سازمان ملل ِ امروز که همان شکل تغییر نام داده ی "جامعه ی ملل" سالهای دو جنگ جهانی است تا چندین دهه بعد از جنگ جهانی دوم بصورت موثری در امور بین المللی اثر گذار بود و صد البته در سایه ی آن نهادهای مدنی مختلفی ایفای وظیفه کرده و میکنند که منشاء تحولات بزرگی در عرصه بین المللی بوده اند همه ی این نهادها در بستر خود مفاهیمی از قبیل صلح جهانی ، سعادت، رفاه اجتماعی،نزدیکی ملتها به یکدیگر ،گسترش آموزشهای همگانی، بهداشت و...را در باور خود داشت که البته صرفنظر از برخی ناکامیها حقا به بسیاری از آنها هم دست یافته است.یکی از توفیقات ملتهای جهان سوم ایجاد اتحادیه های منطقه ای و فرا منطقه ای است که سازمان کشورهای غیر متعهدها شاید بزرگترین آنها باشد که از چندین دهه ی پیش با دوجانبه گرایی کشورهای آمریکا و شوروی سابق مخالفت میکردند.این مخالفتها حتی بعد از فروپاشی اردوگاه اصلی کمونیسم شوروی با یکجانبه گرایی آمریکا هم ادامه یافته است .
از زمان فروپاشی شوروی، اراده ی آمریکا بر این استوار بوده است که این خلاء را به هر نحو ممکن پر کند و در این راستا کشورهای اقماری اش در شورای امنیت مثل بریتانیا و فرانسه و حتی اکثر دولتهای اروپایی بعنوان مباشرین آمریکا عمل میکنند.
اما مطالبات آمریکایی بقدری فراخ و ثقیل است که بر آوردن آنها از ظرفیت سازمان ملل خارج است و این زیاده خواهی مدتهاست که اعتبار نهادهای بین المللی از جمله سازمان ملل را به سخره گرفته است شاید جنگ عراق آینه ی تمام نمایی از ناکارآمدی سازمان ملل باشد که نتوانست جلوی آغاز آنرا بگیرد انفعال این سازمان در جنگ ویرانگر لبنان هم به اثبات رسید به حدی که دبیر کل این سازمان در اغازین روز حملات اعلام کرد که احساسات و تالمات اسرائیلیها را به خاطر ربوده شدن دو سرباز کاملا درک میکند و...حال آنکه آقای عنان هیچوقت نتوانست حکم به محکومیت متجاوز دهد.قطعا خود عنان بهتر از هر کسی میداند که حدود دخالت و اظهار نظرهای ایشان منوط به تصدیق چه قدرتی هست حتم دارم که امروز اقای عنان در ویرانه های لبنان مرثیه ی مرگ بیطرفی و سکوت تهوع آور مادر همه ی سازمانهای بین المللی را زیر لب زمزمه میکند امیدوارم که به خاطر این جسارت بازخواست نشود.
عاکف/هلند