شايد منظور اين بوده كه انسان در عصر تكنولوژي هاي پر دقت به يك قالب مشخص تبديل مي شود كه مدام تكرار گردد در استانداردهاي ثبت شده. و در اين شرايط ديگر مشخص نيست اين انسان است يا تصويري كه از او ساخته شده است. علم به دقت همه چيز را به ثبت مي رساند و انسان در اين ميان خود به عنوان جزئي از سيستم علمي-تكنولوژيكي در آمده است.
شايد اين بار ارتباط خوبي برقرار نكردم ولي نمي دانم چرا با اين كارتون زياد موافق هم نيستم!

شايد همچنين اشاره اي باشد به مجازي شدن زندگي در عصر رسانه ها و اينترنت.

به هر حال من نظرات ديگري هم در مورد اين كارتون دارم. ولي ديگر حوصله اش را ندارم توضيح بدهم. اين خال كوبي پر دقت و ارتباطش با روزمرگي خيلي هنوز تفسير دارد...

موفق باشيد

مثل دیگر طرح هایتان ، پر از معانی پیچیده اما قابل درک . من که بسیار خوب و راحت با این طرح ها ارتباط برقرار می کنم.لطفا ادامه دهید.

تکرار در خود، نوعی روزمرگی بسیار شایع و واگیردار! ( اینجا طرف مقابل را هم درگیر کرده). حال این چه ربطی به تکنولوژی های پردقت دارد، نمیدانم.

دست زن بالاتر از خدا، عامل اقتداری غیر قابل تصور - مرد نه ارتباطی با فاعل ( دست زن) برقرار کرده و نه با آنچه در قلب خالی اش مصنوعا کاشته میشود. فقط مطیع است. چرایی تهی بودن واطاعت هم در حالت صورت و انقباظ عضلات معلوم نیست. او نه برده است و نه بنده.
از این بی ارتباطی آدمی با خودش، در دورترین چشم انداز بنظر میرسد کارتونیست خواسته تصنعِ هنرِمصنوعی را در نا ممکن ترین تصویر از بی ارتباطی فاعل و مفعول و موضوع فعل، با طنزی سیاه و ورای تصور بیان کند. برای من غیر قابل لمس.
دوست

این آقا با کله ای پر از روزمرگی ها... داده بدنش رو "یکی" خالکوبی کنه ولی از بخت بدش خورده به تور مانای ما و مانا هم نه عکس اژدها نه قلب و تیر ... که اصل موضوع خالکوبی را رو بدن یارو میکشه........مرسی

این آقا با کله ای پر از روزمرگی ها... داده بدنش رو "یکی" خالکوبی کنه ولی از بخت بدش خورده به تور مانای ما و مانا هم نه عکس اژدها نه قلب و تیر ... که اصل موضوع خالکوبی را رو بدن یارو میکشه........مرسی