وزرایی که از باب همایون می‌گذرند

شراگیم علی‌پور

داوود دانش جعفری، وزیر اقتصاد

برای آن‌ها که داوود دانش جعفری را از نزدیک می‌شناسند، پذیرفتن وزارت اقتصاد دولت نهم عجیب‌تر از رفتنش از کابینه است. شاید بسیار پیش‌تر از این‌ها داوود دانش‌جعفری می‌بایست با همتایان خود در دولت نهم خداحافظی کند؛ چرا که او بهانه‌ها و دلایل بسیاری خوبی برای ترک کابینه داشت.

اگرچه دیرهنگام، اما خروج او از کابینه قطعی شده است. آقای وزیر وسایل شخصی خود را از ساختمان قدیمی و کهنه باب همایون جمع کرده است تا روز شنبه جانشین خود در وزارت امور اقتصادی و دارایی را برای آشنا شدن او با بخش‌های مختلف این وزارت پرچالش همراهی کند.

اخباری که از داخل وزارت اقتصاد به بیرون درز کرده، خبر از نهایی شدن نام حسین صمصامی برای تکیه زدن بر کرسی وزارت اقتصاد دارد. صمصامی هم‌اکنون رییس کمیسیون اقتصادی دولت نهم است.

با اضافه شدن صمصامی به تیم اقتصادی حاکم بر دولت، حلقه اقتصاددانان دانشگاه شهید بهشتی (دانشگاه ملی سابق) تکمیل خواهد شد و محمد ناصر شرافت جهرمی، رییس دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی پدر معنوی سیاست‌های اقتصادی دولت خواهد بود.

تا این‌جای کار تیم شرافت بی آن‌که اسمی از او برده شود، با حضور پرویز داوودی معاون اول احمدی‌نژاد، علی اکبر عرب‌مازار رییس سازمان امور مالیاتی، حسین صمصامی رییس کمیسون اقتصادی دولت و احمد توکلی نماینده تهران در مجلس هفتم و رییس مرکز پژوهش‌های مجلس، در عمل سکان اقتصاد ایران را در دست داشته است و با ارتقای یکی از اعضای این تیم که از شاگردان جوان شرافت به شمار می رود، این سیطره کامل‌‌تر خواهد شد.

محمود احمدی‌نژاد و داوود دانش جعفری

داوود دانش جعفری که تنها بازمانده از تیم اقتصادی سه‌نفره دولت احمدی نژاد در ابتدای تشکیل این دولت بود، بیش از آن‌که به لحاظ فکری خود را وام‌دار شرافت و حلقه دانشگاه شهیدبهشتی بداند، نزدیک به طیف علامه است.

دانش جعفری درباره دلایل ترک وزارت امور اقتصادی و دارایی گفته است: «با رییس‌جمهوری بر سر برخی مسایل پولی و بانکی اختلاف دیدگاه دارم.»

تغییر نرخ سود بانکی و اصرار رییس دولت نهم به کاهش دستوری آن، تا این‌جای کار چند قربانی گرفته و مهم‌ترین دلیل برکناری ابراهیم شیبانی، رییس کل سابق بانک مرکزی و داوود دانش جعفری، وزیر اقتصاد و عبدالله طالبی، مدیرعامل سابق بانک پارسیان بوده است.

جالب آن‌که در حالی دانش جعفری از کابینه خداحافظی می کند که آن‌چه به عنوان «جراحی بزرگ اقتصاد ایران» از آن نام برده می‌شود، برنامه‌ای است که او بیشتر از همه به آن نزدیک بوده و همواره از پرداخت نقدی یارانه‌ها دفاع کرده است.

دانش جعفری، به میزان یارانه سالانه پرداختی به برخی کالاهای مصرفی نظیر نفت و گاز را حدود ۵۰ میلیارد دلار اعتراض کرده و می‌گوید: «اگر برای فقرزدایی برنامه خاصی وجود داشت، صرفاً این میزان یارانه در کشور مورد نیاز نبود؛ بنابراین یارانه‌ها در عمل ضد عدالت هستند.»

داوود دانش جعفری، وزیر اقتصاد

محمود احمدی‌نژاد با تلاش برای تغییر وزیر اقتصاد، به دنبال رهایی از تبعات و پیامدهای منفی سیاست‌هایی است که امروز گریبان‌گیر این دولت شده و تغییر وزیر اقتصاد برای عوام جامعه می‌تواند به معنای نارضایتی احمدی‌نژاد از این وضعیت و برخورد جدی وی با عامل این بحران یعنی وزیر اقتصاد باشد.

دانش‌جعفری نه سکان‌دار اقتصاد ایران بوده‌، نه قرابتی با بسیاری از این سیاست‌ها ‌داشته است. هر چند که او باید هزینه ماندن در کابینه‌ای این‌چنینی را با رفتنی چنین بپردازد.