گزارش اختتامیه جشنواره سن سباستین

مهدی عبدالله‌زاده

ادیتوریوم مرکزی کورسال در شامگاه شنبه، ۲۹ سپتامبر، محل برگزاری مراسم اختتامیه‌ی پنجاه و پنجمین جشنواره‌ی فیلم سن‌سباستین بود. بنابه سنت هر ساله، هریک از هفت داور جشنواره، یکی از هفت جایزه‌ی بخش اصلی را به برندگان اهدا کرد.

نیکولتا براشی، همسر روبرتو بنینی و بازیگر «زندگی زیباست»، جایزه‌ی بهترین فیلمنامه را به طور مشترک به جان سایلز، برای فیلم «عسل‌چکان»، و گراسیا کریتا، برای فیلم «باشگاه بیلیارد هفت‌میز»، داد.

سپس نوبت به پرنیلا آگوست، بازیگر سوئدی فیلم «فانی و آلکساندر» رسید تا به عنوان دیگر عضو هیأت داوران، جایزه‌ی بهترین فیلمبرداری را به چارلی لام، برای فیلم «هجرت دسته‌جمعی» بدهد. اما در نبود او، تهیه کننده‌ی فیلم جایزه را دریافت کرد.

سوسو پکورارو، بازیگر کهنه‌کار آرژانتینی که برای تماشاگران اسپانیایی‌زبان چهره‌ای محبوب است، جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد را به هنری او، بازیگر چینی فیلم «هزار سال نمازگزاری نیکو» داد. اما چون او هم در جشنواره حاضر نبود وین ونگ، کارگردان فیلم، به نیابت جایزه‌اش را گرفت و از او به عنوان یکی از زندانیان دوره‌ی انقلاب فرهنگی چین تجلیل کرد.

ادواردو نوریگا، بازیگر معروف تئاتر و سینمای اسپانیا، با نام بردن از بلانکا پورتیلو از او دعوت کرد تا برای دریافت جایزه‌ی بهترین بازیگر زن به روی صحنه بیاید. او این جایزه را به خاطر بازی در فیلم «باشگاه بیلیارد هفت‌میز» گرفت.

پیتر وبر، مستندساز و کارگردان بریتانیایی تلویزیون که جای پایش در سینما را با دومین فیلم خود «طلوع هانیبال» محکم کرد، به عنوان عضوی دیگر از هیأت داوران، جایزه‌ی بهترین کارگردانی را برای فیلم «نبرد به خاطر حدیثه» به نیک برومفیلد داد. کلیپ یک دقیقه‌ای این فیلم، که قبل از ورود کارگردان پخش شد، با فریاد الله اکبر یکی از بازیگران عراقی فیلم به پایان رسید.

حنا مخملباف | عکس‌ها از سایت جشنواره

جایزه‌ی ویژه‌ی هیأت داوران به فیلم «بودا از شرم فروریخت» تعلق گرفت. بهمن قبادی قبل از اعلام جایزه، یکی دو جمله به اسپانیایی با حضار خوش و بش کرد و سپس از حنا مخملباف خواست برای دریافت جایزه‌اش روی صحنه بیاید. حنا مخملباف به هنگام گرفتن جایزه از قبادی، در یک حرکت زیبا از او قدردانی کرد.

او، که بشدت از دریافت جایزه‌اش هیجان‌زده شده بود، گفت از پدرش به خاطر این‌که دوربین را در دستان او نهاده ممنون است.

اما جناب استر بالاخره کار خودش را کرد! او به عنوان رییس هیأت داوران، مسئول اهدای مهم‌ترین جایزه یعنی صدف طلایی بهترین فیلم بود. او با نام بردن از فیلم «هزار سال نمازگزاری نیکو» از هموطن، دوست و همکار قدیمی‌اش، وین ونگ، خواست برای گرفتن این جایزه روی صحنه بیاید. او با تاکیدی طولانی و معنی‌دار، وین ونگ را فیلمسازی آمریکایی معرفی کرد.

«بودا از شرم فروریخت» از میان جوایز جنبی، توانست جایزه‌ی میرادا را نیز از تلویزیون اسپانیا دریافت کند. جایزه‌ی انجمن فیلمبرداران اسپانیا و جایزه‌ی سیگنیس نیز به فیلم وین ونگ تعلق گرفت.

توزیع جوایز امسال از نظر خیلی از کارشناسان سینما دور از انتظار بود. جایزه‌ی بهترین فیلمنامه برای جان سایلز بیشترین حساسیت‌ها را برانگیخت. اما ظاهرا نظر مثبت پل استر و تاکید او بر قوی بودن دیالوگ‌های این فیلم آمریکایی باعث این انتخاب بوده.

جایزه‌ی ویژه‌ی هیأت داوران هم که همیشه با اشاره به یکی دو "ویژگی" بارز در فیلم برنده، به کارگران آن اهدا می‌شود، به گفته‌ی بهمن قبادی به خاطر بازی صمیمانه و تأثیرگذار بازیگر کودک «بودا از شرم فروریخت» و فیلمبرداری درخشان آن به خانم مخملباف تعلق گرفت.

نادیده گرفتن «پدران ما» نیز حیرت خیلی‌ها را به دنبال داشت. می‌دانستم که پل استر و ادواردو نوریگا از فیلم خیلی بدشان آمده. از استر دلیلش را پرسیدم. خیلی ساده جواب داد که با دنیایی تا به این حد تیره و تار نمی‌تواند کنار بیاید. معنای حرف‌هایش این بود که نگاه پشت فیلم را مهم‌تر از امتیازات هنری آن می‌داند. یعنی در ارزیابی و قضاوت، به محتوا جدا از فرم و برتر از فرم می‌نگرد. از نویسنده‌ی معروفی چون او انتظار شنیدن چنین استدلال عجیب و ناامید کننده‌ای می‌رفت.

سایت جشنواره

مرتبط:

ـ حنا مخملباف؛ بخت ویژه سن‌سباستین