تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۳۸۷ • چاپ کنید    

کشته شدن هشت نیروی امنیتی در ایران

هشت‌ تن از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و پلیس ایران، در جریان حمله غافلگیرانه نیرو‌های پژاک و انفجار مین در سردشت جان خود را از دست دادند.

حمله غافلگیرانه پژاک، شامگاه چهارشنبه به وقت ایران و در دره آلوتان شهرستان سردشت روی داد که در آن علاوه بر کشته شدن شش عضو سپاه پاسداران، دو تن دیگر نیز زخمی شدند.

یک مقام آگاه در فرمانداری سردشت که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با رادیو زمانه، تأیید کرد که شش عضو سپاه شامگاه چهارشنبه در منطقه آلوتان به کمین نیرو‌های پژاک افتاده و در درگیری با آن‌ها کشته شده‌اند.

به‌گفته این مقام آگاه همچنین انفجار یک مین در منطقه «دوله‌تو» شهرستان سردشت نیز منجر به کشته شدن دو افسر پلیس شده است.

با این حال گزارش سایت خبری تابناک حاکی‌است، هفت‌عضو سپاه پاسداران بر اثر انفجار مین که از سوی گروه پژاک در مسیر آن‌ها کار گذاشته شده بود، کشته شده‌اند.

تابناک هیچ اشاره‌ای به درگیری‌های شامگاه چهارشنبه نکرده است، اما اعلام کرده که دو تن از نیرو‌های امنیتی ایران در جریان مین‌گذاری و پنج‌تن دیگر بر اثر درگیری با نیرو‌های پژاک در منطقه ساوالان سردشت کشته شده‌اند.

خبرگزاری مهر هم در گزارشی از ارومیه نوشت که اجساد هشت کشته سپاه پاسداران و پلیس امروز تشییع شده است.

به‌نوشته این خبرگزاری شش نفر از کشته‌شدگان در درگیری با پژاک و دو نفر دیگر بر اثر انفجار مین جان خود را از دست داده‌اند.

شهرستان سردشت در جنوب آذربایجان غربی و هم مرز با کشور عراق واقع شده است. شمال غربی ایران معمولاً صحنه درگیری‌های مسلحانه میان نظامیان ایرانی و «شورشیان کرد» است.

هفته گذشته نیز روزنامه جمهوری اسلامی از کشته شدن ۹ تن از «شورشیان کرد»، از جمله پنج زن در درگیری با نیروهای انتظامی در استان آذربایجان غربی در مرز ترکیه و عراق خبر داده بود.

روزنامه دولتی ایران هم ۷ خرداد ماه سال‌جاری اعلام کرده بود که سه نظامی عضو سپاه پاسداران در درگیری با «شورشیان کرد» در شمال غرب ایران کشته شده‌اند.


در همین رابطه:
کشته شدن سه پاسدار در درگیری با پژاک
کشته‌شدن ۹ شورشی کرد در ایران
نشست امنیتی ایران و ترکیه برای برخورد با پژاک
کشته‌شدن «یکی از فرماندهان پژاک» در ایران

نظرهای خوانندگان

آنان که برای تضعیف حکومت کنونی ایران به ترفند ادعای تبعیض قومی رو آورده اند بدانند چنین رویکردی ممکن است به تضعیف حاکمیت ایران بینجامد و این گناهی است نابخشودنی. مخاطب سخن من آنانی اند که به استقلال و تمامیت ارضی و یکپارچگی ملی ایران باور دارند و از بیم تهمت ها و جو ناسالمی که گروه های قوم گرا پدید آورده اند در بیان شفاف نظر خویش دچار لکنت و گاه خطا شده اند وگرنه حساب تجزیه طلبانی که در پوشش خودمختاری و فدرالیسم آرزوی پلید تکه پاره کردن ایران را در سر می پرورانند معلوم است.

