«مرسی کانادا»

ایرج ادیب‌زاده

کانادا با بازی‌های زمستانی المپیک خداحافظی کرد؛ پس از برگزاری مراسم پایانی بسیار زیبا و تماشایی و تحسین‌برانگیز و بعد از نواخته‌شدن سرود ملی این کشور - که ۱۴ بار در جریان بازی‌ها نواخته شد - چهارده مدال طلا نصیب ورزشکاران کانادا شد که یک رکورد در تاریخ بازی‌های زمستانی است. پرچم‌داران و ورزشکاران۸۲ کشور شرکت‌کننده از جمله ایران با هم وارد ورزشگاه شدند و مشعل المپیک خاموش شد.

بار دیگر به کانادا می‌رویم، به تورنتو، جایی که همکارمان محمد تاج‌دولتی در آن‌جاست تا در جریان آخرین رویدادها و هم‌چنین جدول مدال‌ها قرار بگیریم.

بیست‌و‌یکمین دوره‌ی بازی‌های زمستانی همان‌طور که اشاره کردید شام‌گاه روز بیست‌و‌هشتم فوریه، بعد از تلاش بی‌وقفه‌ی ورزشکاران از کشور‌های مختلف به پایان رسید.

از بعد‌از‌ظهر روز یک‌شنبه از سراسر کشور کانادا و در همه‌ی شهرها واقعا شاید بتوان گفت که زندگی متوقف شده بود، البته روزهای یک‌شنبه طبیعتا رفت‌و‌آمد و فعالیت‌ها بسیار کمتر است اما به دلیل بازی نهایی که بین تیم‌های هاکی روی یخ کانادا و آمریکا قرار بود که برگزار شود شهرها به معنی واقعی کلمه خلوت شده بودند و هیچ رفت‌و‌آمدی نبود، همه پای تلویزیون‌ها نشسته بودند یا آن‌هایی که در ونکوور بودند در استادیوم سعی کرده بودند که جا بگیرند و این مسابقه‌ی هیجان‌بر‌انگیز و بسیار مهم برای هر دو کشور و برای بازی‌ها را تماشا بکنند.

آرم بازی‌های زمستانی کانادا

بعد از این‌که این مسابقه تمام شد و تیم کانادا در وقت اضافی توانست با یک گل بیشتر توانست تیم آمریکا را شکست دهد و برنده‌ی مدال طلای بازی‌های حاکی روی یخ شود، شما باور نمی‌کنید که ایستگاه‌های تلویزیونی نشان می‌دادند چه هیجانی در خود استادیوم به وجود آمده بود.

البته بسیاری از شنوندگان شاید این مسابقه را از طریق تلویزیون تماشا کرده باشند اما این‌جا وقتی خبرنگاران از جاهای مختلف نشان می‌دادند، یک هیجان و انفجار بی‌سابقه‌ای از نظر احساسات مردم در شهرها به وجود آمده بود و این‌جا در شهر تورنتو در مرکز شهر بسیاری از چهارراه‌ها بسته شده بود, ماشین‌ها با بوق‌زدن‌ها داشتند هیجان خودشان را از پیروزی تیم کانادا نشان می‌دادند.

دو ساعت بعد از پایان این مسابقه‌ی هیجان‌انگیز مراسم پایانی بازی‌های المپیک در ورزشگاه سرپوشیده‌ی ونکوور آغاز شد ولی همان‌طور که شما اشاره کردید مهم‌ترین مساله را شاید بتوان جدول مدال‌ها دانست که اگر از نظر تعداد مدال‌های طلا بخواهیم نگاه بکنیم در این جدول، کانادا با ۱۴ مدال طلا در مقام اول قرار دارد که در تاریخ بازی‌های زمستانی این تعداد مدال طلا را هیچ کشوری تا کنون به دست نیاورده است. کشور آلمان با ۱۰ مدال طلا در مقام دوم قرار دارد و آمریکا با ۹ مدال طلا در مقام سوم.

کانادا قهرمان بازی‌های هاکی روی یخ شد

اما اگر بخواهیم از نظر کل مدال‌ها به جدول مدال‌ها کشور آمریکا با ۹ مدال طلا، ۱۵ مدال نقره، و ۱۳ مدال برنز مجموع با ۳۷ مدال در مقام اول قرار دارد. کشور آلمان هم‌چنان با ۹ طلا، ۱۳ نقره، و ۷ برنز با مجموع ۳۰ مدال مکان دوم را در اختیار دارد و کانادا با ۱۴ مدال طلا، ۷ نقره، و ۵ برنز با مجموع ۲۶ مدال در مقام سوم است.

