|
رادیو زمانه
>
خارج از سیاست
>
برنامه‌های جُنگ صدا
>
یادی از مهدی سهیلی و برنامۀ مشاعره
|
مجلۀ گفتاری جُنگ صدا
یادی از مهدی سهیلی و برنامۀ مشاعره
من اناری را می‌کُنم دانه. به دل می‌گویم: خوب بود این مردم، دانه‌های دل‌شان پیدا بود. (سهراب سپهری)
مهدی سهیلی شاید برای جوانان امروز چندان آشنا و شناخته شده نباشد. نام او گرچه در خاطرۀ شنوندۀ آشنا با ادبیات، با شعر و غزل گره خورده، ولی در نزد اهل نقد و فن، او از جمله شاعران موثر و تعیین‌کننده در شعر معاصر ایران نبوده و نیست.
آنچه که خاطرۀ نام مهدی سهیلی را برای میان‌سالگانی که اهل رادیو گوش کردن بوده و هستند زنده می‌کند، شاید برنامه‌های رادیویی مشاعره، در رادیو ایران دهۀ پنجاه باشد به ابتکار او تهیه و با صدای خودش نیز اجرا می‌شد. این برنامه که شنبه شب‌ها پخش می‌شد از استقبال خوب علاقه‌مندان به شعر برخوردار بود.
مهدی سهیلی در نزد مردم عام و کوچه و بازار، یکی هم از بابت شعر بلندی که روزی بعد از مرگ غلامرضا تختی سرود مشهور است.
از او چندین مجموعۀ شعر منتشر شده که معروف‌ترین آنها اشک مهتاب نام دارد و تا به‌حال بیش از شانزده بار در تیراژهای بالا به‌چاپ رسیده است.
هیجدهم مرداد ماه، مصادف با بیستمین سال درگذشت او بود. مهدی سهیلی در سال 1366، در سن 63 سالگی به سکتۀ قلبی در تهران درگذشت.
در آغاز برنامۀ جُنگ صدای امروز، بخشی از یکی از برنامه‌هایی که او را می‌شنویم.
همچنین مقاله‌ای پژوهشی نوشتۀ دکتر بهرام گرامی در بارۀ نام انار و معانی و تعبیرهای مختلفی که از این میوه در شعر و ادبیات کلاسیک ایران شده را به تهیه و اجرای پروین می‌شنویم.
در پایان برنامه هم بازپخش برنامه‌ای دیگر از مجموعۀ رادیو غربستان را به تهیه و اجرای پانته‌آ همکار ما در رادیو زمانه، این بار با ماشین زمان ما را به سال پر ماجرای 1986 میلادی خواهد برد و ضمن اشاره به مهم‌ترین رویدادهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری، در ضمن چند ترانه از معروف‌ترین ترانه‌های پاپ آن سال را به انتخاب و معرفی او خواهیم شنید.
برنامه را از [اینجا] بشنوید!
برنامۀ پیشین «جُنگ صدا» را هم در [اینجا]
|
نظرهای خوانندگان
حیف شما و توانایی شما و اوقات گرانقدرتان و رادیو خوبتان نیست که به مهدی سهیلی (خدا از سر تقصیراتش بگذرد!) می‌پردازید؟ میان اینهمه پیغمبران شاعر کهن‌سرا و نوسرا، باید بروید سراغ این جرجیس؟
-- بدون نام ، Aug 11, 2007 در ساعت 11:28 PMالبته ایرادی ندارد که مثلا به برنامه مشاعره پرداخته شود و گوینده آن شعر عزیزم بابکم . . . اما برای خیلی از جوانانی که این بابا و آن دوران را درک نکرده‌اند، گمانم درست‌تر این است که کامل معرفی شود؛ مثلا اشاره شود به ضدیت هیستریک ایشان با نیما و شعر نو و نوپردازان و نیز گسترش آن سانتی‌مانتالیزم پر از آخ و اوخ دخترـ پسر مدرسه‌ای‌پسندانه و آن الفیه شلفیه‌های اسرار مگو و آنهمه بدآموزی‌ها. . .
به‌هرحال، خدایش بیامرزد و گناهانش را ببخشد و حرف این نیست که چوب به تابوت مرده بزنید، اما اینجور ناقص معرفی کردن، آن‌هم اینگونه معرفی مثبت که البته بار نستالژیک هم دارد و ما میانسالان و پیر و پاتال‌ها را کمی حالی‌به‌حالی می‌کند، تصور می‌کنم کار درستی نباشد.
این انتقاد ملیح فقط به‌خاطر آن است که می‌دانیم دانش و توانایی راوی حکایت چه اندازه است و برنامه‌های جُنگ صدا بیشتر اوقات برنامه هایی بوده است سنگین و پرمحتوا و شما نشان داده‌اید که با احساس مسؤلیت کارتان را انجام می‌دهید.
خلاصه اینکه حیف‌مان می‌آید زبان گویا و بیان شیرین راوی حکایت‌های ما با پرداختن به مطالب کم‌ارزش و اشخاص معمولی و الکی، از قدر و اعتبار خود بکاهد.
موفق باشید.
در مورد این شخص شنیده بودم شعر دزدی می‌کرده. سن من نمی‌رسد که شخصا برنامه‌هاشو شنیده باشم تا چه حد درست است!
-- firoose ، Aug 13, 2007 در ساعت 11:28 PM. . . . . . . .
جُنگ صدا: دوست عزیز! ما هم که سن‌مان می‌رسد، تخصصی در تشخیص دادن اشعار دزدی نداشتیم.
ببینیم شاید حالا صاحب صلاحیتی در این موضوع پیدا شد و نظر کارشناسانه‌ای هم در این باره نوشت.