-- Ahmad ، May 29, 2008 در ساعت 10:57 AM

دوست و نظر دهنده عزیز که متاسفانه از بردن نام خود ، خود داری کرده اید ، باید خدمتتان عرض کنم ، اکنون سی سال است که به یمن وجود حکومت جمهوری اسلامی ، کشور مان ایران ، از داخل توسط خود انان و از برون مرز از جانب خارجیها » استقلال و تمامیت ارضی و یکپارچگی ملی ان « تحت اشغال و تهاجم و تهدید و بی حرمتی و نابودی اخلاقی و اقتصادی و فرهنگی و ...... قرار گرفته است !. این حکومت میخواهد به هر قیمت که شده بر سر کار بماند ، حتی اگر به قیمت نابودی بیشتر این مملکت و از دست رفتن جان بیشتر شهروندان ان ( نظامی / غیر نظامی ) بیانجامد !. اینرا دیگر هر بچه دبستانی میداند که انان خوب دریافته اند ، تنها عاملی که باعث باقی ماندن انان در حیات سیاسی و جسمیست ، بروز عمدی / غیر عمدی تنشهای داخلی ، منطقه ئی و جهانیست و قرار گیری کشور مان در مراکز ان بحرانها !! و همانطور هم که تا کنون همه شاهد بوده دند انان در فراهم اوردن چنین فجایعی از انجام هیچگونه جنایتی نیز رو در بایستی ندارند!!!.
داوید.

-- داوید ، May 29, 2008 در ساعت 10:57 AM

تمامیت ارضی بدونه آزادی و رعایت حقوق بشر هیچ ارزشی ندارد .فدرالیسم تکه پاره کردن نیست بلکه مرهمی است بر روی زخمهای صدها سال استبداد و عدم مشارکت اقوام در ساخت قدرت درایران .اکثریت قوم کرد مخالف برخوردهای خشونت آمیزند.اما هرگز از آرزوی بزرگ خود که همانا حاکمیت بر سرزمین شان است دست بر نمی دارند.پیکر قاضی محمد بر سر دارسالهاست که پرچم این قوم است.

-- بدون نام ، May 29, 2008 در ساعت 10:57 AM

تمامیت ارضی و ساخت امپراتوری (ساخت نه بر اساس بنیاد زبانی بلکه بر بنای قدرت) دوری است تا عمرش را به شما داده است. کافی نگاهی به دولت های مدرن بیندازی. نام کشورها تو را به بن زبانش شان می کشاند. ایران تو را به کجا می رساند؟ مگر ایرها؟ مردمی که در "تمامیت ارضی" زنده گی می کنند همه آریایی نیستند که! شما با همه ی اهن تلپ دمورات منشی تان می توانید بپذیرید که مردمان حق دارند به زبان مادری شان زنده گی و تحصیل کنند؟ این حق را به مردم می دهید؟ چشمات را بر همین حقوق مردمان فریس باز کن شاید به تفسیر دیگری از دموکراسی رسیدید!

-- مهران ، May 30, 2008 در ساعت 10:57 AM

جناب داوید

این چه تفسیریست که بگوییم حکومت با ایجاد بحرانهای مختلف داخلی و خارجی قصد دارد بر سر کر بماند. از کجا معلوم که در یکی از همین بحرانهای قومی نژادی کل مملکت از کنترل خارج شود و تاک اثر ماند نه از تاکستان. بنابراین این تفاسیر دائی جان ناپلئونی را مبذول نفرمایید. مثل روز روشن است که آمریکایی که اگر روزی 10 میلیون بشکه نفت را در شکم اقتصاد صاحب مرده و ماشینهای شکم دریده اش نریزد وضعش از عراق الان هم بدتر می شود بنابراین کنترل این منطقه از باید های آنان از بعد از انقلاب بوده و حتی چراغ سبزهای خاتمی و خود رهبر هم نتوانسته آدمهای جنگ طلبی مثل بوش را راضی به مذاکره کند.

جناب مهران خان
قبول که دیگر این جور ملی گرایی ها قدیمی شده ولی همان کشورهای به اصطلاح متمدن از فرانسه و آلمان گرفته تا آمریکا هنوز تبعیض نژادی وجود دارد. در فرانسه فرانسوی های عرب یا رنگین پوست شانس کار و حرمت کمتری دارند و در قتوهای بیرون شهر که به مراتب از محله های جنوب تهران بدتر ند دارند زندگی می کنند.

-- مانی ، Jun 1, 2008 در ساعت 10:57 AM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)