رادیو زمانه > خارج از سیاست > گزارش > «نتایج ایران، رضایتبخش نیست» | ||
«نتایج ایران، رضایتبخش نیست»ایرج ادیبزادهadibzadeh@radiozamaneh.com
شانزدهمین دورهی بازیهای آسیایی شامگاه جمعه ۱۲ نوامبر (۲۱ آبانماه) با مراسمی باشکوه در شهر گوانگژوی چین گشایش یافت. ۹ هزار و ۷۰۴ ورزشکار از ۴۵ کشور آسیایی در ۳۳ رشتهی ورزشی در این دوره تا روز ۲۷ نوامبر (ششم آذرماه) رقابت میکنند. ایران با ۳۷۰ ورزشکار زن و مرد در این دوره حاضر شده است.
مراسم گشایش بازیها با تجربهای که چینیها از بازیهای المپیک پکن ۲۰۰۸ اندوخته بودند، همراه رقص و آوازهای محلی بسیار با شکوه برگزار شد. در بخشی از مراسم گشایش در مسیر جادهی ابریشم از نام «خلیج عربی» به جای خلیج فارس استفاده شده بود که این امر با اعتراضهایی از سوی ایرانیان روبهرو شد. با اینهمه مقامات ورزشی ایران که در مراسم گشایش حاضر بودند، در برابر این رویداد واکنش درخوری نشان ندادند. ابتدا صداوسیمای جمهوری اسلامی اعلام کرد که علی سعیدلو، رئیس سازمان تربیت بدنی و محمدعلیآبادی، رئیس کمیتهی ملی المپیک ایران با اعتراض به نام جعلی خلیج عربی مراسم گشایش را ترک کردند، ولی سفیر ایران در چین این مسئله را تکذیب کرد و گفت: «علی سعیدلو و محمد علیآبادی و دیگر مسئولان ورزش ایران تا پایان مراسم گشایش حضور داشتند.» مهدی صفری سفیر جمهوری اسلامی در چین گفته است، نامهی اعتراضی به وزارت خارجهی چین نوشته است. این تنها واکنش مسئولان جمهوری اسلامی به این توهین مقامهای برگزاری بازیهای آسیایی به ایران بود. این رویداد مراسم گشایش بازیهای آسیایی در چین در داخل ایران با سکوت خبری یا سانسور روزنامههای دولتی روبهرو شده است. روزنامهی «آفتاب یزد» نوشت: «روزنامهی دولتی ایران در اقدامی عجیب خبر جعل نام خلیج فارس را در گشایش بازیهای آسیایی سانسور کرده است.» ایران با فرستادن ۳۷۰ ورزشکار در شمار کاروانهای پرشمار این دوره بهحساب میآید که در ۳۳ رشتهی ورزشی رقابت خواهند کرد. مسئولان سازمان تربیت بدنی ایران پیشتر هدف خود را قرارگرفتن کاروان ورزشی ایران در ردهی چهارم تابلوی مدال ملتها قرار دادند. مرتضی شمس، روزنامهنگار و کارشناس ورزش در تهران، قرار گرفتن ایران در مکان چهارم ردهبندی مدالهای این دوره از بازیها را پیشبینی نمیکند. بهویژه آن که طی سه روز گذشتهی این بازیها، ایران هنوز مدال طلایی دریافت نکرده است. ایران امسال یکی از پرشمارترین کاروانهای ورزشی خود را عازم این مسابقات کرده است و با توجه به برنامهریزیای که در زمان تصدیگری مهندس علیآبادی، رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی تدارک دیده شده بود، اینها مقام چهارم بازیهای آسیایی را نشانه رفتهاند، اما آنچه تاکنون روی داده، از ابتدای مسابقات و طی این چند روزی که از شروع مسابقات گذشته است، نتایج خوشبینکننده نیست و مطابق معمول ورزش ما همچنان چشم امیدش به دو رشتهی کشتی فرنگی و آزاد است. اگر کشتیگیران ما بتوانند، طبق آنچه فدراسیونشان پیشبینی کرده، حداقل صاحب پنج مدال طلا شوند، تا حدودی شرایط ما بهبود پیدا میکند، اما نه این که باز بتوانیم به جایگاه چهارمی آسیا دست یابیم. من فکر میکنم آنچه از کشتی متصور