رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۵ آذر ۱۳۸۵

یک بیمار مبتلا به ایدز: به دیگران آگاهی می‌دهم

اول دسامبر برابر با دهم آذرماه روز جهانی مبارزه با بيماری ايدز، همايشی در تهران برگزار شد که در آن پزشکان متخصص، مددکاران اجتماعی و نيز گروهی از مبتلايان به اين بيماری شرکت داشتند. دو تن از سازمان‌ دهندگان و سخنرانان اين همايش و يکی از شرکت کنندگان مبتلا به ايدز در مصاحبه با راديو زمانه از تلاش‌ها و نيز مشکلات موجود برای مبارزه با ايدز در ايران سخن می‌گويند.

اين همايش را انجمن تلاشگران سلامت و تعداد ديگری از انجمن‌های غير دولتی برگزار کردند. خانم رضوان مقدم دبير اجرائی اين انجمن درباره نحوه برگزاری همايش و ميزان استقبال از آن می‌گويد:
«...استقبال مردم از اين برنامه‌ها خوشبختانه زياد است... همايش امروز شامل نمايش فيلم مستند درباره قسمت‌هایی از زندگی يکی از افراد مبتلا به ايدز و همچنين گفتگو با افرادی که دچار اين بيماری هستند بود، برای اينکه انگ‌زدایی بکنيم از اين بيماری و آگاهی در مورد اين بيماری را به سطح جامعه و بخصوص در بين جوان‌ها ببريم. در قسمت پايانی هم يک پانل بود که دوستان شرکت کننده به سئوالات پاسخ می‌گفتند...».

خانم رضوان مقدم در مورد ميزان فعاليت انجمن‌های غير دولتی برای مبارزه با اعتياد و ايدز می‌گويد:
«... فعال‌ترين انجمن‌هائی که من اطلاع دارم عبارتند از انجمن پرسپوليس، گروه رنگين کمان، انجمن زندگی مثبت و انجمن تولدی دوباره. انجمن‌های ديگری مانند انجمن ايدز ايران هم هستند که بخش مردمی کار را انجام می‌دهند و اکنون هم کمپ‌هائی تشکيل شده‌اند که با هزينه خيلی پائين به درمان معتادان می‌پردازند...».

دکتر حسن عشايری، نورولوژيست و کارشناس زمينه‌های روانشناختی ابتلا به ايدز و اعتياد که از سخنرانان اين همايش بود، در مورد هدف اين همايش به راديو زمانه می‌گويد:
«...امروز با وجود اينکه جمعه و هوا منقلب بود، سالن پر بود و خيلی استقبال کردند. هدف همايش در درجه اول شکستن تابویی هست که ايدز را به گونه‌ای مطرح مي‌کند که اشخاص آلوده با ويروس اچ.آی.وی مثبت بايد ايزوله شوند... اين روشنگری بسيار کمک خواهد کرد که آن‌هایی که دچار اين مشکل هستند بتوانند يک زندگی انسانی توام با همبستگی و همدلی و همدردی با خانواده و محيط کار داشته باشند، و اين از نظر بهداشت روانی خيلی برای جامعه مهم است...ما در رابطه با مسائل ارتباطات عاطفی- جنسی هنوز تابو داريم و وظايف روشنگری آموزش و پرورش ما خلاصه می‌شود در جشن تکليف که بيشتر نصيحت است... جوان‌ها و بخصوص نسل سوم که پر از هيجان هستند و فقر شادی دارند، نبايد در خفا با هم ارتباط داشته باشند، بلکه ارتباط‌ها بايد سالم و شفاف و همخوان با فرهنگ ما باشد...».

دکتر حسن عشايری در مورد آمار مبتلايان به ايدز در ايران می‌گويد:
«...در تمام دنيا بيماری‌هایی که در اين رده هستند، يک بخشی ثبت می‌شود ولی يک عده رجوع نمی‌کنند که بيماری‌شان را مطرح کنند و اين تعداد نمی‌توانند در آمارها باشند... ادارات سلامت و بهداشت و درمان و آموزش کشور همان آمار ( حدود ۳۰ تا ۴۰ هزارنفر) را تخمين می‌زنند... ولی فکر می‌کنم که ما بايد کمی بيش از آمار رسمی را تخمين بزنيم به خاطر برنامه‌ريزی‌ها و اينکه در آينده بتوانيم از عهده وظايف‌مان بر بيائيم...گسترش ايدز مسئله‌ایست که می‌تواند انفجاری باشد و ممکن است که يکباره و در مدتی خيلی کوتاه و سريع از مناطقی رشد کند و اين خطر را بايد هميشه در نظر داشته باشيم...».

خانم محمدی از شرکت کنندگان در اين همايش که خود مبتلا به ايدز است، از تجربه‌اش در مبارزه با اين بيماری به راديو زمانه می‌گويد:
«... من پنج سال است که مبتلا به اين بيماری هستم و از همان ابتدا که متوجه شدم هدف خودم را پيش‌گيری و اطلاع رسانی گذاشتم. چون خودم به خاطر نداشتن اطلاعات درست، درگير اين بيماری شدم و بنابراين تصميم گرفتم که اطلاعاتم را انتقال بدهم...من به صورت تک نفره اين کار را شروع کردم و در اجتماع و در ارتباطات خودم به راحتی درباره آن صحبت کردم...ضمن اينکه چون با فرزندان و خانواده زندگی می‌کردم نمی‌خواستم برای کسی مشکلی دربر داشته باشد...».

خانم محمدی در مورد اينکه مبتلايان به ايدز تا چه حد گرد هم می‌آيند تا برای بيماری خود چاره‌انديشی کنند، می‌گويد:
«... متاسفانه چنين گردهم‌آيی‌هایی کم هست در ايران. ما خودمان گروهی را تشکيل داده‌ايم به نام رنگين کمان که از بچه‌های دارای اچ.آی.وی مثبت تشکيل شده و دو سال است که فعاليت‌هايمان را شروع کرده‌ايم. تا حدودی با جمع ما ارتباط برقرار می‌شود ولی جمع‌های مشابه کم هست و خيلی‌ها عنوان نمی‌کنند به خاطر انگی که در اجتماع دارد. مبتلايانی هستند که از خانواده‌هايشان طرد شده‌اند و يا از مراکزی که در آن شاغل بوده‌اند طرد شده‌اند و اين مسائل باعث شده که افراد خيلی راحت با هم ارتباط برقرار نمی‌کنند... ولی به مرور ارتباط اين افراد بيشتر می‌شود. مثلا امروز در اين همايش با يک سری افراد جديدتر برخورد کرديم و اميدواريم که اين روند ادامه پيدا کند...».

گزارش حسين علوی از این همایش را بشنوید.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

باید این تابو را شکست قبل از اینکه این بیماری به یک اپیدمی تبدیل شود. مطالب جدید را برای من هم بفرستید. من در این مورد تحقیق می کنم. در وبلاگ www.tabushekan.blogfa.comمن را ملاقات کنید. به اید روزی که داروی این بیماری کشف شود.

-- شهلا نوري ، Dec 6, 2006 در ساعت 01:56 PM