| خانه > عکس روز > هنر > نامت سپیده‌دمی‌ست که بر پیشانی‌ِ آسمان می‌گذرد.. | ||
نامت سپیده‌دمی‌ست که بر پیشانی‌ِ آسمان می‌گذرد..
چه مردی! چه مردی! و جاودانگی پس به هیأتِ گنجی درآمدی: امروز دهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو است. ۱۰سال است که بی«بامداد»یم! باور نمی‌کنیم ۱۰ سال هجر سرد و دوری از کسی که نامش و شعرش با ماست. مدح او گوییم؟ نه! چه جای مدح وقتی که مادح خورشید مداح خود است. چه بنویسیم از شاملو؟ از فن بلاغت و شعر او بگوییم؟! از زندگی پر فراز و نشیبش بسان روزنامه‌ها سالشماری بسازیم و یا روز شمار؟ از.. بگذار «از شعرش» بگوییم. نه، «از شعرش» نگوییم. «از» اضافه است. «از» همه‌ی آن چیزی است که «بامداد»ی باید تا برای بزرگی «بامداد» بگوید. شعرش را بگوییم. شعر او تبرکی است برای این جهان. به فریادی خراشنده گرسنه‌روسبی‌یی آلوده دامنی لُجِّه‌ی قطران و قیر روز اما پایدار نمانَد نیز و زمزمه‌ی ما مدایح بی‌صله 
آخرین مطالب
آرشیو ماهانه
|
||
 |
