تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۳۸۸ • چاپ کنید    
گفت‌وگو با علی محجوبی درباره کنفرانس هم‌بستگی سبزهای آلمان با جنبش دموکراسی خواهی در ایران

همبستگی سبزهای آلمان و ایران

پژمان اکبرزاده
http://pejighorghoru.blogspot.com
pejman@radiozamaneh.com

به تازگی حزب سبز‌های آلمان در شهر دورتموند نشستی برگزار کرد؛ نشستی برای اعلام همبستگی با جنبش دموکراسی خواهی در ایران. کلادیو روت، رییس حزب سبز‌های آلمان نیز در این برنامه شرکت داشت. او پس از پایان سخنان خود به خبرنگار زمانه در محل گفت:

Download it Here!

«مهم‌ترین چیزی که امشب مطرح شد، نشانه همبستگی ما با مبارزان دموکراسی در ایران بود. این‌که ما فراموش‌شان نکرده‌ایم. کسانی که کشته شده‌اند و شکنجه شده‌اند. ما با آن‌هایی هستیم که برای دموکراسی می‌جنگند.»

رییس حزب سبزهای آلمان در ادامه گفت: «چند ماه پیش یک به اصطلاح انتخابات در ایران برگزار شد که انتخابات واقعی نبود و در آن دست‌کاری شده بود. در دنیای سیاست امروز، چیزی که دیروز اتفاق افتاده سریعا فراموش می‌شود ولی ما این موضوع را فراموش نمی‌کنیم.»

کلودیا روت همچنین افزود: «دولت آلمان در وهله اول نباید مذاکرات با ایران به مسایل هسته‌ای محدود کند. باید این مسئله را روشن کند که می‌داند جنبشی قوی در ایران در جریان است. یک جنبش سبز که برای دموکراسی می‌جنگد. رژیم احمدی‌نژاد باید بداند که آلمان آگاه است که ایران تنها احمدی نژاد نیست.

همچنین دولت آلمان باید در پی تحریم‌هایی باشد که برای مردم تاثیر منفی نداشته باشد. تحریم‌هایی که به دولت صدمه می‌زند. آلمان باید پذیرای روزنامه‌نگاران ایرانی که اکنون در شمال عراق و ترکیه هستند باشد. باید امکانات و خدمات فرهنگی برای دانشجویان ایرانی پدید آورد و نه این‌که آن‌ها را ایزوله کند.»

رییس دفتر پارلمانی حزب سبزهای آلمان یک ایرانی است؛ علی محجوبی. او از برلین برای شرکت در این مراسم به دورتموند آمده بود. از او در آغاز پرسیدم، چه مراحلی طی شد تا این برنامه به شکلی که در دورتموند برگزار شد، سازماندهی شود؟

ایده‏ی برگزاری برنامه‏ی مشترک در دسامبر سال گذشته طرح شد. با این استدلال که یک برنامه‏ی همبستگی با جنبش سبز در ایران، لزوما نباید تابعی از فراز و نشیب‏ها در ایران باشد.


علی محجوبی

ما می‏خواهیم به همبستگی با جنبش سبز یا جنبش دمکراسی‏خواهی در ایران، یک فرم جهانی بدهیم و به هیچ وجه نباید آن را در وابستگی مستقیم با جریانات داخل ایران ببینیم.

بعد از بحث و تبادل نظر برای پیدا کردن زمان مشترک مناسب برای همه‏ی شرکت‌کنندگان و به‌ویژه سخنرانان اصلی برنامه، در نهایت روی روز شنبه ۲۷ فوریه توافق شد.

محور اصلی سخنرانی‏‌‎ها بر پایه چه مسائلی بود؟

محور اصلی سخنرانی خانم کلودیا رُت، مسئول حزب سبزهای آلمان، دلیل همبستگی عمیق این حزب با جنبش دمکراسی‏خواهی در ایران بود.

راجع به این که ما اساساً این ادعا و این تفکر را نداریم که بخواهیم تعیین کنیم و یا حتی تاثیری در این مساله داشته باشیم که چه کسی در ایران حکومت کند و شکل حکومت ایران چه باشد.

انگیزه‏ی اصلی ما در هم‌بستگی پایدار و تاثیرناپذیر از حوادث سیاسی روز، با جنبش دمکراسی‏خواهی در ایران این است که به عنوان بخشی از جامعه‏ی جهانی، یک مسئولیت جهانی هم در رعایت حقوق بشر در همه‏ی کشورها داریم. بر این اساس ما باید همیشه در صحنه حضور داشته باشیم.

