خشونت‌ کارکنان سفارت ایران در پاریس با معترضان

ایرج ادیب‌زاده

گروهی از جوانان حامی جنبش سبز در پاریس، روز چهارشنبه دوم دی با همراه داشتن عکس‏هایی از آیت‏الله منتظری، موسوی، کروبی، سهراب، ندا و دیگران به محل برگزاری عزاداری محرم در پاریس که از سوی سفارت جمهوری اسلامی برپا شده بود، رفتند. مأمورین سفارت چهار نفر از دختران را دستگیر کرده و تلفن‏های همراه و لوازم دیگر آنان را گرفتند.

توضیحات بیشتر در این باره را از آقای یاشار محتشم، از اعضای «کمیته‏ی ضد سرکوب شهروندان ایرانی در پاریس» می‌شنویم:

شب گذشته یازده نفر از ما (هفت دختر و چهار پسر) - ‏آن‏‌گونه که رسم جنبش سبز است - به مراسم عزاداری که در پاریس به مناسبت دهه‏ی محرم برگزار می‏شد، رفتیم. نمادهای سبز به دست و دور گردن خود بسته بودیم و تصاویری از آیت‏الله منتظری، موسوی، کروبی، سهراب اعرابی و سایر شهدا را همراه خود داشتیم.

به محض ورود ما به محل به ما گفتند که به این مراسم خوش نیامده‏ایم و جای‌مان آن‏جا نیست. ما نیز با این استدلال که این محل از آن امام حسین است و کسی نمی‏‌تواند در مراسم امام حسین را بر دیگری ببند، وارد سالن شدیم.

تقریباً۱۰ دقیقه پس از ورود ما به سالن، پس از پایان نطق سخنران حاضر در آن‏جا، فردی که خود را امامی معرفی کرد، پای تریبون رفت و گفت: «دانشجویان و جوانان مزخرفی را که در این سالن حضور دارند و قصد و عملی غیر از عزاداری دارند، در همین محل، بدون در نظر گرفتن قانون فرانسه قلع و قم خواهم کرد.»

این آقا در ادامه گفت: «من امامی هستم؛ به همه بگویید که من امامی هستم و من مسئولیت خون ریخته‏ی دونه دونه‏ی این‏ها را در این‏جا بر عهده می‏گیرم؛ اعم از زن و مرد!»

هم‏زمان با این که این آقا می‏گفت «اعم از زن و مرد»، صدای هم‏همه و داد و فریاد در قسمت زنانه را شنیدیم. تعدادی از دوستان ما از سالن بیرون آمدند و هم‏زمان با پلیس فرانسه تماس گرفتیم. پلیس فرانسه نیز با تعداد خیلی زیادی به محل آمدند.

پلیس از سفیر ایران که در آن‏جا حضور داشت خواست که هرچه سریع‏تر بچه‏هایی را که هنوز در سالن بودند، به بیرون بفرستند. اما آن‏ها مخالفت کردند و بیش از یک ساعت و نیم، بچه‏های ما را آن‏جا نگه داشتند.

با پسرها برخورد خشنی نداشتند. فقط برخورد لفظی کردند. به غیر از آخر برنامه که پس از مراسم سینه‏زنی خواستیم سالن را ترک کنیم، تعداد زیادی از افراد خواستند ما را بگیرند و نگذارند از سالن بیرون بیاییم. به هرحال ما توانستیم سالن را ترک کنیم و پلیس فرانسه نیز خیلی سریع ما را تحت محافظت خود قرار داد و سدی میان ما و مسئولین سفارت، ایجاد کردند.

اما دختران جمع را بعد از یک ساعت و نیم آزاد کردند. همسر سفیر ایران در فرانسه به طرز بسیار بی‏ادبانه‏ای نسبت به آیت‏الله منتظری و دختران حاضر برخورد کرده‏ بود و با کلمات بسیار بدی آن‏ها را مورد خطاب قرار داده بود که من از تکرار آن‏ پرهیز می‏کنم.

ایشان با کمک چند زن دیگر، این چهار دختر را به سمتی می‏برند و سعی می‏کنند آنان را از سالن خارج کنند. آن‏ها به محض خروج از سالن، با شخصی به نام آقای جوادی که کنسول اول دولت احمدی‏نژاد است روبرو می‏شوند که با خشونت شدید با آن‏ها برخورد می‏کند. طوری که دست یکی از دوستان ما زخمی شده است. بچه‏ها را هول داده‏ و مستقیماً تهدید به مرگ کرده بودند.

