رادیو زمانه > خارج از سیاست > مجله ورزشی > ناصر حجازی: خدا به قطبی شانس داد | ||
ناصر حجازی: خدا به قطبی شانس دادفرنگیس محبیmohebbi@radiozamaneh.comناصر حجازی، سرمربی پیشین باشگاه استقلال اخیراً در باشگاه «دیاسترادا» اسلواکی بهعنوان مدیر فنی مشغول به کار شده است. این اولین بار است که یک ایرانی با این سمت به یک باشگاه فوتبال اروپایی میپیوندد. البته با در نظر گرفتن سوابق حرفهای حجازی در فوتبال ایران، این انتخاب دور از ذهن نبود. حجازی که زندگی ورزشی را با بسکتبال آغاز کرد، به گفتهی خودش به طور شانسی با فوتبال آشنا شد. شاید به خاطر قد بلندش بود که در دههی ۱۳۵۰ دروازهبانی را آغاز کرد. تنها ۱۷ سال داشت که به تیم ملی فوتبال ایران پیوست. در سال ۲۰۰۰ کنفدارسیون فوتبال آسیا ناصر حجازی را در ردهی دوم بهترین دروازهبان قرن بیستم در آسیا معرفی کرد. دفاع از دروازهی ایران در اولین حضور تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات جام جهانی ۷۸ آرژانتین و المپیک ۷۲ مونیخ و سه مقام قهرمانی ملتهای آسیا در سالهای ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ تنها تعدادی از دستاوردهای حجازی است که در کارنامهاش نقش بسته است. ناصر حجازی همچنین پیش از انقلاب ۱۳۵۷ شمسی مدتی هم دروازهبان ذخیرهی محبوبترین باشگاه انگلیس «منچستر یونایتد» بود. منچستر یونایتد در آن زمان مایل به نگه داشتن حجازی بود، اما به دلیل انقلاب و تعطیلی فدراسیون فوتبال ایران، نتوانست قرارداد او را تمدید کند و به امضا برساند. ناصر حجازی سابقهی دروازهبانی و مربیگری در بسیاری از باشگاههای ایران را پشت سرگذاشته است. اما نامش با نام استقلال یا تاج سابق همچنان آمیخته است. باشگاه استقلال آخرین مقام آسیاییاش را با سرمربیگری حجازی ۱۱ سال پیش در سال ۱۹۹۸ به دست آورد که با قهرمانی در باشگاههای ایران آغاز کرد و با همان تیم به فینال باشگاههای آسیا هم رسید. کشف استعدادها و غولهای فوتبال ایران از جمله علی دایی و رحمان رضایی از دیگر نکات درخشان پروندهی حجازی است. با این حال در ایران امروز با این اسطورهی فوتبال برخورد شایستهای نشده و فرصتهای مناسب در اختیار او گذاشته نشده است. با ناصر حجازی در اسلواکی تماس برقرار کردم و در فرصت کوتاهی که قبل از بازی تیمش داشت، با او گفت و گو کردم. ابتدا تفاوت فوتبال دراسلواکی در مقایسه با ایران را از او سؤال کردم:
تفاوتش این است که خب اسلواکی، در زمان چکسلواکی یکی از تیمهای پرقدرت بود. حالا با جدا شدن چک و اسلواکی، کمی ضعیفتر شده است؛ ولی به مرور اینجا که من دیدم، اسلواکی یکی از تیمهای در هر صورت راهیافته به جام جهانی آفریقای جنوبی است. یعنی الان در صدر جدول است و یک بازی اگر ببرد، میتواند وارد جام جهانی بشود. بنابراین مشخص میکند که در اروپا، اسلواکی تیم پرقدرتی دارد. باشگاههایش هم از لحاظ امکانات به نظر من خیلی خوباند. تفاوتش هم با ایران این است که مثلاً فرض کنید تیم ما که آنچنان از لحاظ مالی غنی نیست، ولی استادیوم خوب و چهار زمین تمرین و مناسب دارد در شهری که فکر میکنم ۶۰ یا ۷۰ هزار نفر بیشتر جمعیت ندارد. شهری که ۷۰ هزار نفر جمعیت دارد و یک استادیوم و چهار زمین فوتبال دارد، من فکرمیکنم خیلی قابل قبول است. این باشگاه «دیاسترادا» که شما هستید، فکر میکنید تا چه حد بخت موفقیت دارد؟ البته ما از لحاظ مادی وضعمان زیاد خوب نیست. بازیکنان تراز اول نتوانستیم بگیریم. ولی امیدواریم که این تیم بتواند در ردیف پنجم، ششم یا هفتم قرار بگیرد. البته برای سال آینده باید حتماً فکری بکنند. الان از لحاظ مالی واقعاً درمضیقه هستیم. فقط آقای محسنی (رئیس باشگاه) هستند که دارند پول تزریق میکنند. اگر یکی دو نفر بیایند شریک شوند و بتوانند پول تزریق کنند، ما میتوانیم یکی دو بازیکن خوب بگیریم و میتوانیم موفق بشویم. ولی در غیراین صورت باید امیدوار باشیم که ششم یا هفتم جدول باقی بمانیم.