تکیه‏ی اصلی خانم رُت در سخنرانی‏اش، ابراز نگرانی از وضعیت حقوق بشر در ایران بود و این‏ که تمام تلاش ما در خارج از ایران در همبستگی با جنبش سبز، هم‌راهی با جنبش دمکراسی‏خواهی‏ و خواسته‏های مردم ایران که حقوق پایه‏ای و دمکراتیک خود را طلب می‏کنند، است.

اما این که در ایران چه حکومتی شکل بگیرد و چه حکومتی حاکم باشد را فقط و فقط ایرانیان داخل کشور تعیین می‏کنند. ما این‏جا فقط به مسئولیت خودمان در تاکید بر رعایت حقوق بشر در ایران عمل می‏کنیم.

مساله‏ی دیگری که در این سخنرانی به آن پرداخته شد، جلسه‏ی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در روز ۱۵ فوریه در ژنو بود که آقای لاریجانی در آن‏جا ایران را مانند بهشتی برای حقوق بشر توصیف کرده بود.

به همین خاطر خانم رُت به نکات بسیار بارزی از نقض حقوق بشر در ایران و ذکر نمونه‏های غیرقابل انکاری از آن پرداخت و این مهم‏ترین بخش سخنرانی خانم رُت بود که پاسخ طرف‏داران و متعهدین به حقوق بشر به این ادعای آقای لاریجانی داده شود.


کلودیا رُت، مسئول حزب سبزهای آلمان

فکر می‏کنید چنین موضع‏گیری‏ای از جانب حزب سبزهای آلمان، چقدر می‏تواند در سیاست‏های کلی دولت آلمان نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران تاثیرگذار باشد؟

تاثیر بلاواسطه‏ی آن دست‌کم این است که دولت آلمان این پیام را از برنامه‏های همبستگی با جنبش دمکراسی‏خواهی در ایران بگیرد که تکیه روی نقض حقوق بشر در ایران، دست‏کم باید همان وزنی را داشته باشد که نگرانی از برنامه‏های اتمی ایران دارد.

حداقل دست‏آوردی که ما در عرصه‏ی سیاست داخلی آلمان می‏توانیم داشته باشیم این است که افکار عمومی این کشور همان‏قدر نسبت به نقض حقوق بشر در ایران حساس باشد و به آن توجه کند که نسبت به سیاست امنیتی و برنامه‏ی اتمی ایران حساس است.

بارها در نشست‏های حقوق بشری در کشورهای مختلف این موضوع مطرح شده که مسائل حقوق بشر در ایران تحت تاثیر مشکلات هسته‏ای ایران قرار گرفته است و وقتی صحبت از مذاکره با دولت ایران و رد و بدل کردن امتیازاتی میان طرفین می‏شود، موضوع حقوق بشر یا فراموش می‏شود و یا به شکل کم‏رنگ‏تری در گفت‏و‏گوها به آن پرداخته می‏شود. به نظر شما، چگونه می‏توان به شکل عملی روی این مساله کار کرد که به موازات مسائل هسته‏ای، موضوع حقوق بشر در ایران هم جدی گرفته بشود و به همان اندازه به آن توجه شود؟

این مساله در حقیقت چشم اسفندیار و یا پاشنه‏ی آشیل سیاست حقوق بشری کشورهای غربی است. همیشه وقتی شانسی برای رسیدن به راه حلی در ارتباط با برنامه‏ی هسته‏ای ایران می‏بینند و یا این امید در آن‏ها به وجود می‏آید که شاید ایران در راه تفاهم بین‏المللی گام‏هایی بردارد، روی مسائل حقوق بشری تکیه‏ی کم‏تری کرده‏اند.

این ایراد به کشورهای غربی در زمینه‏ی رفتار با ایران در طول سال‏های گذشته همیشه وارد بوده است. در حالی که مساله‏ی حقوق بشر اساسا نباید از برنامه‏ی روزانه‏ی جامعه‏ی جهانی برداشته شود.

مهم این است که این پیام در عمل به حکومت‏گران ایران داده شود که بدون هیچ‏گونه وابستگی به نگرانی‏ها از برنامه‏ی اتمی ایران، بدون هیچ‏گونه وابستگی به جوانب سیاست امنیتی درمنطقه‏ی خاورمیانه، تا زمانی که موارد نقض حقوق بشر در ایران ادامه دارد، هم‏چنان مساله‏ی روز جامعه‏ی جهانی نیز باقی می‏ماند.

