تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۸۵ • چاپ کنید    

آقازاده: قطعنامه را اجرا نمی‌کنیم

غلامرضا آقازاده، رییس سازمان انرژی اتمی ایران، گفت: "از نظر ما قطعنامه ۱۷۳۷ دارای اشكالات جدی حقوقی و نیز اجرایی است. ما از همان ابتدا هم گفته بودیم كه قطعنامه را اجرا نمی‌كنیم".

آقازاده همچنین از اعلام خبر خوش هسته‌ای در چند روز آینده خبر داد و به خبرنگاران وعده داد که هفت یا هشت روز دیگر در نطنز خواهند بود.

رییس سازمان انرژی اتمی ایران همچنین اظهار داشت: "بعضی از موضوعات باقی مانده مثل بحث‌آلودگی، فرآوری پلوتونیوم و موضوع لویزان در یك جلسه قابل بحث و بررسی و رفع است".

آقازاده با تکذیب شایعه ترور یک دانشمند هسته‌ای ایران اعلام کرد که فردی به نام اردشیر حسن‌پور برای این سازمان کار نمی‌کرده است.

نظرهای خوانندگان

ظاهرا آقای آقازاده فراموش کرده اند که یکی از ارکان حقوق پذیرفته شده در قراردادهای اجتماعی ارجاع دعوا و اختلافات به مرجع تعیین شده ی حل اختلاف است. همان اصلی که صدام حسین آن را رعایت نکرد و به بهانه ی دخالت ایران در صدور انقلاب در جنوب عراق( که با دستگیری شیعیان مسلح و مدارک منتسب به رژیم ایران بود) به خود اجازه داد با تکیه بر قدرت طلبی و کشورگشایی مستقیما و پیش از طرح دعوا در سازمان ملل یا دادگاه لاهه و یا مراجع دیگر به ایران حمله کند)
اگر قرار باشد اعضای متعهد یک تشکیلات یا سازمان با اقدامات خودسرانه و بر اساس نظرات( هر چند منطقی) شخصی به نقض یکجانبه ی قراردادهای اجتماعی اقدام کنند آیا سنگ روی سنگ بند میشود؟
این در حالی است که ایران بصورت داوطلبانه عضو آژانس انرژی اتمی شده است و مثل مردم ایران بصورت موذیانه از نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری حذف نشده است.
باید از آقای آقازاده و حاکمان حق بجانب رژیم پرسید:چرا بر دیگران نمی پسندند آنچه بر خود می پسندند؟( ویا بالعکس)
با این رفتارها دیگر چه اعتراضی است به امریکا و یا مخالفان داخلی و اپوزیسیون؟
آیا کسی، خبرنگاری هست که این پرسش جدی را به همین صورت از حکومت ایران بپرسد؟

-- سینا هدا ، Feb 5, 2007 در ساعت 05:59 PM

ظاهرا آقای آقازاده فراموش کرده اند که یکی از ارکان حقوق پذیرفته شده در قراردادهای اجتماعی ارجاع دعوا و اختلافات به مرجع تعیین شده ی حل اختلاف است. همان اصلی که صدام حسین آن را رعایت نکرد و به بهانه ی دخالت ایران در صدور انقلاب در جنوب عراق( که با دستگیری شیعیان مسلح و مدارک منتسب به رژیم ایران بود) به خود اجازه داد با تکیه بر قدرت طلبی و کشورگشایی مستقیما و پیش از طرح دعوا در سازمان ملل یا دادگاه لاهه و یا مراجع دیگر به ایران حمله کند)
اگر قرار باشد اعضای متعهد یک تشکیلات یا سازمان با اقدامات خودسرانه و بر اساس نظرات( هر چند منطقی) شخصی به نقض یکجانبه ی قراردادهای اجتماعی اقدام کنند آیا سنگ روی سنگ بند میشود؟
این در حالی است که ایران بصورت داوطلبانه عضو آژانس انرژی اتمی شده است و مثل مردم ایران بصورت موذیانه از نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری حذف نشده است.
باید از آقای آقازاده و حاکمان حق بجانب رژیم پرسید:چرا بر دیگران نمی پسندند آنچه بر خود می پسندند؟( ویا بالعکس)
با این رفتارها دیگر چه اعتراضی است به امریکا و یا مخالفان داخلی و اپوزیسیون؟
آیا کسی، خبرنگاری هست که این پرسش جدی را به همین صورت از حکومت ایران بپرسد؟

-- سینا هدا ، Feb 5, 2007 در ساعت 05:59 PM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)





از دست ندهید


محسن نامجو و ترانه‌های پرتناقض

تغییرات ساختاری میراث فرهنگی

شکاف شیعه و سنی‌های آمریکا

زمان همه‌چیز را مشخص می‌کند

کنفرانس امنیتی مونیخ و ایران