بعد از کانادا کشور نروژ قرار دارد با ۹ طلا، ۸ نقره، و ۶ برنز با مجموع ۲۳ مدال در مکان چهارم است، کره‌ی جنوبی با ۶ طلا، ۶ نقره، و ۲ برنز و با مجموع ۱۴ مدال در رتبه‌ی پنجم است و در پایان این جدول کشورهای قزاقستان و استونی هر کدام با یک مدال نقره در مکان بیست و پنجم جدول قرار گرفته‌اند.

در مجموع این بازی‌ها ۸۶ مدال طلا، ۸۷ نقره و ۸۵ مدال برنز در رشته‌های مختلف بین ورزشکاران تقسیم شد.

نمایی از مراسم اختتامیه المپیک زمستانی ونکوور

به مجموع مدال‌های طلای کانادا اشاره کردید که بی‌سابقه بوده است و مهم‌تر این که بیشتر مدال‌ها را زنان کانادایی به دست آورده‌اند، این هم نکته‌ی بسیار جالبی است.

از هفته‌ی پیش به این طرف هنگامی که تعداد ورزشکاران زن کانادایی یکی، یکی مدال‌هایی را به دست آوردند این نکته مورد توجه رسانه‌ها و مسوولان ورزشی قرار گرفت که امسال برای اولین‌بار، ورزشکاران کانادایی که حدود ۲۱۰ ورزشکار از کشور کانادا شرکت کرده بود و اکثر اینان را مردان تشکیل می‌دادند.

اما تعداد ورزشکاران زنی که توانستند مدال کسب کنند چه مدال طلا، چه نقره و برنز از ۲۶ مدال، ۱۶ مدال را زن‌ها به دست آوردند و این بسیار بسیار قابل توجه است و از این به بعد یک سری تفسیرهای مختلفی هم به دنبال خواهد داشت که چه قدر ورزش در میان زنان کانادایی مورد توجه قرار گرفته و آن‌ها به سطوح قهرمانی هم رسیده‌اند.

جانی روشل، قهرمان پاتیناژ هنری کانادا، چند روز پیش از مسابقات مادرش را از دست داد

البته یک نکته‌ی ناخوشایند هم واکنش زنان کانادایی بود بعد از این‌که برنده‌ی مدال طلای هاکی روی یخ شدند به سیگارکشیدن و مشروب‌نوشیدن پرداختند، این گویا از دید روزنامه‌نگاران، مسوولان و مردم کانادایی زیاد جالب نبوده است.

بله دقیقا همین‌طور است که شما می‌گویید. زیرا به هر حال این‌قدر این بازی‌ها حساس هستند که به‌خصوص رسانه‌ها و خبرنگاران ورزشی همان‌طور که خودتان می‌دانید توجه دارند که این رفتارهای ورزشکاران خارج از میدان‌های ورزشی هم چه‌قدر برای مردم مهم است.

در کشور کانادا به‌خصوص مساله‌ی سیگارکشیدن آن‌قدر رفتار قبیحی است که دیگر واقعا کمتر جایی را پیدا می‌کنید که حتی سیگاری‌ها اجازه داشته باشند که سیگار بکشند. بنابراین وقتی ورزشکاری به مقام قهرمانی می‌رسد، مشاهده‌ی این رفتار از او چندان پسندیده نیست.

زنان کانادایی بعد از این‌که برنده‌ی مدال طلای هاکی روی یخ شدند به سیگارکشیدن و مشروب‌نوشیدن پرداختند. این گویا از دید روزنامه‌نگاران، مسوولان و مردم کانادایی جالب نبوده است

البته اگر پنهانی بود و رفتار خصوصی خودشان بود بحث دیگری است اما در انظار عمومی و جایی که مردم بتوانند ببینند طبیعتا خوش‌آیند نبود و یک نکته‌ی منفی از نظر انضباطی می‌شود برای این ورزشکاران در نظر گرفت.

آقای تاج‌دولتی! مراسم پایانی هم همان‌طور که مراسم گشایش بود بسیار زیبا و جالب برگزار شد، بسیار موثر و تماشایی همراه با رقص و آواز و آقای ژاک روگ هم بسیار ستایش کرد.

بله. آقای ژاک روگ رییس کمیته‌ی بین‌المللی المپیک، در مراسم پایانی بازی‌ها اظهار داشت که این بازی‌ها یکی از موفق‌ترین بازی‌های المپیک زمستانی از لحاظ برگزاری بوده است.

