تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۳۸۵ • چاپ کنید    

خاطرات فروغ فرخ‌زاد از سفر به ایتالیا





از فروغ فرخ‌زاد به‌جز دفترهاي شعري که «تولدي ديگر» شناخته‌ترين آنهاست، سفرنامه‌اي ناتمام نيز که خاطرات سفر او به ايتالياست به‌جا مانده.

سفر او با هواپيمايي باري که محموله‌اي از جعبه‌هاي حاوي روده را از تهران به بيروت مي‌برد شروع مي‌شود و بعد، پرواز به بندر برينديزي در جنوب ايتاليا و در ادامه با قطار تا شهر رم.

فروغ، در زمان اين سفر [تير ماه 1335]، بيست و دو سال دارد. سه سالي است از پرويز شاپور، همسرش جدا شده است و جدا افتادن از پسر خردسالش کاميار، او را افسرده و پريشان کرده، طوري که انتشار اولين مجموعۀ شعرش (اسير) در همان سال او را تسلي نمي‌دهد. پس به تصميم و مصلحتي، به‌فکر سفر و تغيير محيط مي‌افتد.

خود در این باره می‌نویسد: «. . . نمي‌توانستم بيشتر بخندم. نه اينکه خنده‌هايم تمام شده بود.نه، بلکه تمام نيرويم تمام شده بود و من به‌خاطر اين که انرژي و نيروي تازه‌اي براي باز هم خنديدن کسب کنم، ناگهان تصميم گرفتم مدتي را از اين محيط دور شوم. آن‌روزها تصور نمي‌کردم که اين سفر اينقدر در روحيۀ من مي‌تواند موثر باشد و تا اين درجه سلامت و آرامش از دست‌رفته‌ام را به‌من بازگرداند. . .»

سفر فروغ به ايتاليا، چهارده ماه طول مي‌کشد. ره‌آورد اين سفر که به‌نوعي سير و سلوک او نيز در خود و نگاه او به زندگي و ارزش‌ها هم هست، سفرنامه‌اي‌ست که بعدها هر هفته بخشي از آن در مجلۀ فردوسي به‌چاپ مي‌رسد. [شماره 313 تا 320، مهر ـ آبان 1336].

اين يادداشت‌ها در جايي ناتمام مي‌ماند و هر چه هست، هماني مي‌شود که بعدها «سيروس طاهباز» در کتاب «زني تنها (در بارۀ زندگي و شعر فروغ فرخزاد)» به‌چاپ مي‌رساند. [سال 1376].

يادداشت‌هاي مربوط به اين سفر به شکلي که هست، براي آشنايي خواننده با سابقۀ تاريخي کشور ايتاليا، و يا جلوه‌هاي توريستي شهر رم نيست. چرا که فروغ در پي نوشتن گزارش سفر نبوده. اما در خواندن آن، خوانندۀ اهل ـ خواننده‌اي که با شعر فروغ کمابيش آشنايي دارد ـ مي‌تواند خود فروغ را کشف ‌کند، سادگي ذاتي او را ببيند و رگه‌هاي ناب و درخشان ذوق و قريحۀ او را ‌بيابد. زمينۀ اصلي و اتودهاي اوليۀ برخي از زيباترين اشعار فروغ را که بعدها در «تولدي ديگر» در آمد لابلاي سطرهاي همين يادداشت‌هاي سفر او مي‌بينم و مي‌خوانيم.

آنچه که خواهید شنید اجرای گفتاری این سفرنامه است با صدای «پروین»، که در شانزده قسمت برای علاقمندان پخش خواهد شد.

پیرایش و ویراستاری متن گفتارها از «ناصر زراعتی» بر مبنای یادداشت‌های فروغ فرخ‌زاد است از این سفر، و برگرفته از نسخۀ چاپ شده در کتابی که شرحش رفت.

این مجموعه توسط «علیرضا افزودی»، و برای پخش در برنامۀ «منهای هشت و نیم» از رادیو زمانه تهیه شده است

بخش اول این سفرنامه را در «اینجا» بشنوید!

نظرهای خوانندگان

سفرنامه‌ي فروغ با توضيحات آغازين آقاي عليرضا افزودي، بسيار شنيدني‌تر و خواندني‌تر مي‌شود. افزودي تلاش مي‌کند ميان فروغ بيست و دو ساله و فروغ سال‌هاي بعد که پخته‌تر شده پلي بسازد. من تا اين لحظه، تصوير اغراق‌آميزي از فروغ در توصيف‌هاي او نديده‌ام و درست‌تر آنست که نبينم. نه به عنوان کسي که در بالا نشسته است بلکه به عنوان کسي که در بيرون نشسته‌است و به احساس مسؤليت راديو زمانه و نيز افزودي که يکي از برنامه سازان آنست احترام مي‌گذارد. صداي گوينده يا خواننده‌ي سفرنامه بسيار مناسب و حرفه‌اي است. هرگونه کشش هاي عاطفي و چرب‌کردن‌هاي آوايي، مي‌توانست به خراب کردن چهره‌ي فروغ بينجامد. انتخاب گوينده‌ي باسواد و مناسب و مسؤل، نقش مهمي در اعتماد بخشيدن و به وجود آوردن اعتبار و احترام، ميان عرضه‌کننده که راديو زمانه باشد و مصرف کننده که همه‌ي فارسي زبانان ايراني باشند، بازي مي‌کند. اميدوارم که اين نکته در ديگر برنامه هاي راديو زمانه رعايت شود.

-- Nazanin Doolabi ، Jan 25, 2007 در ساعت 11:10 PM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)





از دست ندهید


چگونه به هم نپریم؟

کاشیگر و ترس از جوایز ادبی

روزی که آتوسا را شوهر دادند

با فروغ در انتهای راه

عشق، نیچه و داریوش آشوری