ما باید بتوانیم این پیام را به حکومت‏گران ایران بفهمانیم و لازم است جامعه‏ی جهانی به این سیاست تن بدهد که اساساً نباید با مطرح کردن نقض حقوق بشر در ایران، معامله‏ای صورت بگیرد.

عرصه‏ی برنامه‏ی اتمی ایران و دادن و گرفتن امتیازاتی در این زمینه، عرصه‏ای است که می‏توان در آن به داد و ستد‏هایی در چهارچوب سیاست عملا موجود تن داد.

ولی در عرصه‏ی حقوق بشر کوچک‏ترین عقب‏‏نشینی، کوچک‏ترین اشاره به این که وضعیت حقوق بشر می‏تواند نقشی در معاملات و داد و ستدهای سیاسی بازی کند، بزرگ‏ترین اشتباه و بزرگ‏ترین خطای سیاسی‏ای هست که می‏شود انجام داد.

این اشتباهی است که نه فقط در رابطه با ایران که در رابطه با عربستان سعودی، مصر، پاکستان و کشورهای خلیج فارس هم صورت می‏گیرد.

ولی چون بحث امروز ما در رابطه با مسائل حقوق بشر در ایران و سیاست ایران است، حداقل در این عرصه باید نشان بدهیم که می‏خواهیم به قول و مسئولیت‏مان در قبال حقوق بشر پایبند باشیم و این مساله را بدون وابستگی به وضعیت برنامه‏ی اتمی ایران مدام و مدام مطرح خواهیم کرد.


همبستگی سبزهای آلمان با جنبش دمکراسی‏خواهی مردم ایران، چه تاثیری می‏تواند در موضع‏گیری احزاب دیگر آلمانی نسبت به مسائل ایران بگذارد؟

این تاثیر را می‏توان در رفتار همه‏ی احزاب آلمان کم و بیش دید. طبیعی است نه به این روشنی که خود سبزها مطرح می‏کنند‏، ولی در بحث‏های داخل آلمان و بحث‏های احزاب دیگر می‏توان دید که تکیه کردن روی وضعیت حقوق بشر روز به روز وزن بیشتری در خواست‏های برنامه‏ای و سیاست‏گذاری‏های این احزاب پیدا کرده.

امیدوارم همه‏ی احزاب در آلمان، اعم از چپ‏گرا، راست‏گرا و یا احزاب میانی، این مساله را به یک توافق همگانی در سیاست آلمان تبدیل کنند که مساله‏ی حقوق بشر ورای مسائل امنیتی منطقه باید در مرکز توجه ما باشد.

هم‏چنین امیدوارم که حزب چپ آلمان که در مورد انتخابات و تقلبات انتخاباتی در ایران تردید داشت و به برنامه‏های اجتماعی احمدی‏نژاد کمی با امید نگاه می‏کند، متوجه باشد که نقض حقوق بشر با هر برنامه‏ی اجتماعی، سوسیالیستی و یا دوستی با چاوز و امثال چاوز قابل داد و ستد نیست.

تکیه‏ی ما در این زمینه، کنوانسیون حقوق بشر است. هر کوتاه آمدنی به ضرر حقوق بشر است و ما را مسئول می‏کند که بعدا در موارد نقض حقوق بشر در ایران جواب‏گو باشیم.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

