غرب در برخورد با موضوع هسته ای ایران، دیپلماسی غرض ورزانه و تبیعض آلود را پیش گرفته و برای به کرسی نشاندن تصمیم خود مدتهاست که بر طبل افکار جهانی می کوبد تا خطر هسته ای شدن حکومت دینی ایران را جدی ترین تهدید صلح جهانی معرفی کند.
آنها سعی میکنند تا مشکلاتی که ایران در حوزهای مختلف داخلی با آن روبروست از قبیل سختی معیشت و اقتصاد نابسامان ،محدودیتهای شدید رسانه ای، بنیانهای ضعیف شبکه های ارتباطی ، بیکاری و تورم لگام گسیخته ، درگیریهای قومی، حقوق بشر و...را بگونه ای بارز در رسانه های خارجی منعکس نمایند که مخاطبین را به فکر اندازد که چگونه کشوری با اینهمه مشکلات در عرصه ی داخلی در مناقشات منطقه ای هم منشاء اثر است و ورای همه ی اینها چگونه زمامداران چنین کشوری طرح حذف اسرائیل را علنا مطرح میکنند ولی مدعی هستند که برنامه های هسته ای آنها انحراف بسوی نظامی شدن ندارد.بر این اساس غرب و دوستداران اسرائیل در اروپا به خاطر شرمساری از برخوردشان با یهودیان در سالهای دو جنگ جهانی اخلاقا خود را متعهد میدانند تا نگرانی عمیق این کشور را در خاورمیانه ای که بنیادگرایی در آن به رهبری ایران اسلامی روز به روز در حال اوجگیری است درک نمایند.
اما از سوی دیگر در منطقه خاورمیانه احساسات ضد اسرائیلی و آمریکایی رو به رشد بوده و حتی جنگ نابرابر بین اسرائیل با حزب الله که به تصور نابودی این گروه با چراغ سبز آمریکا و دیگر کشورهای اروپایی بیش از یک ماه بطول انجامید موجب قلیان احساسات مردم این منطقه شده است.
اگر درک درستی یا نادرستی اظهارات مقامات ایرانی برای صلح آمیز بودن برنامه های هسته ای، برای دولتها و ملتهای دیگر مشکل باشد در مقابل درک حمایت کشورهای غربی از اسرائیل و برنامه های گسترده ی هسته ای آن کار چندان دشواری بنظر نمی آید لذا قطع به یقین مردم کشورهای منطقه که حتی از حیث ایدئولوژیکی هم با ایران اختلاف دارند ایران را برای رسیدن به تکنولوژی هسته ای حتی از جنس بد آن محق میدانند.
برآیند هر دو رویکرد این بوده است که مقامات ایران برای شتاب دادن به برنامه های هسته ای از اعتماد به نفس لازم بر خوردار باشند.اگرچه کشورهای غربی از تحریم حرف میزنند ولی فراموش نشود که ایران در 28 سال گذشته کمابیش در شبهه تحریم بوده است حتی در زمان بسیار دشوار جنگ تحمیلی هم در شرایط تحریم بسر برده است .بدون آنکه منکر آثار تحریمهای احتمالی شوم خود غرب هم از تاثیر منفی آن بویژه در حوزه ی انرژی در امان نیست بنیانهای نیازمند به انرژی در کشورهای صنعتی دامنه ی مانور آنها را در برخورد با ایران کمرنگتر کرده است به همه عوامل فوق باید درگیر بودن آمریکا و انگلستان در عراق و افغانستان را هم افزود.
ایران در آخرین روزهای مرداد با دادن پاسخ گیج کننده به بسته ی پیشنهادی غربیها ظاهرا توانسته صف واحد آنها را از حالت اجماع خارج و برخی از آنها را به گفتگو ترغیب کند.اما موضوع مانور گسترده ی نظامی ارتش ایران دست آمریکائیها را برای تاثیر گذاری بر دیگر اعضاء باز خواهد گذاشت.
اما از سوی دیگر چین و روسیه نیک میدانند که با شکست ایران در این منازعات ، منافع دراز مدت انها در منطقه با خطر حیاتی روبرو خواهد شد اگرچه آنها هم ایران اتمی را برنمی تابند ولی میدانندکه ایران هرگز نمیتواند در اندازه های آمریکا برای آنها تهدید باشد.اگر ایران در جایی غیر از موقعیت جغرافیایی کنونی بود شک نداشته باشیم که چین و مخصوصا روسیه برای مخالفت با تحریم ایران چانه زنی نمیکردند.