در سالهاي دهه بيست و سي که زياد بين تهران و شيراز سفر ميکردم و وسيله سفر اتوبوس هايي بود که دراين رفت و آمدهاشب را در اصفهان ميماندند ، نشد تئاتري با شرکت ارحام صدر برصحنه باشد ومن آن را از دست بدهم. روانش شاد باد.

روحش شاد، واقعا هنرمند بزرگی بود و خنده رو لب مردم می آورد.

در سالهای دهه بیست و سی؟
آقای شاهد؟ مشتاق دیدار.
شما مگه چند سال سن دارید.
هر چه که هست خدا حفظتون کنه
برام جالبه که پای اینترنتید.

khoda rahmatesh kone

khoda rahmatesh kone

اين کلمه پيشکسوت انقدر بجاوبيجا مصرف شده که ارزشش را از دست داده است.بسيار کسان قبل از تولد ارحام صدر با نمايش هايشان مردم را مي خندانده اند وبسيار کسان بعدازاين خواهند آمد ومردم را خواهند خنداند.اهميت ارحام صدر در پيشکسوت بودنش نيست.در باره او و استعداد شگرفش بسيار مي شود گفت و نوشت بي آنکه ارتباطي به پيشکسوتي وپيشگامي داشته باشد.

جناب ارحام صدر يكي از قدرتمند ترين بازيگران تئاتر ايران و به نظر بنده قدرتمند ترين كمدين كشور ما بودند. بنده با وجود تفاوت سني زيادي كه با ايشان دارم (حدود 65 سال) بسيار شيفته مرام و معرفتشانم و چند بار نيز ايشان را از نزديك ملاقات كردم. به غير از قدرت وي در زمينه هنر بد نيست كمي نيز در رابطه با اخلاق آن بزرگوار صحبت كنم. به جرات ميتوانم بگويم كه ايشان يكي از ثروتمندهاي هنر كشور از نظر مالي بودند اما در طول فعاليت هنريشان تمام درامد خود را از طريق هنر صرف امور خيريه، كودكان بي سرپرست، تهيه جهازيه براي دختران كم درامد و ... ميكردند.
بعد از انقلاب بسياري از هنرمنداني كه زمينه فعاليتشان مثل ارحام صدر بود از كشور خارج شدند و هيچ گاه باز نگشتند. اما ارحام صدر ماند و تا جايي كه به او اجازه داده شد فعاليتش را ادامه داد. در صورتي كه ميتوانست برود و همچنان معروف بماند! صد افسوس كه نسل جوان امروز او را نميشناختند و...
روحش شاد و روانش پاك باد.