احتمالا خانم رت و مسول دفتر ایشان نام بنده را به خاطر دارند.
ایشان فردی سیاسی با تمایلات چپی تند هستند.اما افراطی نیستند.متاسفانه ایشان مثل بسیاری از اعضای حزب سبز المان زیادی سیاسی کار تشریف دارند و حضور ایشان بیشتر جنبه تبلیغاتی و جذب ایرانیان در حزب سبزها را دشته است.ایشان هرگز شهامت درخواست رعایت حقوق بشر در سرزمینهای اشغالی فلسطین از صهیونیستها را به صورت علنی نداشته اند.اخیرا هم شیمون پرز صهیونیست معروف در پارلمان برلن سخنرانی کرد و کلیه سبزها پس از سخنرانی در پارلمان برای شمون پرز کف زدند.در طول حمله وحشیانه صهیونیستها به نوار غزه و لبنان خانم کلاودیا رت هرگز شهامت اعتراض به جنایات صهیونیستها را بصورت علنی نداشتند و بنده توسط نامه(فکس) به ایشان اعتراض کردم و مسوول دفتر ایشان جواب دادند؛خانم رت خودشان می دانند که چه کار کنند.
برای اثبات سخنانم از ایشان در خواست کنید که نسبت به عدم رعایت حقوق بشر در سرزمینهای اشغالی هم یک بار به اتفاق مدیر دفترشان بصورت علنی به ادمکشان صهیونیست اعتراض نمایند.
قابل عرض است اقای هانس کریستیان شترویبله که یکی از بنیانگذاران حزب سبزهای المان می باشند و بنده به ایشان ارادت دارم و نیز چندین بار به دلایلی با ایشان ارتباط حقوقی و سیاسی داشته ام ،روزی در سرزمین های اشغالی به رزیم صهیونیستی اعتراض غیر مستقیم و ساده ای نمودند و وقتی به المان باز گشتند،لابی صهیونیستها حزب سبزها را طوری زیر فشار گذاشتند که اقای شترویبله مجبور به استعفا از سمت خود در حزب سبزها شدند.خانم کلاودیا رت هم یکی از زیر دستیهای ایشان در حزب سبزها بود و جرات اعتراض را نداشت و نگفتند که ازادی بیان برای رهبران سبز ها هم اصلی از حقوق بشر است.
تو نغمه خویش در بیابان رها کن--
گوش ان نغمه را از کرانتر کرانها می رباید.

-- mansour piry khanghah ، Mar 2, 2010

دوستان گرامی رادیو زمانه! آنچه که در 27 فوریه برگزار شد ،نشست نبود و آنرا حزب سبزهای آلمان به تنهایی برگزار نکرده بود. من جدا از برخورد بسیار زشت شما متاسفم. شما با اینکه ایمیل مرا بیش از ده روز قبل از اجرای برنامه در یافت کرده بودید و لی حتی خبر آن را در تارنمای خود قرار ندادید. حالا هم که برنامه با موفقیت برگزار شده به جای اشاره به ایرانیان دورتموند که این برنامه را برگزار کرده بودند ، این برنامه را نشست حزب سبزهای آلمان نامیده اید و در مورد ایرانیان برگزار کننده آن سکوت اختیار کرده اید. این برنامه نشست حزب سبزها نبود بلکه شب همبستگی با جنبش دمکراسی خواهی ایرانیان بود و متعلق به حزب سبزها نبود و برنامه ای مشترک بود میان حزب سبزهای دورتموند و کانون مدافعان حقوق بشر-دورتموند و اتفاقا ایرانیان بیشتر از آن استقبال کردند تا آلمانیها و حزب سبزها.

-- علیرضا ، Mar 2, 2010

دوستان گرامی رادیو زمانه
لازم ذکر است که این همایش با همکاری انجمن دفاع از حقوق بشر در ایران- دورتموند برگذار شد.امانت در اطلاع رسانی ایجاب میکند که دوست گرامی فرید همیاری و همکاری تنگاتنگ پنج ماه ی این انجمن را در تدارک و اجرای این همایش نادیده نمیرگرفت. در پوسترهای این همایش این همیاری درج شده است.تنها یک نگاه بسنده میکند.
با سلامهای دوستانه
شهروندی از دورتموند

-- سیمرغ ، Mar 2, 2010

در زیر نظرم یک بیت شعر از اقای نصرت رحمانی نوشته ام که باید اصلاح کنم.
گوش از کرانتر کران ها ان نغمه را می رباید
صحیح می باشد.سپاسگزارم

-- mansour piry khanghah ، Mar 3, 2010

با درود
من فقط می خواستم نظرم را در مورد بیانات این دوست عزیزی که در خصوص بیانات خانم کلودیا روت دادند بگم. از آنجا که یکی از دلایلی که باعث نقض حقوق بشر و جنگ و درگیر در منطقه فلسطین و لبنان دخالت مستقیم حکومت جمهوری اسلامی در آن مناطق می باشد. پس باید به خانم کلودیا حق داد که باید اول از ریشه این جریانات که جمهوری اسلامی هستش حرف زد و بعد از اینکه این ریشه خشکیده شد مطمئن باشید که خیلی از مسائل منطقه خاورمیانه از جمله فلسطین هم حل خواهد شد. ولی با تمام این حرفها من فکر می کنم شما دوست عزیز خودتان از عوامل حکومت جمهوری اسلامی هستید که دارید سنگ دیگران را به سینه می زنید و ...