است، این رشته نیز نیز به تأسی از رفتاری که در المپیک داشت، شاید نتواند تمام خواستههای ورزش کشور ما را برآورده کند. به نظر من امسال جایگاهی پایینتر از دورهی قبلی پیدا خواهیم کرد. پیش از اعزام کاروان ورزشی ایران، علی سعیدلو، رئیس سازمان تربیت بدنی وعده داده بود: «هر ورزشکار ایرانی که در این بازیها مدال طلا بگیرد، همانجا ۱۵۰ سکهی طلا جایزه میگیرد. در بازگشت هم سند یک خانه را دریافت خواهد کرد.» فکر میکنید این وعدهها بتواند در تشویق ورزشکاران ایران برای بردن مدالهای طلا تأثیر داشته باشد؟ دور از ذهن نیست. البته همان طور که اشاره کردید، مشوقهای این چنینی بستههای حمایتی خوب و لازمیاند و باید این کارها را بکنند، اما به نظر من فقط حمایت کفایت نمیکند و کافی نیست. چه بسا تیمهایی که رقبای ما هستند یا ورزشکارانی که بهعنوان رقبای ما در رشتههای انفرادی فعالیت میکنند، بیکار ننشستهاند. با توجه به شرایطی که در بدو مسابقات دیده میشود، به نظر من این بستههای تشویقی اگرچه لازم است، اما اصلاً کافی نیست و کفایت این را نمیکند که فقط به صرف پاداش به ورزشکاران و افزایش انگیزهشان انتظار داشته باشیم که آنها توفیقی نسبت به رقبایشان پیدا کنند. بههرحال اگر اینگونه نگاه کنیم، من فکر میکنم به نوعی سادهاندیشانه و خودفریبی است. چون این فرض محالی است که ما بگوییم رقبای ما اصلاً کار نکردهاند و ورزشکاران ما به دلیل این بستههای تشویقی و حمایتی میتوانند استیلهای خودشان را به حریفهایشان دیکته کنند.
مسئلهی استفاده از نام «خلیج عربی» به جای خلیج فارس در میان ایرانیان خارج از کشور و سایتهای مربوط به آنان، واکنشهای اعتراضآمیزی را به دنبال داشت. در ایران آیا این برخورد برگزارکنندگان چینی بازیهای آسیایی واکنشی به همراه داشته است؟ متأسفانه در کمال حیرت باید بگویم، هیچ! عمق فاجعه بسیار فراتر از این حرفهاست. اینکه شیطنتها و دلارهای نفتی عربها باعث شود که تاریخ ما کتمان شود، تاریخ ما نفی شود، به نظر من یک فاجعهی ملی است. همانطور که روز اول این مسابقات شنیدیم، در همان زمان اعلام شد که آقای دکتر سعیدلو، رئیس سازمان تربیت بدنی به اتفاق آقای محمد علیآبادی که هم اینک رئیس کمیتهی ملی المپیک هستند و دبیرکل ایشان آقای افشارزاده جلسهی اضطراری تشکیل دادهاند. این خبری بود که همان لحظه اعلام شد و از طریق صدا و سیمای ایران روی آنتن رفت و به نظر میرسید، حداقل انتظار ما این بود، که کاروان ورزشی ایران تهدید به ترک این مسابقات کنند. اما نه تنها این تهدید عملی نشد، بلکه ما شنیدیم که ترک مراسم افتتاحیه توسط آقای سعیدلو نیز توسط سفیر ایران تکذیب شده است. متأسفانه تمام اینها دست به دست هم میدهند تا ما شاهد بروز یک فاجعهی ملی برای کشورمان باشیم. البته من تحلیلگر سیاسی نیستم، ولی با توجه به روابط سیاسی و اقتصادیای که طی سالهای اخیر با چینیها داشتهایم و هم اکنون که من با شما صحبت میکنم تمام بازار کشور ما را اجناس و اقلام چینی پر کرده است، به نظر من بسیار مسئولان ورزشی کشور ما کوتاهی کردهاند و باید خیلی محکمتر و قاطعتر مقابل این فاجعهی ملی میایستادند. چه بسا حتی کسب عنوان چهارم هم که به نظر من محال است، نمیتوانست