| رادیو زمانه > خارج از سیاست > ایرانیان هلند > یوتوپیای هلندی و دو مؤسس ایرانی آن | ||
یوتوپیای هلندی و دو مؤسس ایرانی آن
مانی پارسایوتوپیا نام یک بنیاد سیاسی، فرهنگی و هنری است در هلند که مؤسسان آن دو ایرانی به نام‌های فرهاد گُلیاردی و شروین نکوئی هستند. این بنیاد که از سال ۲۰۰۱ آغاز به کار کرده مجله‌ای به نام یوتوپیا منتشر می‌کند و سخنرانی‌ها و مناظره‌های مختلفی هم ترتیب می‌دهد. هدف از تأسیس این بنیاد آن‌گونه که در تارنمای مجله یوتوپیا آمده «افزایش سهم اندیشمندان و هنرمندان مهاجر، در مباحثات جاری در هلند و اروپا در زمینه‌های مهاجرت، جهانی‌سازی و تنوع فرهنگی» است. تمرکز یوتوپیا بر گفتمان میان اروپا و جهان اسلام است. برای آشنایی با رویکردهای این بنیاد با هم نگاهی می‌اندازیم به موضوعات آخرین خبرنامه مجله یوتوپیا (۱ مه ۲۰۰۷). از موضوعات انتخاب شده برای انتشار در این خبرنامه چنین بر می‌آید که کوشش بنیاد یوتوپیا در جهت آگاه ساختن خواننده هلندی‌زبان از دیدگاه‌ها و نظرات خارجی‌تبارها نسبت به مسائل است.
از آنجا که در رسانه‌ها و منابع غربی همواره دید و نظر غربی معیار و محک قرار داده می‌شود و دیدگاه‌ها و مواضع دیگران و علل اتخاذ این مواضع از سوی دیگران نادیده گرفته می‌شود وجود چنین مجله و بنیادی به زبان هلندی می‌تواند در جهت رساندن پیام شرق به غرب (و شاید هم بر عکس آن) مفید باشد. البته گاه کنار هم چیدن انتقادهای شدید (و هرچند درست و موجه) از غرب در قالب مجله یا سخنرانی، ممکن است نتیجه‌ای بر عکس بدهد و مخاطب هلندی را به حالت دفاعی بکشاند. رسیدن به توازن در این‌گونه مسائل، مسئله ظریفی است که همیشه جا دارد بیشتر بر رویش کار بشود. در زیر چکیده‌ای از برخی مطالب این شماره خبرنامه یوتوپیا می‌آید: چهره‌ی زن مسلمان عرب در هالیوود او به این نتیجه رسیده که زنان عرب مسلمان در این فیلم‌ها همیشه با خشونت، سکس و سرکوب پیوند داده می‌شوند. از فیلم‌های قدیمی مانند فیلم فاطمه (ساخته ۱۸۹۷) گرفته تا فیلم‌های تازه‌تر مثل بازتولید دیسنی از داستان دور دنیا در هشتاد روز (ساخته ۲۰۰۴) که در آن آرنولد شوارتزنگر به عنوان شیخ عرب صد زن دارد می‌توان شاهد این کلیشه‌ها بود. جک شاهین با دیدن فیلم‌های متعدد متوجه می‌شود که در اکثر آن‌ها زن‌های عرب را زشت، دروغگو، دزد یا حتی جادوگر و خون‌آشام به تصویر می‌کشند. تصویر دیگری که در دسته‌ای دیگر از فیلم‌های هالیوود از زنان مسلمان دیده می‌شود چهره زن مسلمان به عنوان جنگ‌طلب و بمب‌گذار است. اولین فیلم در این زمینه فیلم «مأموران فدرال علیه شرکت تبهکاران» است که در سال ۱۹۴۸ ساخته شده. در این دسته از فیلم‌ها زنان فلسطینی و مراکشی و دیگر زنان عرب دیگر آن باکره‌های مطیع و خادم نیستند بلکه تروریست‌هایی هستند در حال حمله به ایالات متحده. در فیلم بلک ساندی (۱۹۷۷) که سال‌های متمادی است دست کم یک بار در سال و اکثراً درست پیش از مسابقات قهرمانی فوتبال آمریکایی (سوپر باول) از شبکه‌های تلویزیونی آمریکا پخش می‌شود یک زن فلسطینی قصد دارد یک استادیوم برگزاری سوپر باول را منفجر کند ولی یک مأمور اسرائیلی درست سر وقت