فریاد ماشاالله در مسابقات تنیس ویمبلدون

فرنگیس محبی

مسابقات تنیس ویمبلدون، یکی از چهار گرند اسلم یا تورنمنت‌های عمده جهان است که هر ساله از دوشنبه آخر ماه ژوئن به مدت دو هفته در محله ویمبلدون در لندن برگزار می‌شود.

مسابقات تنیس ویمبلدون، سنت‌های مخصوص خودش را دارد و در مقایسه با سه گرند اسلم دیگر‌ یعنی جام‌های آزاد آمریکا، استرالیا و فرانسه، قوانین خاصی را دنبال می‌کند و برای تنیس‌بازان حرفه‌ای و درجه یک جهان، پیروزی در ویمبلدون که‌ روی چمن بازی می‌شود، اهمیت ویژه‌ای دارد.

هر چند ادعاهای زد و بند در شرط‌بندی مسابقات تنیس، از سوی مافیاهای شرط‌بندی و نفوذ آنان بر چند تن از بازیکنان ‌که مدتی است بر سر زبان‌ها افتاده، شروع این مسابقات را تحت‌الشعاع خود قرار داد ، برگزارکنندگان ویمبلدون برای حفظ آبرو و جلوگیری از هر گونه زد ‌و بندی در این مسابقات، مأموران امنیتی اطراف بازیکنان را چند برابر کردند و با به کار بردن تدابیر امنیتی در اطراف رختکن‌ها، سعی بر این دارند ‌که از هرگونه تماس خارجی با بازیکنان جلوگیری کنند.

هوای بد و قربانیان

ویمبلدون ویژ‌گی‌های خاص خودش را نیز دارد. هر ساله بارش زیاد باران، ترتیب برنامه بازی‌ها را به‌هم می‌زند که گاهی باعث شکست تنیس‌بازان درجه یکی شده که به علت انتظار طولانی در رختکن‌های‌شان انگیزه خود را از دست می‌دهند.

رافائل نادال، بازیکن محبوب و نفر دوم جهان، یکی از قربانیان باران‌های مداوم در سال گذ‌شته بود که پس از چهار روز انتظار در رختکن و سه بازی مداوم که باعث کوفتگی و مصدومیت او شد، جام قهرمانی را که پنج ست برایش جنگید به راجر فدرر که در مقابل چهار روز را به استراحت گذرانده بود، واگذار کرد.

در چند روزی که مسابقات امسال تنیس در ویمبلدون آغاز شده، هرچند که هوا سر سازگاری داشته، اما تنیس قهرمانان، بی‌قربانی هم نبوده. نواک جوکوویچ، بازیکن صرب و نفر سوم جهان که حریف سختی برای راجر فدرر به‌شمار می‌رفت، در دومین بازی خود در برابر مارات سفین از روسیه در سه ست متوالی باخت و به این ترتیب راه رسیدن به فینال را برای راجر فدرر که قبلاً دو بار (درنیمه نهایی جام ازاد استرالیا و فینال مسابقات سونی اریکسون در میامی) در برابر جوکویچ شکست خورده بود، هموارتر کرد.

دیگر قهرمانان حذف شده، نیکولای داویدنکو روسی و داوید نعلبندیان از آرژنتین، نفرات چهارم و هفتم رده‌بندی جهانی هستند. اما راجر فدرر و رافائل نادال که انتظار می‌رود مثل دو سال گذشته در فینال رقیب هم باشند، در همبن آغاز قدرت خود را در برابر حریفان به نمایش گذاشتند تا زهر چشمی هم از دیگر حریفان‌شان در رختکن بازیکنان بگیرند.

شوی لباس روی چمن

افتتاح بازی‌ها در میان تنیس‌بازان زن حرفه‌ای، خالی از تفریح هم نبود. در رسانه‌ها صحبت از مد و نوع لباس قهرمانان پیشین ویمبلدون هنگام حضورشان در اولین بازی، ‌بیشتر بود تا قابلیت‌های این بازیکنان در تنیس.

تا روز سه‌شنبه و اولین بازی ماریا شاراپوا، قهرمان روس، مو‌ضوع لباس او در زمین، خبر مهم رسانه‌های همگانی شده بود که آیا این قهرمان پیشین با شورت ورزشی وارد زمین می‌شود یا دامن.

البته ماریا شاراپووا و سرینا ویلیامز هم هواداران‌شان را که در انتظار سالن مد در زمین تنیس بودند نا‌امید نکردند و هر کدام ‌با ژاکت‌های تاکسیدو‌مانند سفید رنگ وارد زمین شدند و نشان دادند که با وجودی‌که روز به روز تنیس زنان پر‌قدرت‌تر می‌شود و نیاز به زور بازوی بیشتری دارد، ظرافت زنانگی‌شان در جای خود باقی است.

از لباس تنیس زنان که بگذریم در این گروه، بازی‌ها همان‌طور که انتظار می‌رفت پیش رفته و امید‌های اصلی قهرمانی به دور بعد رفتند.

ارغوان رضایی، بازیکن ایرانی تباری ‌که با ملیت ‌فرانسه بازی می‌کند هم در این مسابقات حضور دارد. ارغوان سال گذشته در دور سوم در مقابل آنا ایوانوویچ قهرمان فعلی جهان از صحنه ویمبلدون خارج شد. اما امسال توانش به آن هم نرسید و در بازی اول خود در برابر ژیسلا دلکو از آرژانتین شکست را پذیرا شد و در حالی‌که ست اول را ۶-۱ برده بود در دو ست بعدی، تنها سه گیم را به خود اختصاص داد.

این در حالی بود که فریادهای بلند ماشاءالله چند نفر ایرانی و پدر او که در زمین بود هم کمکی به ارغوان نکرد. پدر ارغوان که در عین حال مدیر برنامه‌های ارغوان و مربی او هم هست، در ست دوم زمین را ترک کرد. به امید آن‌که به‌گفته او، ارغوان بهتر بازی کند که بی‌اثر بود.

ارغوان روز سه شنبه در بازی دوبل پیروز شد که شاید حالا که نگرانی بازی‌های انفرادی را ندارد در مسابقات دوبل در چند دور بعدی شاهد حضورش در ویمبلدون باشیم.