انگیزهای باشد برای چشم بستن و اهمال در خصوص این فاجعهی ملی که برای پیشینه و برای تاریخ ما و برای عزت و احترام کشور ما بهوقوع پیوسته است. امیدوارم حداقل این شایعه که قرار است مسئولین چینی به طور رسمی عذرخواهی کنند، تکذیب نشود و ما لاقل شاهد عذرخواهی چینیها باشیم. براساس گزارشها مقامهای برگزاری بازیها و مقامهای رسمی چینی عذرخواهی نکردهاند. علی سعید لو معاون محمود احمدینژاد و رئیس سازمان تربیت بدنی هم به گزارش خبرگزاریهای داخلی از نخست وزیر چین، به دلیل برپایی خوب این بازیها در آن کشور تشکر کرده است. آیا در روزنامههای پرشمار ورزشی تهران این خبر واکنشی داشته است؟ اصلا. تنها خبری که در ایران به صورت رسمی منتشر شد، همان خبر تشکیل جلسهی اضطراری این آقایان بود که محورهای اصلی ورزش کشور ما هستند. تا همان حد باقی ماند و هیچ خبر دیگری منتشر نشد. حتی از اینکه با مسئولین چینی مذاکراتی داشتند نیز اخباری در تهران درج نشده است. من احساس میکنم که اطلاعرسانی ضعیف نمایندگان ورزش ایران در بازیهای آسیایی و یا کمکاری همکارانمان که هم اینک در گوانگ ژو بهسرمیبرند، همه دست به دست هم داده تا به نوعی این مسئله زیر غبار فراموشی مدفون شود و در عمل ما در دلمان درد این توهین را داشته باشیم. براساس گزارش خبرگزاریهای مختلف در تهران، علی سعیدلو خود را نامزد معاونت کنفدراسیون فوتبال آسیا کرده است. آیا شما هم این خبر را شنیدهاید؟ من اجازه میخواهم که با یک مثل شروع کنم که میگوید هر دم از این باغ بری میرسد. بعضی وقتها اخباری به گوش ما میرسد که واقعاً دردآورتر است از همین فاجعهی حذف نام خلیج فارس. من نمیدانم آقای سعیدلو در رأس سازمان تربیت بدنی چرا جایگاه خودشان را فراموش کردهاند و چرا باید برای ایشان مهم باشد که نایب رئیس یک کنفدراسیون در سطح آسیا شوند؛ آن هم کنفدراسیونی که ما میدانیم تا بن دندانش زیر یوغ دلارهای نفتی است و با توجه به خواست آنها اعلام رأی میکند و تغییر مسیر میدهد. متأسفانه در دورهی پیشین سازمان تربیت بدنی نیز، زمانی که آقای مهندس علیآبادی تصدی این پست را داشتند، یکبار دیگر چنین فاجعهای را داشتیم. آن زمانی بود که اعلام پذیرش ثبت نام کاندیداتورهای فدراسیون فوتبال ایران آغاز شده بود و در کمال تعجب مهندس علیآبادی که ریاست وقت ورزش کشور را بهعهده داشتند، در این انتخابات ثبت نام کردند و چه بسا اگر مخالفت فیفا به بهانهی حضور دولتیها در فوتبال نبود و از ثبت نام ایشان ممانعت بهعمل نمیآمد، ایشان تا انتهایش میرفتند و همزمان با پست ریاست ورزش کشور، ریاست فدراسیون فوتبال را هم میپذیرفتند. متأسفانه، همانطور که گفتم، این خبر هم حقیقت دارد و آقای سعیدلو به نظر من نه تنها خودشان کوتاهی کردند، بلکه مشاورینی داشتند که به ایشان راهنماییهای غلطی دادند. چون اصلا در شأن کشور و ورزش ما نیست که رئیس سازمان ورزش کشوری با اینهمه قدمت، با اینهمه سابقه، با ۷۰ میلیون جمعیت، خود را نامزد نایب رئيسی کنفدراسیون فوتبال آسیا کند. بخصوص که ایشان مقامی بالاتر از وزیر ورزش دارد و معاون رئیس جمهور هم هست. متأسفانه این واقعیتی است که وجود دارد و امیدوارم هرچه زودتر ایشان متوجه شوند و اعلام انصراف کنند.