از این اقدام جلوگیری می‌کند. پروفسور شاهین این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند که صنعت فیلم هالیوود، زن مسلمان عرب را از ریشه و پایه "متفاوت" با هم‌نوعان خودش در غرب ترسیم می‌کنند و این فیلم‌ها سهم زیادی در فاصله انداختن و ایجاد سوءتفاهم میان زنان دیگر بخش‌های جهان و زنان عرب داشته‌اند. نتیجه کامل تحقیقات او به صورت یک فیلم مستند به نام «عرب‌های بد بد»(Reel Bad Arabs) و کتابی به همین نام منتشر شده‌است. دموکراسی و خارجی‌تبارها در معرفی این مناظره در مجله می‌خوانیم که از دیدگاه آقای اسپیکربروک، یکی دیگر از استادان دانشگاه آزاد آمستردام، ارزش‌هایی که سیستم دموکراتیک سیاسی هلند بر پایه آن‌ها بنیاد شده با رویکرد جدید سیاسیون هلند نسبت به خارجی‌تبارها تضاد دارد. بنیاد نظام سیاسی هلند بر این مفهوم استوار شده که شخص نمی‌تواند با قاطعیت یک چیز را "خوب" و "حق و حقیقت مطلق" اعلام کند. این در حالی است که روند تازه حاکم بر سیاست هلند می‌کوشد یک رشته از نظرات حاکم در میان گروه‌هایی از بومی‌تباران هلند را بر عموم خارجی‌تباران تحمیل کند. در این روند، حق و حقیقت کاملاً به آن نظر حاکم داده می‌شود و اجازه فکر و ایده از خود هلندیان خارجی‌تبار سلب می‌شود. دیو-نمایی ایرانیان
به تجربه استاد تورج دریایی، در کتاب‌های تاریخ غرب تنها به شکست‌های جزئی ایران در برخی جنگ‌ها با یونان تأکید می‌شود و تصویر کلی پیروزی ایران نادیده گرفته می‌شود. در تاریخ‌نویسی غربی ایرانیان را برده‌دار جلوه می‌دهند در حالی‌که اسناد تاریخی موثق نشان می‌دهد که این یونانیان و بابلی‌ها بودند که برده‌داری می‌کردند و در شاهنشاهی ایران کارگران آزاد و دارای دستمزد بودند. زنان ایرانی نیز بر خلاف زنان یونان، به هنگام دوران بچه‌داری دستمزد ویژه و مرخصی بارداری دریافت می‌کردند. در فیلم ۳۰۰ ولی، زنان ایران همان‌گونه ترسیم می‌شوند که در پژوهش آقای جک شاهین در بالا آمد. پس از اشاره به غلط‌های فاحش دیگر تاریخی در این فیلم، آقای دریایی به زمان ساخت و پخش آن و هم‌زمانی‌اش با تنش سیاسی میان آمریکا و ایران اشاره می‌کند. از دید او مقصود از این فیلم آماده‌سازی مردم آمریکا برای یک جنگ دیگر در خاورمیانه است. او از این‌که انسان‌ها ظاهراً از تاریخ درس نمی‌گیرند احساس تأسف می‌کند. -----------------------------------------  |
||
نظرهای خوانندگان
دست این هموطنان عزیز درد نکند
-- اختر ، Aug 21, 2007 در ساعت 05:11 PMو همچنین دست زمانه که ما را از وجود چینن سایتی باخبر کرد
من فکر می کنم بعد از پایان دوره جنگ سرد الان دوره جنگ فرهنگ ها شروع شده و نگاه از بالا غربی ها به شرق همواره بیشتر و بیشتر می شود به همین دلیل وجود چنین بنیادها و سایت های فرهنگی وسیاسی که امکان تبادل افکار را فراهم می کنند و به غربی ها تصویر واقعی جهان شرق را نشان می دهند امروزه خیلی محسوس است و فکر می کنم که وظیفه همه ماست که از چنین نهادهایی در حد توان مان پشتیبانی کنیم
من دست همه این بنیان گزاران کارزار فرهنگی را می فشارم و آمادگی خودم را برای همکاری و پشتیبانی اعلام می کنم
اختر ـ کلن