پس هرکس کفش نایک پوشید حق ندارد علیه اقتصاد سرمایه داری حرف بزند؟ این پرت و پلاها چیه آخه می نویسید؟

باز هم فایده ندارد. هیچ چیز بیرون از به قول شما "سیستم سرمایه داری" و "کارتل های اقتصادی" نیست. اتومبیلی که قیدل سوار می شود و دوربینی که مصاحبه او را ضبط می کند هم محصول "شرکت" ها هستند. با این منطق هیچ کس نباید از هیچ چی انتقاد کند. من هم نباید از گوگل استفاده کنم چون به سرمایه داری انتقاد دارم! آخه تو خود انصاف می کن اینکه فیدل گرمکن آدیداس پوشیده هم شد نکته سنجی؟

اصرارتان را بر نوشتن زیرنویس های پرت و نامربوط در زیر عکس ها نمی فهمم. چندبار خواستم در مواردی این را بنویسم، این بار دیگر پای این شاهکارتان نوشتم. آبرو و اعتباری برای خودتان نگه دارید.

نه، لازمه که اشاره بشه تا بریم تو این خماری ، که بابا یه جای کار لنگه. یعنی یا سرمایه داری اونی نیست که برادر فیدل می گه یا اونایی که شعار مرگش رو می دن خیلی نباید منتظر مرگش باشن، حداقل نه فعلن(چون اگه نباشه، خیلی از امکانات مورد استفاده ی همین دشمنانش از بین می ره. در ضمن به شیوه ی لنینی و اسلامی با این تکه ی آخر این گونه برخورد نکنید که: ما ازشون کار می کشیم و آخرش هم کافه شون رو به هم می ریزیم.)
خوب این رو هم درنظر بگیرید که نایک و آدیداس این روز ها نماد لوکس گرایی و مد هستند (علاوه بر کیفیت قبلا معروف شان) و
این برای آدم پر ادعایی مثل آقای کاسترو که مقتدا و امام عدالت طلبی ی ما در جوانی بوده، خیلی فرق داره تا برای من و توی یه لا قبا.
هماهنگی پندار، گفتار، کردار شاخصی است که می تونه آدم رو جاودان کنه: نمونه: گاندی، تولستوی، .... (فارغ از درستی یا نا درستی ی باورهایشان). این هماهنگی گمشده ی همه ی اهل "اخلاق در عمل " است.
بازم حرف هست ولی این جا

(این کامنت رو لطفن اضافه کنید به کامنتی که در سطر آخر از هماهنگی ی پندار و گفتار و کردار و از تولستوی و ... اسم برده بود.)

در ضمن، در همین اروپای سرمایه داری، جنبش هایی به نام "لباس تمیز" و "غذای تمیز" راه افتاده که مثلن لباس نایک رو نمی پوشه، غذایی رو که استثمار علنی توش دخیل باشه نمی خوره. واین طبعا از آدم مدعی ای همچون جناب فیدل کاسترو بیشتر انتظار می ره که در این راه پیشگام باشه.