همه ي هدف گيري هاي موفقيت آميز كودكان را نبايد تشويق كرد. فررزندي كه در 10 سالگي به خاطر نشانه روي دقيق يك گنجشك جايزه ميگيرد در 25 سالگي شايد مدال افتخار بگيرد براي نشانه روي دقيق هم نوعانش.

اين مدال درجه يك شجاعت رو بهت ميدم كه يادت بمونه خونه جاي تيراندازي و نظامي گري نيست.
شير فهم شد؟
آزاد!

سلام/کارهای بسیار خوبی هستند
وبلاگی با عنوان "فلسفه تعلیم و تربیت" دارم.
اجازه می خواستم کارهای شما را با معرفی جنابعالی و منبع در وبلاگ بگذارم.
متشکرم
-------------------
خواهش می کنم. اشکالی ندارد

ssee

پروفسور ابراهیم میرزایی:

« فرزندان ما بكجا ميروند؟»
ميليونها كودك در انتظار زندگي بهتر، فرزندان امروز و معماهاي فردا
فرزند، عروسك و توليد مثل، عروسك سازي نيست كه دربارة آينده و فرجام آن نيازمند به تفكر جدي نباشيم.
كودكان ما بايد، حقايق تلخي را كه كشور و ملتشان با آنها دست بگريبانند، بي پرده بشناسند! تا اندك اندك با ديدي واقع بين، نسبت به وظائف و سهم سازنده ي خويش، پا در آستانه ي فعاليتهاي اجتماعي نهند.
در حقيقت محيط تعليم و تربيت هم در غرب و هم در شرق يك محيط خشك و جامد بوده و در اين محيط سعي ميگردد كه يك انضباط و نظم بيمارگون به كودكان تزريق و تحميل گردد.
آنچه در اين محيط اتفاق مي افتد مواجه شدن دو نسل در روبروي هم بوده و در افـق و زمينه چنين شرايطي ملاحظه مي گردد كه اساس آموزش و پرورش، آموزش «خِرَد و دانش» به اطفال نبوده بلكه مهمترين مسئله آنست كه با ترس و وحشت نسلها را مواجه و آنها را توسط عامل سهمگين ديگري كنترل نمايد.
آينده و عظمت هر ملتي تنها بسته به تجارتِ و صنعت و دانائي و سلحشوري افراد آن ملت نيست، بلكه ضمناً منوط به استعداد كودكان آن ملت و به درجه بي باكي يا ترسناكي آنها است. اگر انسان بي باك گاهي اشتباه ميكند، انسان ترسو هميشه خطاكار است. بايد به نهال انساني توجه فراوان داشت و باغباني دقيق نمود. كودكان امروز، آينده سازان فردا هستند.

سلام آقای نیستانی
با اینکه کارهای شما را دوست دارم ولی احساس میکنم در موضوع اخیر کمی کارهایتان دچار شعار زدگی شده
-----------------------
تا تعریف ما از شعار چه باشد