حكايت وطن پرستي به سبك ايراني

داخل يك خانواده اي پنج نفره. دختر بزرگ خانواده و پسر خانواده كه بچه آخر هم بود عشق به وطن و ميهن پرستي عجيبي رو در سينه مي پروندن طوري كه خودشون رو ايراني مسلمان مي دونستن. اين دوتا همش تو اين جمع پنج نفره تاريخ ايران رو كه نزديك به سه هزار سال از اون گذشته بود رو براي هم باز گو مي كردن. از سنن گرفته تا افتخارات ايران بزرگ و حكومت هاي ضعيف و قرار داد هاي نگين. عشق به سرفرازي ميهن در اين دو طوري بود كه در دهه اي كه اينها زندگي مي كردن در وجودشان خود نمائي مي كرد و هميشه مي گفتن اين قدر بيگانه پرست نباشيد فقط كافيه تا يك چيز رو به ياد بياريد تا همه چيز و همه كار درست بشه. ايراني بودنتان را دوباره به ياد بيارين به افتخارات نيكانتان فكر كنيد و و و...
ما اگر فراموش كنيم خانه اي داريم پس هيچ وقت براي ساختنش هم تلاشي نخواهيم كرد. ولي هي هاد ميخ آهنين نرود در سنگ ميهن پرستي كه مادر زادي نيست ميهن پرستي كه همه اش به درس خواندن نيست كه بعد در اختيار خدمت به بيگانه قرار بگيرد وآبله روي پوست خودمان را بزرگ تر كند. وطن پرستي هم بايد فرهنگ سازي شود نه زمين پرستي.

عيد از راه رسيدآنها سفره هفت سيني به احترام سنن زيباي گذشته كه خاطرات عظمت ايران را براي همه به ياد مي آورد چيدند كه هم قرآن داشت و هم آينه . آنوقت ديدن كه جاي چيزي در اين سفره خاليست و آن ايران است پس پرچمي سه رنگ درست كردنند و وسطتش نوشتن سر بلند ايران و اون رو استوار زدن كنار گل سنبل. روزهاي عيد پياي پي گذشتن و اين خانواده به سفره اي قشنگشون مي نازيدن و هر مهموني كه مي آمد از سفره عكس و انرژي مي گرفت ولي چيز زيادي نسيب صاحب سفره كه خانواده پنج نفره بودن نمي شد. روز دهم عيد شد كه براي اين خانواده مهمان خارجي آمد و موقع رفتن نگاهي به سفره كرد و گفت چه سفره اي قشنگي كامل هم هست شما تنها خانواده اي بودين كه همچين سفره اي داره ولي من فكر مي كنم كه جاي سبز رو با قرمز اشتباه كردين. منظورتون چي هست؟ پرچم رو مي گم و همه نگاهي به پرچم كردند و ديدند درست مي گه وقتي مهمونشون رفت و آنها ماندن و پرچم وارونه. آن خواهر برادر وقتي از بهت در آمدن با خجالت رو به هم كردن و هم زمان گفتن ما الف باي مهين پرستي رو هم بلد نيسيم چه برسد كه براي سبز از خود بگذريم براي سفيد انساتيت را دوباره زنده كنيم و براي قزمز خون خود را فداي ميهن كنيم.