اصل قضییه چیست اگر این جرمها را داری ما شاهد این گونه اعدام ها بوده ایم پس این ماجرا چرا اینقدر سرو صدا دارد مرسی

با درود به جناب مصطفایی گرامی انسان بزرگ وقابل تقدیس اگر بناست در ایران کسی مقدس باشد انسانهایی از جنس اویند که این قابلیت را درارند نه قمه کشان نه برپا کنندگان دار نه جاهلان وجاعلان نه زورگویان نه بی منطقان نه وجدان سوخته وخفته گان.آنروزی که دلارا این دختر نوجوان وظریف این هنرمند بدار جهالت وجنایت کشیده شد من وارد سایت این انسان شریف شدم وقتی روز نوشتش را میخواند اشک میریختم وتلاش این انسان را دردل میستودم ودر همان لحظه به مسخره های سیاسی میاندیشیدم یکی تقسیم کننده های سود سالانه نوبل یکی به خانواده قضاضگری که دست کمی از ملایان نداشتند دیگری به ملاها ملاهایی که در پیش از انقلاب ودر حین انقلاب با آنها رفاقت داشتم وبعضی در راس همین نظامند چقدر برایم بی ارزش مینمودند اگر درپیش از انقلاب چندر غاز آدمهایی مانند من جیب درازشان را پر میکرد اما به ساده زیستی قناعت محرومیتشان عدالتخواهی شان درستکاریشان ودهها نکات متبت ادعایی نمره متبت میدادم اما آن شب برایم از هر جنایتکاری جنایتکار مینمودند واین احساس احساس حق ودرستی بود زیرا خودرا درست از روزهای آغازین بعد از انقلاب نشان داده بودند زیرا ملایان دروغزنانی بیش نبودند که ملتی را فریفتند تا شکم های گرسنه شان امروز برآمده باشد تا ماشینهای گردن کلفتی بتوانند گردنشان را که بقول معروف تبر هم نمیزند بکشد خیلی زود ا نشان دادند که تنها هدفشان سواری کردن است نه ساختن تنها هدفشان ابراز وجود ابراز قدرت به هر طریق است در این میان فرق نمیکند دلارا باشد ترانه موسوی باشدسهراب وچگینی ندا باشد ستوده باشد بنی یعقوب باشد نوری زاد وحتا بهشتی ویا مصطفایی باشد میلیونها انسان در این مدت حکومتشان به نحوی آزار واذیت شده اند بعضی مرده اند بعضی سوخته اند بعضی گریخته اند تنها همین یکی گریختن را آدم که خوب اندیشه میکند میبیند به چه حقی کسی باید تورا از زادگاهت براند اگر بناست کسی رانده شود شمایانید که باید بروید که آبا واجدادتان ایرانی نیستند دراین سرزمین قانون قانون بی قانونی است خودتان نوشته های خودتان را قبول ندارید یکی امضا میکند دیگری انکار یکی تایید دیگری انکار یکی اقرار دیگری دروغ میپندارد اما هرچه باشد باید این سیستم چماقی عمل کند دروغ سر تاپای نظام را چون سرطان گرفته است فقر وفحشا بیداد میکند فساد که دیگر گفتن ندارد اخلاقیات مردم که زخمی وچرکین است در دنیا که آبرویی نیست به چه باید دلخوش کنید اگر چند زن بدبخت را که همه مصیبت ها را قانونهای نابرابر شما بر سرشان آورده نگیرید وهوچی گری را ه نیاندازید ودنیا را به ریشخند اقرار وانکارهایتان واندارید اگر انسانید اگر شرف دارید اگر راست میگویید انسانهای تحت ستم از این گونه را بحال همان سرنوشت سیاهی که خود ساخته اید رها کنید وکارتان را بکنید که همان عیش ونوش سفرهای میلیاردی ومیلیونی به اینجا وآنجاست چون فرصت زیادی ندارید اینهمه ویارنی فرهنگی اجتماعی اخلاقی مالی سیاسی در این سرزمین است آنگاه به تنها چند نفر مرحم گذار درد مردم نظیر مصطفایی وستوده ودادخواه وامتال ایشان هم رحم نمیکنید برایتان هم شرم آور نیست ونخواهد بود که در کشورهای آفریقایی وکاملا عقب مانده هم وکلا آزادند وانگ براندازی وازاین شروورهایی که از صبح تا شب میبافید نیستند تنها موی دماغ شمایند برای بیعدالتی هایتان ظلم هایتان بیش از اندازه خواهی هایتان ویرانگری هایتان ملت اینرا میداند هی بیایید بگویید چه وچه تاریخ ایران حکومت ظالمی چون شمایان بخود ندیده است رویتان بس سیاه است سیاه تر از چنگیز مغول که شکم زنان حامله را نیز میدرید شما هم همانید اما او لااقل ایرانی نبود از اینرو شما کاپ بزرگتری را دررابطه با این اعمال به افتخار میبرید سعی کنید کوچک نشود