قصۀ غُربت و مادران مهاجر

از دیار خود سفر کردم،
تا مگر بگریزیم از رنج‌ها
بر همه دنیا گذر کردم،
با بجویم بخت خود را
. . .
. . .
و این سفر ناگزیر از گریز رنج‌ها و پرت افتادگی از دیار و یار، حکایت همیشۀ آدمی بوده. شاید از آغاز خلقت تا همیشۀ دنیا.
حکایت «نی» است و بُریده شدنش از «نیستان»، و قصۀ کوچی لاجرم است و تن به غربتی ناخواسته دادن آدمی.
در زمان ما اما پاره‌ای مسائل اجتماعی، سیاسی و حتی فرهنگی دلیلی بر این هجرت بوده و شده. آنچه که درد و خستگی این کوچ را بر تن و دل آدمی باقی می‌گذارد، مسافت طولانی و پیچ و خم راه‌های گاه صعب‌العبور نیست. غم دوری از دیار هم شاید نه. . .
برایتان حکایت آشنا برای خیلی‌ها، از سفری از ایندست را در جُنگ صدای امروز روایت می‌کنیم که شاید حدیث نفس شما هم که می‌شنوید باشد. . .

در ادامۀ برنامه، تا از قافلۀ هجرت، چندان دور نیفتاده‌ایم؛ مطلبی رادر پی همین کاروان می‌شنویم. نوشتاری به‌قلم «ناهید کشاورز» که از زنان مهاجر و مشکلات اجتماعی آنان می‌گوید؛ و از نقطۀ دیدی که به این مقوله نگاه شده، نوع نگرشی تازه و اهمیت توجه‌ای بیشتر را در ما ـ حتی اگر خود به لحاظ جنسیت، یا موقعیت زندگی و شرایط اجتماعی، جزو این گروه نباشیم ـ پدید می‌آورد.

برنامه را از [اینجا] بشنوید!
برنامۀ پیشین «جُنگ صدا» را هم در [اینجا]