تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۳۸۵

درخواست ژاک شیراک از ایران

chirak.jpgژاک شيراک رئيس جمهور فرانسه امروز بار ديگر ايران را ترغيب کرد تا به سياست انزواجویانه خود نسبت به قدرت های غربی در زمينه برنامه هسته ای، پايان دهد. شيراک که در پاريس و در گردهم آئی سالانه سفرای فرانسه سخن می گفت، اظهار داشت که من بار ديگر تهران را دعوت می کنم تا گام های لازم را برای ايجاد شرايط همکاری در اين زمينه بردارد. او اضافه کرد که هميشه فضائی برای گفتگو وجود خواهد داشت.

از سوی ديگر امروز در ايران غلامحسين الهام سخنگوی دولت در يک کنفرانس خبری گفت که ايران تهديد آمريکا مبنی بر ايجاد ائتلافی مستقل برای تحريم ايران را رد می کند و آن را توهينی آشکار به اعضای شورای امنيت می داند. روزنامه لوس آنجلس تايمز روز شنبه به نقل از جان بولتون سفير آمريکا در سازمان ملل نوشت که ايالات متحده آمريکا آماده است تا در صورت بی عملی شورای امنيت، ائتلاف مستقلی را برای اقدام به انجماد دارائی ها و ممنوعيت سفر مقامات کليدی ايران، تشکيل دهد.

نظرهای خوانندگان

تفاوت نگرشهای سیاسی آمریکا با فرانسه شاید به دستمایه های تاریخی این دو برگردد یکی از آن سرشار و دیگری از آن بی بهره است آمریکا که از حیث تاریخ بسیار جوان است به مدد دور ماندن از آسیب جنگهای جهانی توانست پس از اتمام آن برای بازسازی خواستگاه خودش یعنی اروپا حکم مادر خرج را داشته باشد این پسر تازه به دوران رسیده یا نو کیسه در منازعات سیاسی و بین المللی نه تنها حرمت اسلاف و بانیان خود را نگه نمیدارد بلکه آنها را هم به تسامح و محافظه کاری متهم میکند حال تصور کنید این کشور- با این شرح مختصر - در مسیری پیش می تازد که گردانندگان رادیکال و تندروی آن در بر خورد با دیدگاههای جهان سومی به چیزی جز "حذف" نمی اندیشند چیزی که اروپا بویژه فرانسه ثابت کرده است که حتی با قبول حذف (مخالفان منطقه ای)در نوع تعامل با آن در مقایسه با آمریکا از دیپلماسی متفاوت و بازتری برخوردار هستند متاسفانه مدل آمریکایی آمریکایی برخورد -بویژه در خاورمیانه -
مطلوبیتهای دموکراسی خواهی را در منطقه تحدید کرده است و حس اعتماد به جهانی شده را سست نموده و توده ها را ترغیب نموده است که به بیش از پیش اصالتگرا باشند تا نوگرا .اگر نوع تعامل کشورهای غربی با خاورمیانه از جنسی متفاوت و احترام آمیز بود قطعا جنبشهای دموکراتیک در منطقه بویژه در ایران اگر چه تدریجی اما به مقصد میرسیدند. نگاهی اجمالی به جو افکار عمومی در منطقه میتواند بیانگر جو روانی حاکم بر ملتها باشد به عقیده ی من این ملتهای منطقه هستند که متاسفانه هم از جانب حکومتهای غیر دموکراتیک خود در فشار هستند و هم اینکه بوضوح پذیرفته اند غرب به دنبال منافع ادعایی خود در منطقه است حاصل تجمیع فشارها و نادیده انگاشتنها این بوده است که رادیکالیسم دینی مطلوب جلوه نماید به عقیده ی من مدیریت ناصحیح فشارهای بیرونی جداره ی ضعیف جنبشهای دموکراتیک را آسیب پذیر ساخته است کاش کسانی که از بیرون سنگ دفاع از ارزشهای مدنی را بر سینه میزنند میدانستند: "حانه ی پر شیشه را سنگی بس است".امروزه در خاورمیانه جنگ لبنان به سنگ محک تبدیل شده است جریانی که درک آن از پیچیدگی خاصی بر خوردار نبوده و نیست کشورهای بزرگ به اسرائیل یک ماه فرصت دادند که طومار لبنان که از قضا دموکرات ترین کشور منطقه بود را به بهانه ای ابلهانه در هم بپیچد نمایشهای مضحک روزانه در شورای امنیت ادامه داشت و همین کشور فرانسه که روزگاری به مهد دموکراسی معروف بود است وانمود میکرد که خواهان اتمام آبرومندانه درگیری است و همه دیدیم که سناریو ی نابودی یک ملت تا کجا پیش رفت .نقل است در دوران ارباب رعیتی،خان بزرگ برای گوشمالی مخالفان خود, مزدوران را مامور میکرده و با مزدوران خود چنان مقرر میکرده که سر بزنگاه خود خان در آنجا حاضر شود و با توپ و تشر به اوباش خود به قربانی فرصت دوباره ی زنده بودن یا درست بگویم برده بودن بدهد و چنان القا گردد که خان ناجی این بخت بر گشتگان بوده است .در لبنان هم دوستان آمریکا چنان کردند که خان بزرگ کرده بود .همه ی این عوامل دست به دست هم داده تا متاسفانه آغوش ملتهای منطقه پذیرای بنیادگرایی گردد . اگر درک مسیر آینده ی قطار غرب برای اکثر مردم منطقه نامکشوف و دشوار باشد در عوض درک یک چیز برای آنها آسان و کم ضررتر است و آن بسنده کردن به بنیانهای خودی است شاید در وانفسای این تعاملات ناعادلانه،مردم منطقه لبخند خودی را به خنده ی بیگانه ترجیح دهند.
عاکف/ هلند

-- عاکف ، Aug 29, 2006 در ساعت 03:07 PM

نظر بدهید





آرشیو ماهانه


از دست ندهید


گران‌ترین وکیل ایران

گفت‌وگو با ملکه اردن درباره اسلام

انصراف فرشچیان از اهدای آثارش

کتابگزاری داریوش آشوری درباره کیمیا

گفت‌وگو با آیت‌الله صانعی