آقای حجازی حاشیههایی که در ایران همیشه مزاحم کار مربیان باشگاهی و ملی بوده، در آنجا هم وجود دارد؟ فعلاً که یک ماه و اندی است که ما اینجا هستیم. در این مدت حاشیهای ندیدیم. ما داریم کارمان را مستقل انجام میدهیم. آیا مطبوعات اسلواکی در مورد این که یک ایرانی صاحب یک باشگاه فوتبال آنهاست و یک ایرانی مربی آنهاست، نظر خاصی ندادهاند؟ نه، فکر نمیکنم. چون بالاخره یک نفر آمده این باشگاه را نجات داده و دارد از لحاظ مالی پول تزریق میکند. فکر کنم اکثراً هم خوشحال هستند. البته تیم ما مشکلش این است که مجاریالاصلاند و اختلاف چندانی با اسلواکها دارند. اسلواکها هم دوست ندارند مجاریها در کشورشان تیم خوبی داشته باشند. کمی در مورد فوتبال ایران با شما صحبت کنم. با وجود استعدادهایی که در فوتبال ایران وجود دارد، فکر میکنید چرا تا این حد فوتبال ما به عقب رفته است؟ راستش من چه عرض کنم؟ باید از مسئولین سؤال کنید. چرا از من سؤال میکنید؟ به طور کلی ایرادهایش را در چه مسائلی میبینید؟ ایرادهایش را میدانم. اما به خودشان بگویم خیلی بهتر است تا اینجا مطرح کنم. از آقای قطبی معمولاً بهعنوان یک آنالیزور صحبت میکنند. نظر شما راجع به مربیگری ایشان چه هست؟ البته آقای قطبی آدم باشخصیتی است. ولی اگر توجه کنید قبل از این که به ایران بیایند، هیچ وقت سرمربی یک تیم نبودند. یا کمک بودند یا کمک دوم تیم بوده است. در هر صورت، خدا شانسی به ایشان داد و به ایران آمد و بهعنوان مربی تیم پرسپولیس انتخاب شد و بعد مربی تیم ملی. در واقع این شانسی بود که خدا به ایشان داد. به نظر شما عملکردشان در تیم ملی تا حالا چه طور بوده است؟ ایشان متأسفانه چون آنچنان تجربهی کافی در سرمربیگری ندارند، قبل از جام جهانی قولهایی دادند. اینکه ما راحت به جام جهانی صعود میکنیم و تیم اول و دوم میشویم که متأسفانه صعود نکردیم و حالا هم دارند قول میدهند که قهرمان جام ملتهای آسیا میشویم. آدم باید ببیند چه در دست دارد. با این چیزی که در دست دارد، میتواند این کارها را بکند یا نه. متأسفانه ایشان نباید قول بدهد؛ چون دستش به نظر من خالی است و خودش هم میداند و مردم را نباید امیدوار کند.
دستشان از چه لحاظ خالی است؟ از لحاظ بازیکن، از لحاظ بازیکن غنی نیست. یعنی در واقع بازیکنانی که ما در ایران و در خارج از کشور داریم، برای پیروز شدن کافی نیستند؟ نه. الان در خارج از کشور تنها دو بازیکن داریم: آقای نکونام و آقای شجاعی. بقیه بازنشسته شدند. اگر بخواهیم به طور کل صحبت از فوتبال کنیم، پول یکی از مسائل مهم در فوتبال امروز است. ولی فکر میکنید چه نکات دیگری واقعاً باید رعایت بشود که فوتبال یک کشور بتواند زنده بماند؟ مثلاً همین ایران را اگر بخواهیم در نظر بگیریم، الان اکثراً میگویند مدیریت فوتبال ایران بد است. ولی مدیریت چه احتیاج دارد؟ چه کارهایی باید انجام بدهند تا پیشرفت کنند؟ گفتم؛ قرار است اینها را من در تهران صحبت کنم و به آنها بگویم. نمیخواهم بازگو کنم. نه به طور کل گفتم. حتی در اسلواکی، در فوتبال دنیا. البته به نظر من مهمترین اصل پول نیست. مهمترین اصل امکاناتی است که در اختیار آن باشگاه قرار دارد. اگر امکانات خوب، تمرین خوب و استادیوم خوب باشد، بعدش پول هم میتواند تأثیرگذار بشود. ولی شما پول داشته باشید و زمین تمرین نداشته باشید، هیچ به درد نمیخورد. مثل اینکه اخیراً هم با استقلال اهواز هم صحبت کرده بودید. بله با استقلال اهواز صحبت کردیم. متأسفانه به توافق از لحاظ مالی نرسیدیم. و همین طور با استیل آذین! نه با استیل آذین قرار بود صحبت بشود که آقای استیلی سرمربی آن تیم شدند و قضیه منتفی شد. این دو باشگاه تنها باشگاههای خصوصی در ایران هستند. خصوصیسازی باشگاهها در ایران خیلی مطرح شده؛ ولی هیچ وقت عملی نشده است. فکر میکنید که موقعیت این دو باشگاه بهتر از باشگاههای دیگر بشود؟ البته در ایران، اگر توجه کنید، خصوصیسازی لازم است؛ ولی قبل آن حرفهای شدن مهمتر است. در ایران چون هزینه میکنید، اما پولتان برگشت ندارد، من فکر نمیکنم کسی بتواند تیمی را اداره کند و از جیب خودش به تنهایی خرج کند. گفتنی است مدیرعامل و صاحب باشگاه دیاسترادا، دکتر خشاریار محسنی، سرمایهدارایرانی مقیم اتریش است که قصد گرد آوردن سرشناسان فوتبال ایران در این باشگاه را دارد. |
نظرهای خوانندگان
درود بر حجازی قهرمان و اسطوره. عاشقانه دوستت داریم حجازی
-- علی ، Sep 24, 2009 در ساعت 02:34 PM