«تنهایی انسان» و «ماشین زمان»

هر انسانی نیازمند عشق‌ورزی و تایید دیگران است. هر انسانی احتیاج دارد که به او مهر ورزیده شود، به او توجه شود، احترام گذاشته شود و همان‌طور که وان‌گوگ می‌گوید: «وقتی که بیدار می‌شوی و می‌بینی که تنها نیستی و درکنارت کسی وجود دارد، آنروز جهان مهربان‌تر می‌شود.»
تمام ادبیات و هنر پر است از چنین نمونه‌هایی که چگونه فقدان عشق موجب رنج و تنهایی انسان می‌شود. اما در بسیاری از موارد نیز آنچه را ما به‌غلط عشق تلقی می‌کنیم، هیچ بجز ترس از تنهایی و روبروشدن با این جنبه از حقیقت هستی نیست.
کسانی وجود دارند که همیشه در کنار انسان یا انسان‌های دیگری زندگی می‌کنند اما بشدت احساس تنهایی می‌کنند و افرادی نیز وجود دارند که در نهایت تنهایی احساس تنهایی نمی‌کنند چرا که آنان با خود ِ پدیده هستی پیوند خورده‌اند.
احساس تنهایی، که در چهارچوب خانواده به فرد داده می‌شود گاه بسیار خشن‌تر و ویران‌سازتر از احساس تنهایی یک فرد مجرد است؛ چرا که این نوع تنهایی با نفی و بی‌احترامی به ساختار ارزشی فرد مقابل توام است. بنابراین بسیاری از انسان‌ها به علت ترس از تنهایی در روابط بیمار و یا ناسالم زناشویی باقی مانده، جسما در کنار کسی هستند اما از نظر روانی تنها هستند. می‌توان گفت که در چنین شرایطی، احساس تنهایی، واکنش عاطفی یک انسان به ناکامی‌های پیرامون اوست که این احساس معمولا به صورت افسردگی و یا بیماری های روانی دیگر بروز می‌کند.

در بخش اول برنامۀ امروز، خلاصه‌ای از مقاله‌ای نوشتۀ منظر حسینی، کارشناس امور تربیتی و روانی مقیم دانمارک را می‌شنوید که در آن به پدیدۀ تنهایی، درد کهنۀ آدمی پرداخته است.

در بخش دوم جُنگ صدا اما بازپخش برنامه‌ای از دورۀ تازه‌ای که «پانته‌آ» همکار ما در رادیو زمانه از رادیو غُربتستان تهیه دیده بود را می‌شنویم. برنامه‌ای با عنوان «ماشین زمان» که هر بار به رویداها و ترانه‌های معروف یک‌سال مشخص می‌پردازد.

در برنامۀ «ماشین زمان» از دوره تازۀ رادیو غُربتستان، این‌بار به سال 1967 میلادی سفر می‌کنیم.
سال سفر جنجالی شاه ایران به برلین که در تظاهرات علیه او یک دانشجوی آلمانی به‌ضرب گلولۀ پلیس آلمان کشته شد و از دل همین حادثه گروهی به‌جود آمد که بعدها به «گروه بادرماینهوف» شهرت یافت.
سال جنگ شش روزۀ اعراب و اسرائیل؛ و سالی که انوشیروان روحانی برای اولین بار اُرگ الکترونیکی را به ایران آورد و آن را معرفی کرد.
سالی که برای «محمدعلی کلی» بوکسور سیاه‌پوست مسلمان، سال خوبی نبود.
سالی که فیلم‌های«کُنتسی از هنگ‌کُنگ» آخرین ساختۀ چارلی چاپلین، «بانی و کلاید» با بازی وارن بیتی و فی‌داناوی و «سلطان قلب‌ها» با بازی فردین اکران شد و به نمایش در آمد.

برنامه را از [اینجا] بشنوید!
برنامۀ پیشین «جٌنگ صدا» را هم در [اینجا]