رادیو زمانه > خارج از سیاست > ايرانيان > کانادا در سال ۲۰۰۸، از نگاه مهاجرین | ||
کانادا در سال ۲۰۰۸، از نگاه مهاجریننیکآهنگ کوثرnikahang@radiozamaneh.comوقتی کسی تازه شهروندی کانادا را میپذیرد و تبعهی این کشور میشود، باید دولت کانادا را متقاعد کند که سرود اُ کانادای این کشور را از حفظ بلد است. اینجای کار است که بسیاری از ایرانیهای کانادایی شده، دچار دوگانگی میشوند. اما فراتر از این دوگانگی، باید دید سال ۲۰۰۸ برای ایرانیهای کانادایی شده و یا تازه واردان به کانادا چگونه بوده است. از گروهی از هموطنان ایرانی ساکن کانادا، که هم میشناسیدشان و هم نمیشناسیدشان، دربارهی سال ۲۰۰۸ پرسیدهام.
کمال، دانشجوی کامپیوتر از تجربیات شخصیاش در سال ۲۰۰۸ میگوید: سال ۲۰۰۸ برای من خیلی پرفراز و نشیب بود. توانستم با آی.بی.ام همکاری کنم. امسال پدرم را از دست دادم. بسیار برایم غمناک بود. ولی دوباره به زندگی دانشجویی برگشتم. فستیوالی هم به اسم «تیرگان» در تابستان امسال برگزار شد که به لحاظ هنری خیلی فستیوال خوبی بود. حتماً با گزارشهای محمد تاجدولتی از کانادا آشنا هستید. از تاجدولتی دربارهی سال ۲۰۰۸ پرسیدم: موقعیت و وضعیت کانادا را در سال ۲۰۰۸ از دو جنبه باید نگاه کرد؛ یکی از جنبهی بینالمللی است که ابعاد و وزنی را که کانادا به عنوان یک کشور غربی در اقتصاد بینالمللی و صحنهی سیاست بینالمللی دارد ایفا میکند، باید واقعیت را از این جنبه نگاه کرد. کانادا از لحاظ اقتصاد و سیاست بینالمللی به دلیل جمعیت کم و وضعیت اقتصادی که به نسبت موقعیت کشور و جمعیتش دارد، کشور تأثیرگذاری نیست. اما از نظر داخلی، در نیمهی اول سال ۲۰۰۸ آنچنان واقعهی مهمی اتفاق نیفتاد. در شش ماه دوم، انتخابات سراسری کانادا برگزار شد و دولت آقای استفان هارپر پیروز شد. این دولت هرچند با تعداد نمایندگان بیشتری در پارلمان شکل گرفت اما بازهم دولت اقلیت است و در ماههای پایانی امسال دچار بحرانی شدید شد و به این سمت میرفت که سقوط کند و نشان داد دوران سیاستمداران بزرگ در کانادا، مثل بقیهی کشورهای غربی دیگر، تمام شده است. بحران سیاسی که در کانادا در ماههای آخر سال خودش را نشان داد، در ماه ژانویه حتماً به صورت دیگری دوباره عود میکند و تغییرات اساسی ایجاد خواهد کرد. مسألهی دوم، بحران اقتصادی است که آمریکا را به شدت فراگرفته و کانادا به عنوان کشوری که بیشتر از ۷۰ درصد مبادلات تجاریاش با آمریکا است، بدون شک تحت تأثیر این وضعیت اقتصادی نامناسب آمریکا قرار خواهد گرفت. اما در کنار این مسایل سیاسی و اقتصادی، نکتهی دیگری هم برای من قابل توجه بود و آن اینکه برای دومین بار یکی از ایرانیهای کانادایی یا کاناداییهای ایرانیتبار، آقای دکتر امیر خدیر، در استان کبک، موفق شد به عنوان نمایندهی قسمتی از شهر مونترال وارد پارلمان استان کبک بشود. آقای خدیو بعد از آقای دکتر مریدی که اولین نمایندهی ایرانیتبار یک پارلمان استانی در کانادا