سوفیا کوپولا، برنده‌ی شیر طلایی ونیز

الاهه نجفی

سوفیا کوپولا به خاطر ششمین فیلمش، «جایی» (Somewhere ) شیر طلایی جشنواره ونیز را امروز، شنبه یازدهم سپتامبر از آن خود کرد. «جایی» داستان زندگی درونی و تهی یک ستاره‌ی سینمای هالیوود است.

سوفیا کوپولا

به گزارش خبرگزاری‌های جهان سوفیا کوپولا کارگردان ۳۹ساله‌ی آمریکایی جایزه‌ی شیر طلایی جشنواره‌ی فیلم ونیز را از آن خود کرد. دختر فرانسیس کاپولا، امروز شنبه، یازدهم سپتامبر مهم‌ترین جایزه‌ی شصت و هفتمین جشنواره‌ی فیلم ونیز را به خاطر ششمین فیلم خود که با نام «جایی» (Somewhere) در این جشنواره به نمایش گذاشته شد به دست آورد. سوفیا کوپولا در این فیلم به زندگی درونی یک هنرپیشه‌ی سینمای هالیوود می‌پردازد.

در «جایی» سوفیا کوپولا زندگی یک هنرپیشه‌ی معروف و پولدار هالیوود را نشان می‌دهد که از همه‌ی مواهب زندگی برخوردار است، با این حال از تنهایی رنج می‌برد و افسرده است. او که نمی‌تواند غمش را تحمل کند به الکل پناه می‌برد، تا جایی که در عالم مستی از پله‌ها می‌افتد. او با زن‌های مختلف روابط جنسی بی‌اهمیتی دارد و وقتش را با دود کردن سیگار در سوئیت‌های هتل‌های مجلل به بطالت می‌گذراند.

مننتقدان صحنه‌ی آغازین این فیلم را بارها ستوده‌اند. در این صحنه یک اتوموبیل فراری را در کویر می‌بینیم. این اتوموبیل از عرض تصویر عبور می‌کند و سپس دوباره نمایان می‌شود که باز از عرض تصویر عبور کند. این تصویر می‌بایست یک معنای نمادین داشته باشد، اما در همان حال هم می‌تواند بی‌معنا باشد و تماشاگر را فقط سرگرم کند. کل فیلم را می‌توان مانند این صحنه تکرار نماهایی زیبا، سرگرم‌کننده اما خالی از معنا دید، همان‌گونه که زندگی شخصیت اول قصه‌ی فیلم هم بدون معناست.

در میان این بطالت‌ها، قهرمان داستان گاهی در شوهای تلویزیونی یا مصاحبه‌های مطبوعاتی شرکت می‌کند.سوفیا کوپولا که پیش از این فیلم «گمشده در ترجمه» (Lost in Translation) را ساخته است در شصت و هفتمین جشنواره‌ی فیلم ونیز با ۲۳ کارگردان دیگر رقابت می‌کرد.

آلکس دلا ایگلسیا

شیر نقره‌ای جشنواره‌ی فیلم ونیز امسال به کارگردان اسپانیایی آلکس دلا ایگلسیا تعلق گرفت. ایگلسیا با فیلم (Balada triste de trompeta) در جشنواره‌ی فیلم ونیز شرکت کرده بود. کارگردان در این فیلم روایتی شگفت‌انگیز و نامتعارف از زندگی یک دلقک در زمان دیکتاتوری فرانکو در اسپانیا را به دست می‌دهد. خاویر، قهرمان این فیلم، دلقکی است که سال‌ها تحقیر می‌شود و آزار می‌بیند و کتک می‌خورد تا آن که سرانجام کاسه‌ی صبرش لبریز می‌شود و در یک عملیات انتحاری بر ضد فرانکو شرکت می‌کند.

وینستن گالو، هنرپیشه‌ی آمریکایی به خاطر بازی در فیلم(Essential Killing) ساخته‌ی کارگردان لهستانی یرژی شولیموفسکی جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد را در شصت و هفتمین جشنواره‌ی فیلم ونیز از آن خود کرد. گالو در این فیلم نقش یک مرد افغان را ایفا می‌کند. سربازان آمریکایی او را بازداشت می‌کنند و قرار است که به زندانی در اروپا انتقال یابد. اما او در راه موفق به فرار می‌شود و به جنگل‌های پوشیده از برف پناه می‌آورد. او برای زنده ماندن ناگزیر است که هر چند گاه یک بار کسی را بکشد.

جایزه‌ی بهترین بازیگر زن در شصت و هفتمین جشنواره‌ی فیلم ونیز به هنرپیشه‌ی یونانی آریانا لابد به خاطر بازی در فیلم (Attenberg) تعلق گرفت. ماریا، قهرمان این فیلم ۲۳ساله است و با پدر بیمارش زندگی می‌کند. آتینا ریچل تسانگاری، کارگردانی این فیلم را به عهده داشته است. ماریانا در این فیلم به تدریج به بلوغ فکری و جنسی می‌رسد و با خواهش‌های تنش آشنا می‌شود.

آرنو دپلشن فیلمساز فرانسوی، گی‌یرمو آریاگا مکزیکی و گابریل سالواتوره کارگردان ایتالیایی از داوران جشنواره فیلم ونیز بودند.امسال ۲۴ فیلم در بخش مسابقه جشنواره ونیز حضور داشتند و متوسط سن فیلمسازان بخش مسابقه کمتر از ۴۷سال بود.۷۹فیلم بلند از ۳۴کشور برای نخستین بار در شصت و هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمدند. این جشنواره از اول تا ۱۱سپتامبر (۱۰تا ۲۰ شهریور) برگزار شد.