خود سفیر ایران، آقای ابوترابی و آقای جوادی کنسول اول ایران نیز در میان این آقایان بوده‏اند. این آقایان با دختران بسیار خشن رفتار کرده‏اند، آنان را تهدید کرده‏اند و مجبور کرده‏اند در نامه‏ای بنویسند که دیگر در جنبش سبز شرکت نخواهند کرد و ضمناً بنویسند که دیگر هرگز پا به هیچ نمایندگی و مکانی از سفارت جمهوری اسلامی‏ نخواهند گذاشت.

من تکرار می‏کنم که ما به صورت مسالمت‏آمیز در این مراسم شرکت کرده بودیم و برای عزاداری که به صورت عمومی در پاریس برای آن تبلیغ شده بود، در آن محل حاضر شدیم. به یک مراسم خصوصی‏ نرفته بودیم.

آقای محتشم؛ وضعیت روحی و جسمی چهار دختری که ساعتی در آن‏جا نگه داشته شده بودند، الان چطور است؟

اجازه بدهید، این‏گونه شروع کنم که این اولین بار است که نمایندگی جمهوری اسلامی در فرانسه، به طور مستقیم نسبت به دست‏اندرکاران جنبش سبز، خشونت نشان می‏دهد. خود این مسأله برد مطبوعاتی بسیار وسیعی نیز در فرانسه داشته است.

چون در یک کشور دمکراتیک، جامعه‏ی فرانسه نمی‏تواند اجازه بدهد، در خاک فرانسه، شخصی پشت تریبونی بگوید که آدم‏های دیگر را خواهد کشت و خون آن‏ها را خواهد ریخت. پس این بار و این فشار الان بر روی همه‏ی ما هست.

فشار مضاعف بر روی چهار دختر خانمی که دوستان ما هستند، به جز خشونت فیزیکی‏ای که متحمل شده‏اند، با توجه به این که کیف آن‏ها را گشته‏اند، تلفن‏های‏شان را گشته‏اند، عکس‏های تلفن‏های همراه آنان را پاک کرده‏اند و فتوکپی کارت شناسی‏شان را نیز گرفته‏اند؛ احساس خطر برای خانواده‏های‏شان در ایران است. همه‏ی ما این نگرانی را داریم که رژیم بخواهد با خانواده‏های ما در ایران بدرفتاری کند.

این روی‏داد چه واکنشی در رسانه‏های فرانسه داشته است؟

واکنش بسیار سریع بود. یعنی ما هنوز بیرون نیامده‏ بودیم و هنوز می‏خواستیم که دختران آزاد شوند، مطبوعات فرانسه در جریان قرار گرفتند. نمایندگان تعدادی از مطبوعات و رسانه‏های فرانسوی در محل حضور پیدا کردند و تا ساعت ۵ صبح که ما در اداره‏ی پلیس شهر مشغول شکایت از این افراد بودیم، مطبوعات هم‏چنان با ما ماندند.

چرا که برای یک شهروند دنیای آزاد، اصلاً قابل قبول نیست که در دنیای آزاد، یک نفر به صراحت بخواهد نسبت به اندیشه‏ای خشونت به خرج بدهد، تا تهدید به مرگ پیش برود و بخواهد کسی را گروگان بگیرد.

این مساله روی سایت‏های ایرانی نیز واکنش داشت؟

خیلی سریع، از طریق پیامکی که دختران همان اول درگیری توانستند به بیرون بفرستند، فیس بوک، تویتر و سایت بالاترین به گردش افتادند و اصلاً از این طریق ایرانیان پاریس توانستد سریعاً با پلیس تماس بگیرند و پلیس فرانسه را در جریان این اتفاق قرار بدهند.

فکر می‏‌کنید، این اتفاق پیامدهایی نیز داشته باشد؟

ما ۱۱ شکایت برای تهدید به مرگ، دو شکایت برای خشونت فیزیکی شدید و سه شکایت برای خشونت فیزیکی تقدیم مقامات قضایی فرانسه کرده‏ایم و صریحا از آنان خواسته‏ایم که پی‏گردهای قانونی را نسبت به این افراد انجام بدهند.