است، دومین نماینده هستند. این میتواند جای خوشحالی و مشوقی برای نسل دومیها باشد که میشود در آیندهی سیاست کانادا هم جایی داشت. البته چون کانادا عملاً دو زبانه یعنی انگلیسی و فرانسوی است، ممکن است سرود کانادا به زبان فرانسه را هم گاهی بشنوید. سمین، یک دانشجوی تازهوارد به کانادا است. نصف سال ۲۰۰۸ را در ایران گذرانده است و نصف دیگرش را در کانادا. از او در بارهی سال ۲۰۰۸ پرسیدم: مقداری عجیب بود. از یک طرف خیلی خوب بود، یکسری مشکلات را نداشتم. مثلاً ترافیکهای وحشتناک تهران را اینجا ندیدم و دیگر سرگیجه نمیگرفتم. ولی از طرف دیگر، یکسری مشکلات تازه اضافه شد. تمام چیزهای زندگی انگار ۱۸۰ درجه عوض شد. ولی در کل در حد تجربه است، همه چیز جدید است. میتوانم بگویم بیشتر خوب بوده است. سرمای هوای کانادا نسبت به ایران، چطور تو را اذیت کرد؟ در ایران به خاطر اینکه هوا خشک است، وقتی پنج، شش درجه بالای صفر است، سرما احساس میشود و اذیت میکند. ولی اینجا تا بهحال آنقدر که فکر میکردم، اذیتم نکرده است. نیلوفر، مهندسی است که چند سال است در کانادا زندگی میکند. نظر او را دربارهی سال ۲۰۰۸ پرسیدم: انتخابات آمریکا برایم از همه جایی مهمتر بود. چرا؟ خیلی مردمی بود. تعریف شما از انتخابات مردمی چیست؟ دمکراتیک بود، یعنی واقعاً اوباما را مردم انتخاب کردند. یعنی، اینکه آقای احمدینژاد معتقد بود مافیای قدرت نمیگذارد اوباما انتخاب شود، از نظر شما درست نبود؟ نه، چنین چیزی نبود. اوباما انتخاب مردم بود. وقایع کانادا برایتان چطور بود؟ مثلاً انتخاباتی که برگزار شد و یا وضعیت محافظهکاران؟ در سکوت برگزار شد. تبلیغات انتخاباتی مثل آمریکا نبود. فائز علیدوستی، انیماتور کارتونیست دربارهی سال ۲۰۰۸ میگوید: سال خوبی بود. چون از نظر حرفهای تغییرات خوبی در کارم رخ داد و پیشرفت کاری داشتم. ولی در آخر سال، شنیدن اخبار بحران اقتصادی چندان خوشآیند نبود که امیدوارم سال ۲۰۰۹ این مسأله برطرف شود. نهایتاً دکتر علیرضا نامورحقیقی، کارشناس و تحلیلگر سیاسی دربارهی روابط ایران و کانادا در سال ۲۰۰۸ میگوید: روابط ایران و کانادا، در مقایسه با گذشته رو به وخامت گذاشت. محدودیتهای زیادی که دولت کانادا، علیه صدور ویزا برای ایرانیان ایجاد کرد و پیشنهاد کانادا در سازمان ملل متحد در مورد مسألهی حقوق بشر در ایران هم روابط دو کشور را تیرهتر کرد. علاوه بر این کانادا هنوز به هیچکدام از سفرای پیشنهادی ایران، ویزا نداده است. با افزایش خصومت دیپلماتیک میان ایران و کانادا، چند مسأله پیش میآید. روابط فرهنگی دو کشور با توجه به حجم ایرانیان تحصیلکردهای که در کانادا زندگی میکنند خیلی مهم است و دچار مسأله شده است. همچنین دستگیری آقای درخشان از جمله مواردی است که به نظر میرسد، وقتی فضای روابط دو کشور بسیار بسته باشد و با محدودیت روبهرو باشد، امکان تأثیرگذاری دیپلماتیک در مورد شهروندانی که تابعیت دوگانه دارند، کاهش پیدا میکند. |