به نظر شما این پست برای معاون محمود احمدینژاد و رئیس سازمان تربیت بدنی ایران چه اهمیتی دارد؟ تصاحب پستها و کرسیهای بینالمللی بهخودی خود چیز بدی نیست، اما وقتی افرادی که در جایگاههای محترم و رفیعی در کشور قرار دارند، مثل آقای سعیدلو که معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان ورزش هستند، میآیند و این قدر خودشان را کوچک میکنند، این ایراد دارد. مثلا چه خوب بود اگر برای کاندیداتوری نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا یکی از رؤسای فدراسیون فوتبال، حتی از رؤسای پیشین آن، مثلاً آقای داریوش مصطفوی را معرفی میکردند یا آقای دادکان و یا آقای عابدینی را معرفی میکردند. کاش حتی آقای کفاشیان که الان کاندیدای پست عضویت در هیئت اجرایی شدهاند، خودشان را کاندیدا میکردند. همان طور که گفتم تصاحب پست به خودی خود بد نیست، ولی اینکه چه کسی با چه مقامی میخواهد به آن پست حمله ببرد و آن را نشانه قرار بدهد، این ایراد دارد. به نظر من جایگاه رئیس سازمان تربیت بدنی ایران به دلیل اینکه معاون رئیس جمهور نیز هستند، بسیار رفیعتر و بالاتر از این است که بخواهند خودشان را حتی برای ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا کاندید کنند. اما ردهبندی تابلوی مدال ملتها در شانزدهمین دورهی بازیهای آسیایی گوانگ ژو چین در پایان سومین روز حکایت از پیشتازی کامل میزبان دارد. ورزشکاران چین تا پایان سومین روز بازیها با ۵۲ مدال طلا، ۱۹ نقره، ۱۹ برنز رویهم ۹۰ مدال بهدست آوردهاند. از مجموع ۳۰۲ مدالی که تا کنون تقسیم شده است. چینیها روز یکشنبه یکهزارمین مدال خود را در تاریخ بازیهای آسیایی صاحب شدند. نخستین مدال را چینیها در بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ به میزبانی تهران صاحب شدند. امروز هند، ماکائو و چین تایپه هم نخستین مدالهای طلای خود را از بازیهای گوانگ ژو به دست آوردند. پس از چین که در بالای تابلوی مدال ملتها قرار دارد، با ۵۲ مدال طلا، مجموع ۹۰ مدال، کره جنوبی در مکان دوم است، با ۱۸ طلا، مجموع ۴۸ مدال. ژاپن با ۱۳ طلا، مجموع ۵۹ مدال سوم است. چین تایپه و هنگ کنگ هرکدام با ۲ مدال طلا در مکانهای چهارم و پنجم تابلو ایستادهاند. سهم ورزش ایران از ۳۰۲ مدالی که تا کنون تقسیم شده، ۲ مدال نقره و ۳ برنز است. ایران در پایان سومین روز این بازیها در مکان دوازدهم تابلوی مدالها ایستاده است. آخرین ردهبندی مدالها را از اینجا مشاهده کنید. |