کشف حجاب؛ کشف بی‌حجابی!

لیدا حسینی‌نژاد

هفدهم دی‌ماه، سال‏روز کشف حجاب در زمان رضاخان است. اما از چند روز پیش در میان خبرهای فیس‏بوک، توییتر و یا در میان وبلاگ‏ها فراخوانی دیده می‏شد که همگی را به منظور مخالفت با حجاب اجباری در ایران در روز هفدهم دی و یا به قول دیگری، نوزدهم دی، به کشف حجاب دعوت می‏کرد.

اما در سایت کلمه آمده است که: «پس از سناریوی هتک حرمت عزاداران حسینی در جماران و به خشونت کشیدن روز عاشورا، این بار سناریوی کارناوال کشف حجاب در دستور کار اقتدارگرایان قرار گرفته است».

در این سایت می‏خوانیم: «به گزارش ‏‏ُبنیان بر اساس گزارشات رسیده از منابع موثق، سناریوی کشف حجاب توسط گروهی از زنان و دختران بی‏حجاب که در ایام انتخابات با آرایش‏های عجیب و زننده به نفع کاندیدایی خاص تبلیغ می کردند، روز شنبه ١٩ دی ماه ١٣٨٨ اجرا می شود و این گروه با حضور در خیابان‏ها و میدان‏های اصلی تهران در حالی که نمادهای سبز با خود دارند علیه حجاب اجباری اعتراض و برخی نیز کشف حجاب می‏کنند.

این سناریو که با حضور پررنگ رسانه‏ای اقتدارگرایان همراه خواهد بود، در پی آن است که با نادیده گرفتن حجم گسترده‏ی خواهران محجبه‏ی جنبش سبز، زمینه‌ی سرکوب و خشونت بیشتر علیه مردم معترض را فراهم بسازد».

در راستای آن‏‏چه در سایت کلمه آمده است، برخی از وبلاگ‏نویسان نیز معتقدند که این توطئه‏ای از سوی حکومت برای سرکوب بیشتر معترضین است.

مثلا اگر سری به وبلاگ «مجمع دیوانگان» بزنیم، می‏خوانیم:

«نمی‏دانم به واقع کودتاچیان برای طراحی توطئه‏ی جدید خود، دست به راه‏اندازی کارناوال کشف حجاب خواهند زد یا نه؛ اما گمان می‏کنم در هر صورت بهتر است بر روی چنین مواردی صحبت کنیم».

این وبلاگ‏نویس معتقد است که «اگر پیش از پاره شدن عکس آقای خمینی، در مورد آن صحبت شده بود، جنبش غافل‏گیر نمی‏شد و مواضع منطقی‏تری می‏گرفت».

او چنین ادامه می‏دهد: «جناح کودتا می‏خواهد برای بدنام کردن جنبش، زنان بی‏حجاب به خیابان بفرستد که دست به کشف حجاب بزنند و لابد انتظار دارند که ما هم بیاییم و این‏بار هم در حمایت از حجاب مدیحه‏سرایی کنیم و لابد یکی پس از دیگری هم باید بر بدحجاب و بی‏حجاب لعن و نفرین بفرسیتم.

احتمالا بعدش هم بیانیه صادر کنیم که ما خواهان گسترش برخورد گشت ارشاد با زنان بدحجاب هستیم تا اصل خدشه‏ناپذیر حجاب اجباری از گزند دشمنان در امان بماند.

ای کاش فراموش نکنیم که شعار جنبش ما زمانی اخلاق بود. ما زمانی از اخلاق سخن می‏گفتیم که هنوز نه نتیجه‏ی انتخابات اعلام شده بود و نه از کودتا خبری بود. برای شخص من، موسوی سمبل دمکراسی و حکومت آزاد نبود، بلکه مردی اخلاق‏گرا بود که من رأی خود را به حساب او واریز کردم».

نویسنده‏ی وبلاگ مجمع دیوانگان در پایان می‏نویسد:

«اگر قرار باشد که کارناوال کشف حجاب در این کشور راه بیفتد، من فعلا در آن شرکت نخواهم کرد. اما به هیچ وجه محکوم‏اش نمی‏کنم؛ حتی بلافاصله در برابر موج تبلیغات دستگاه رسانه‏ای کودتا، به سهم و اندازه‏ی خودم موضع می‏گیرم که کشف حجاب و نه گفتن به حجاب اجباری، نه تنها مایه‏ی روسیاهی کسی نمی‏شود که اتفاقا نشانه‏ی بلوغ فکری و آزادگی حامیان آن است».

