پیشروی افغانستان در جاده‌ی علم

لینا آریا

پس از گذشت سه دهه گواهینامه‌ی رسمی فارغ‌التحصیلان دانشگاه در افغانستان توزیع شد.

اگر‌چه در این مدت برگه‌ای تحت نام شهادت‌نامه برای فارغ‌التحصیلان دانشگاه داده می‌شد، اما تقلب در تهیه این شهادت‌نامه‌ها به آسانی صورت می‌گرفت.

محمد اعظم دادفر، وزیر تحصیلات عالی افغانستان گفت که با آغاز سال جدید، توزیع گواهینامه‌های با اعتبار نیز آغاز خواهد شد.

وی گفت که این گواهینامه‌ها از مواد خاصی تهیه شده‌اند که حتی قابلیت فتوکپی نیز وجود ندارد.

«سال‌های بعد از سقوط طالبان یکی از معضلاتی که داشت، دیپلم‌های تقلبی بود، ما سعی کردیم که دیپلمی باشد و کاغذهایی که باید تهیه می‌شد وقت زیاد گرفت، به خاطر این‌که دیپلم‌های جدید، ظاهراً یک کاغذ ساده است، ولی طوری خمیر شده که اگر شکی پیدا می‌شود، وقتی پشت دیپلم را کپی می‌کنید در آن‌جا می‌آید که جمهوری اسلامی افغانستان وزارت تحصیلات عالی که از آن شناخته می‌شود. مگر اینکه مثل آن کاغذ را کسی در همان کارخانه خمیر بکند.»

محمد اعظم دادفر، وزیر تحصیلات عالی افغانستان

در مراسم توزیع این گواهینامه‌ها، حامد کرزی، رییس‌جمهوری افغانستان نیز حضور داشت.

وی از دانشجویان و روشنفکران خواست تا با فراگیری علم و دانش، کشور خود را دوباره بسازند.

آقای کرزی گفت: «آینده‌ی کشور به دست همین جوان‌هاست که باید دست به کار شوند؛ از هر طریقی که امکان داشته باشد.‌»

«هیچ‌وقت در تصور ما نمی‌آمد که یک وقت در کشورمان، ما صاحب مسوولیت‌های بزرگ شویم، قطعاً. فکر می کردیم که تا قیامت همین زندگی است. ولی یک روزی دیدیم که در کوه‌های ارزگان استاد ربانی محترم برای من زنگ زد که کرزی ما می‌خواهیم که خودت بیایی رییس دولت شوی، من حیران ماندم که من چه بگویم.

گفتم خب، استاد من مشورت می‌کنم و بعد از جرگه ‌‌‌بن از ‌‌آلمان‌‌ درباره من بحث کردند. یک دفعه خود را در جایی یافتم که در عمرم تصورش را نکرده بودم و نه آرزویش را داشتم حالی ترکش نمی‌کنم‌.

برادران، خواهران، دخترها و پسرهای افغانستان در این سنی که شما هستید، ۲۳ یا ۲۴ یا هر سنی که هست، تصورتان حالا این نخواهد بود که یک وقت زمام امور این کشور را به دست داشته باشید، ولی بخواهید نخواهید این روز خواهد رسید.»

حامد کرزی، رییس‌جمهور افغانستان

آقای کرزی، جایگاه افغانستان را در دنیا خوب خواند و گفت که بسیاری از کشورهای جهان آماده‌ی همکاری با کشور، در بخش‌های مختلفی چون نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند و این دستاوردی بزرگ برای افغانستان است که در سال‌های محدود پس از جنگ به دست آمده است.

وی از کشورهایی که در بخش بورس‌های تحصیلی همکاری کرده‌اند، به ویژه کشور هند سپاسگزاری کرد و از پاکستان خواست تا مکتب‌های سوخته را بازسازی کنند.

«از تمام کشورهای که به ما بورسیه می‌دهند تشکر می‌کنیم. از این بورس‌ها ما باید به جدیت و کوشش استفاده کنیم، امسال در سفر اخیری که به پاکستان داشتیم با حکومت پاکستان جور آمدیم، رابطه ما بهتر شده‌، بسیار بهتر شده. خدا کند که از این هم بهتر شود.

بورس‌های آن‌ها را هم پذیرفتم، آنها وعده کردند که مکتب‌های از بین رفته ما را دوباره می‌سازند ما هم بورس‌های آن‌ها را پذیرفتیم، کل‌شان را پذیرفتیم، وزیر تحصیلات عالی دنبال این کار را بگیرد که بورس‌ها، هزار‌تا است.»

اما برخی از کارشناسان به این باورند که در شرایط فعلی، باید سخنانی گفته شود که روابط کشورهای همسایه را بهبود بخشد، و دولت فرقی بین کشورهای همسایه قائل نشود، زیرا این موضوع به نفع کشور تمام نخواهد شد.

وحید مژده، یکی از فعالان سیاسی افغانستان می‌گوید: «معمولاً کشورهای همسایه متهم می‌شوند به اینکه‌ در ناآرامی‌ها دست دارند. در نا‌آرامی‌های افغانستان به غیر از پاکستان، کشورهای دیگری هم دخیل هستند. ما تنها انگشت انتقاد را به طرف یکی می‌بریم.

در حقیقت بین همسایه‌ها، تعادل لازم است. حتی تعادل در شناخت همسایه‌ها به عنوان ‌مداخله‌گر هم باشد. این‌گونه حرف‌ها من فکر می‌کنم که به هیچ صورت نمی‌تواند احساسات مردم را که جریحه‌دار شده، جبران کند.»

امسال از دانشگاه‌های افغانستان، بیش از هشت هزار دانشجو فارغ‌التحصیل شده‌اند. اما برای بیشتر آنان زمینه‌ی کار مساعد نیست و آنان از دولت خواسته‌اند تا در این بخش اقدامات جدی روی دست گیرند.