ژاک روگ هم‌چنین از لژ سوار تیم گرجستان که چند ساعت پیش از آغاز بازی‌ها و در جریان تمرین کنترل خودش را از دست داد و کشته شد، یاد کرد و گفت که خاطره‌ی او به عنوان یک قهرمان برای همیشه در خاطره و تاریخ بازی‌های المپیک خواهد ماند و گفتن این جمله باعث شد تمام تماشاچیان استادیوم برای دقایقی این ورزشکار جان‌باخته را تشویق کنند.

ژاک روگ رییس کمیته‌ی بین‌المللی المپیک

رییس کمیته‌ی بین‌المللی المپیک از همه‌ی ورزشکاران شرکت‌کننده به خاطر رفتارهای ورزشکارانه و شهامت و پشتکارشان تشکر کرد و گفت که برای شخص او بردن مدال یا رنگ آن هیچ اهمیتی ندارد زیرا مهم‌ترین رفتار در بازی‌های المپیک حفظ روحیه‌ی ورزشکارانه، رها نکردن رقابت‌ها حتی وقتی که هیچ شانسی برای برنده‌شدن وجود ندارد، و ایجاد رابطه‌ی دوستانه با سایر ورزشکاران شرکت‌کننده است.

آقای ژاک روگ هم‌چنین از مقامات کانادایی هم به دلیل برنامه‌ریزی دقیق بازی‌ها سپاس‌گزاری کرد و خطاب به رییس کمیته‌ی المپیک روسیه که میزبان بازی‌های بعدی، در سال ۲۰۱۴ است گفت آرزو می‌کند المپیک سال ۲۰۱۴ در شهر سوچی روسیه هم به خوبی و با دقت کافی انجام شود.

نکته‌ای یا شخصیتی که خود شما را در این بازی‌ها بیشتر از همه تحت تاثیر قرار داد چه بود؟

این تنها نظر من نیست بل‌که نشر تمام رسانه‌های کانادایی است؛ جانی روشل قهرمان پاتیناژ هنری کانادا روز یکشنبه‌ی گذشته، چند ساعت پس از این‌که پدر و مادرش از کبک وارد ونکوور شدند که دختر ۲۴ ساله‌ی خودشان را تشویق کنند، متاسفانه مادرش بر اثر یک حمله ی قلبی درگذشت و همان روز جانی روشل اعلام کرد که با وجود این خبر هولناکی که دریافت کرده است در تمرینات شرکت می‌کند و به مسابقات ادامه می‌دهد.

در طول هفته چشم تمام کانادایی‌ها رو به این قهرمان پاتیناژ بود که ببینند چه طور مسابقات خودش را برگزار می‌کند که خوش‌بختانه این قهرمان کانادایی موفق شد مدال برنز را به دست آورد و این از نظر احساسی واقعا بی‌نظیر بود.

اما یک نکته‌ی دیگر قبل از این‌که حرف‌های‌ام را پایان دهم در واقع مساله‌ای است که باید به آن توجه کرد؛ روز یک‌شنبه بازی‌ها تمام شد و از الآن و همین روز دوشنبه که صحبت می‌کنیم ورزشکارن به کشورهای خودشان برمی‌گردند، استادیوم‌ها خلوت می‌شود اما از روز جمعه دوازدهم مارس شهر ونکوور و تیم المپیک کانادا میزبان ورزشکاران معلول خواهد بود.

از ۲۹ کشور ورزشکاران معلول در ۵ رشته‌ی ورزش‌های زمستانی به کانادا می‌آیند و بنابراین دوباره هیجان خواهد بود و آقای ژان روگ هم از تماشاگران حاضر در استادیوم و کانادایی ها تقاضا کرد که بازی‌های معلولین را فراموش نکنند و همان‌طور که در بازی‌های دو هفته‌ی گذشته نشان دادند، بروند و آن‌ها را نیز تشویق کنند. زیرا کانادایی‌ها نشان داده‌اند که چه‌قدر حامی ورزش‌کننده‌ها هستند.

آقای تاج دولتی پیش از این‌که این گفت‌وگو را به پایان ببریم درباره‌ی ورزش‌کاران ایرانی هم که در این بازی‌ها شرکت کرده‌اند اگر ممکن است بفرمایید.

کسی انتظار نداشت ورزشکاران ایرانی بخواهند به مقامی برسند زیرا تعدادشان کم بوده و واقعا نمی‌شد انتظار داشت. اما تنها خبری که توانستم پیدا کنم این بود که آقای پوریا ساوه‌شمشکی در رشته‌ی مارپیچ بزرگ حذف شد و حسین ساوه‌شمشکی در میان شرکت‌کنندگان این رشته مقام شصت و هشتم را پیدا کرد. خانم مرجان کلهر نیز که تنها زن شرکت‌کننده از تیم ایران بود به مقام پنجاه و پنجم رسید.