-- یاور ، Mar 3, 2010

من هم به نوبت خود می‌خواهم به این نکته اشاره کنم که این برنامه در شهر دورتموند به ابتکار و با تلاش‌های کنشگران ایرانی‌ و حمایت تشکیلات محلی حزب سبزها شکل گرفت. همانطور که من در مصاحبه اشاره کرده‌ام ما فقط قول همکاری و تلاش برای عملی‌ ساختن سخنرانی خانم کلودیا روت را داده بودیم که خوشبختانه هم صورت گرفت. بیش از %۹۰ جمعیت حاضر ایرانیان بودند.

و اما به کامنت آقای پیری خانقاه: من فکس‌های شما را میشناسم چون تقریبا مضمون ثابتی دارند، هر بر با تغییراتی اندک. تمام تلاش شما همیشه این بوده که نقض حقوق بشر در ایران را در مقایسه با آنچه در اسرائیل و فلسطین می‌گذرد نسبی‌ کنید. نمیخواهم راه دور بروم و تحلیل شما را به جایی‌ در ایران ربط بدهم. شما هنوز موفق به درک این نکته نشده اید که هر انتقادی جا و مکان خویش دارد. انتقاد از وضیعت حقوق بشر در ایران یک گام مشخص سیاسی است و نباید فقط زمانی‌ "مشروع" باشد که همزمان و به همان مناسبت وضیعت حقوق بشر در اسرائیل، سودان، پاکستان، چین و غیره را هم مطرح کند. اگر درک شما از کار سیاسی این است، برای شما متاسفم!

در رابطه با حزب سبزها هم تحلیل شما نادرست است هم درجه آگاهی‌ تان از این حزب. کافی‌ است هدفمند در صفحات مربوطه به دنبال موضع گیریهای سبزها و یا سیاستمداران سبز در رابطه با جنگ غزه، نقض حقوق بشر و بین‌الملل در این رابطه، سیاست شهرک سازی اسرائیل، شرایط لازم برای تشکیل ۲ دولت و غیره بگردید. سخت در اشتباه هستید اگر فکر می‌کنید با این طرز برخور و نسبی‌ کردن حقوق بشر از کشوری به کشور دیگر یک حزب سیاسی را به سخنگوی بینشی بیمارگونه از جوامع خاور میانه و شرایط سیاسی در این منطقه تبدیل کنید.

کامیاب باشید، علی‌ محجوبی

-- ali mahdjoubi ، Mar 3, 2010

با سلام به دوستان گرامی رادیو زمانه،
با تشکر به درج گزارشی از این همایش در تار نما ی رادیو زمانه ، مستلزمأ نکاتی که از جانب گزارشگر رادیو و همچنین از جانب رئیس دفتر خانم کلادیا روهوت دوست گرامی علی محجوبی درسیاق حفظ امانت درخبر رسانی نادیده انگاشته شده است را به اطلاع میرسانم .
-این همایش در وحلة اول با پشتکاری مستمر«انجمن دفاع از حقوق بشر درایران ـ دورتموند» در جهت تدارک و سازماندهی ان، با همکاری حزب سبزالمان شاخه دورتموند برگزار کردیده و نه به سیاق مصاحبه مطبوعاتی انجام شده گزارشگر رادیو زمانه با رئیس دفتر خانم روهوت، اینگونه که شنیده میشود فقط با تدارکات و سازماندهی حزب سبز المان .
لازم به تذکر است فقط و فقط اطلاع دقیق و حفظ امانت به انتقال وبیان صحیح خبر که جزع لاینتفک وظایف خبرنگاری حرفه ایست به دور از هر گونه رابطه شخصی - حزبی جان مطلب را میرساند و اعتماد اکثریت را به خبرگزاری ها بر می انگیزد.
با درود مهرداد

-- مهرداد ، Mar 4, 2010

یاور
قبل از اینکه در ایران انقلاب شود فلسطین توسط صهونیستها اشغال شده است.
بقیه اراجیف شما را به حساب کم سوادی شما در فهمیدن ازادی بیان می گذارم

-- mansour pirykhanghah ، Mar 4, 2010

اقای محجوبی
محکوم نکردن صهونیستها و یا هر دولت دیگر در زمان خودش توسط خانم رت به عنوان مدافع حقوق بشر ضروری است و اگر ایشان چنین نکردند/لزومی ندارد درابطه با ایران نظر بدهند حوق بشر مخصوص ایران نیست.

-- mansour piry khanghah ، Mar 5, 2010

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)