سُنبل به چمن با ناز آمد . . .

در واریتۀ بهاری «جُنگ صدا»، با صدای «پری ملکی» یادی از «بانو شمس» می‌کنیم و بوی نرگس که از شیراز می‌آید. با صدای تلخ «فرهاد» یاد دوران شیرین نوجوانی و «کودکانه»های‌مان. و با صدای گرم و زندۀ «پوران»، به روزهای رادیو می‌رویم. روزگاری که پخش ترانۀ «گل اومد بهار اومد»، سنت هر ساله و یکی از سین‌های برنامه‌های نورزوی رادیو بود. «همسایه، سلام! خوابت نبرده باشد» نام نوشتاری‌ست از «امیرمصدق کاتوزیان» و حدیت نفس خیلی از ما شاید. «پروین» و «شهرام» این مطلب را می‌خوانند و «ویگن» و «الهه» هم.
«سما» اما از «لانگ‌شات» می‌خواند. بهاریه‌ای زیبا از نوشته‌های «پورج». و در پایان با «داریوش» بر سر «سفرۀ سین» می‌نشینیم.
پلاس کُهنۀ اندیشه را دور باید انداخت
زمان بر مغز و پوست کُهنگی می‌تازد امروز
چه کم داریم من و تو از درخت و سنگ زمین
بنگر! زمین هم پوست می‌اندازد امروز
برنامه را از [اینجا] بشنوید!
برنامۀ پیشین را هم در [اینجا].