نویسنده‏ی وبلاگ «ایران آزاد برای تو» از همه می‏خواهد که قواعد بازی را بر هم بزنند. او می‏گوید:

«آفرین بر تئوریسین‏های پشت‏ پرده که این‏طور مردم را به بازی گرفته‏اند. این برنامه‏ای است که طراحان رژیم برای شما ریخته‏اند و شما نیز دقیقا مطابق میل آنها ، ناخواسته عمل می کنید. بعضی‏ها با طرح رژیم یعنی کشف حجاب موافقت می‏کنند و بعضی‏ها هم در مقابل کشف حجاب به دلایلی جبهه می‏گیرند و مخالفت می‏کنند. ولی راه سومی هم هست! نباید فریب بازی‏های حکومت را خورد.»

این وبلاگ‏نویس که کشف حجاب را موضوع حاشیه‏ای جدیدی می‏داند، در پایان مطلب‏اش می‏نویسد:

«اکنون تمرکز و انرژی خود را فقط و فقط بر روی موضوع سرنگونی حکومت بگذارید و سعی کنید به موارد حاشیه‏ای کم‏تر از اصل مطلب توجه کنید. آن‏ها فقط به فکر حواس پرت کردن شما و تفرقه بین شما هستند. باید با صدای بلند فریاد بزنیم : اتحاد اتحاد تا پیروزی».

در میان وبلاگ‏هایی که به بهانه‏ی روز هفدهم دی، سال‏روز کشف حجاب، مطلب نوشته‏اند و به نقد مساله‏ی کشف حجاب در زمان رضاخان پرداخته‏اند، سری به وبلاگ «جنس مخالف» می‏زنیم.

به نظر این وبلاگ‏نویس، «هدف یا دست کم دست‏آورد فرمان رفع حجاب در سال ١٣١٤، بر خلاف آن‏چه ادعا می‏شد، آزادسازی زن‏ها نبود». جنس مخالف کشف حجاب را «تقلید کورکورانه و یک برداشت غلط از راه مدرن شدن و پیشرفت کشور» می‏داند و می‏نویسد:

«وقتی ٧٠درصد زنان ما بی‏سواد بودند، وقتی نیاز داشتند که از ابتدایی‏ترین اصول بهداشت و سلامت جسمی آگاه شوند، وقتی اغلب دختران در سنین بسیار پایین و بدون رضایت خود، شوهر داده می‏شدند این رفع حجاب چه اهمیتی داشت؟»

جنس مخالف در ادامه‏ی مطلب‏اش می‏نویسد: «واضح است چون حجاب، به ویژه برقه و نقاب، خلاف ذات و فطرت بشر است، بسیاری از زنان در همان زمان هم از حجاب بیزار بودند. ولی نمی‏شود منکر آن شد که تظاهر به مدرن بودن و خود را به ممالک راقیه چسباندن، ایده و هدف اصلی این اقدام بود».

نویسنده‏ی وبلاگ جنس مخالف معتقد است که «اگر حکومت قصد داشت زنان را آزاد و کشور را مترقی کند، بهتر بود اول به آموزش زنان می‏‏پرداخت. قوانین مردسالار را تغییر می‏داد، سن قانونی ازدواج را بالا می‏برد و زمینه‏ی اشتغال زنان را که مهم‏ترین راه آزادسازی زنان است فراهم می‏کرد».

یکی دیگر از وبلاگ‏نویسان، «خانم زیگزاگ»، اجبار را چه برای داشتن حجاب و چه نداشتن آن محکوم می‏کند و با امید به روزی که مردم بتوانند با اختیار در مورد حق پوششان تصمیم بگیرند، در مورد کشف حجاب در زمان رضاشاه می‏نویسد و معتقد است که رضاشاه یک اشتباه بزرگ داشته و آن هم این بوده که «گفته کار درست این است که زنان حجاب نداشته باشند و می‏گفت با زور چماق هم که شده، می‏خواهد ایران را متمدن کند. اما همین کار او و این که تشخیص درست بودن کاری را داد، باعث شد خیلی‏ها از او دل‏زده شوند و حتی از تمدن بدشان بیاید».

البته خانم زیگزاگ می‏گوید:

«…باعث نشده که من به خاطر این اشتباهش، روی کارهای خوب رضاشاه خط بکشم. رضا شاه در عرض یک روز جاده کشید، راه‏آهن را آورد، مردم را شناسنامه‏دار کرد و خیلی کارهای خوب دیگر انجام داد. اما در نهایت رفت، چون اشتباه بزرگی انجام داد و آن هم این بود که برای دیگران حجاب نداشتن را تشخیص داد».

بعد هم ادامه می‏دهد: «حالا شده جریان این‏ها که تشخیص داده‏اند حجاب برای من خوب است و باید حجاب داشته باشم و هیچ هم ازشون بدم نیاد. حتی با وجودی که کار مفید چشم‏گیری هم نکرده‏اند».