«اینترنت که پکیده؛ تو خیابان باشیم بهتره»

لیدا حسینی‌نژاد

۱۶ آذر یا روز دانشجو گذشت. بسیاری از وبلاگ‌نویسان پیش از این روز، به نوعی خشونت‌ها را پیش‌بینی می‌کردند. آنها با تشویق دیگران به حضور در این روز، از دانشجویان و هواداران جنبش سبز می‌خواستند که در تجمعاتی در شهرها و دانشگاه‌های مختلف بار دیگر اعتراض خودشان را نسبت به دولت احمدی‌نژاد نشان دهند.

بسیاری از وبلاگ‌نویس‌ها نیز خواستار سردادن فریادهای الله اکبر بر روی بام‌ها در روز قبل از ۱۶ آذر بودند. آنان نوشتند که با این شعار به پیشواز روز آذر برویم.

نویسنده‌ی وبلاگ «روزهای ابری من» در همین نوشت:

«ساعت نه صبح زنگ خونه زده می شه.صدا می گه می شه بیان دم در.
یه خانم چهل و خورده ای ساله با یه پسر بچه چهار پنج ساله تخس. به قیافه اش و لباسهاش هیچ جوری گدایی نمی خوره.

متعجب می رم دم در.

می گه سلام خواستم بیاید دم در که مشکوک نشید. ما همسایه ته کوچه تونیم. خواستم بگم که ما از امشب تا دوشنبه ساعتهای ده می خواهیم الله اکبر بگیم. لطف می کنید شما هم ما را همراهمی کنید...»

همین طور وبلاگ «ندای میهن سبز» در مورد سردادن فریاد الله اکبر نوشت و آن را یک رسانه فراگیر خواند. نویسنده در وبلاگ خود آورده است:

«۱۵ آذرماه فریاد الله اکبر شهر را به لرزه درمی‌آورد. الله اکبر این شب آسمان تیره و تار ما را نور باران خواهد کرد تا اتحادمان را برای ۱۶ آذر نشان دهیم. ۱۵ آذر ماه ساعت ۲۲ با همسر و فرزندانم بلندترین الله اکبر خودم را فریاد می‌زنم تا حرامیان بدانند ما بیداریم.

این کار رسانه‌ای است که به شهروندان فاقد اینترنت و ماهواره خبر می‌دهد که فردا تظاهراتی بزرگ برپاست. همراه شو!»

اما در این میان اقداماتی هم از سوی دولت محمود احمدی‌نژاد انجام گرفته است. ازجمله قطع کردن یا کند کردن سرعت اینترنت و یا اختلال در سیستم تلفن همراه و اس ام اس. این احتمالاً وسیله‌ای خواهد بود برای این که جلوی اطلاع‌رسانی‌ها گرفته شود. اما وبلاگ‌نویسان در این مورد چه واکنشی نشان دادند؟

نویسنده‌ی وبلاگ «حق مسلم ما» به این مسأله مثبت نگریست و دلیلش را هم این‌گونه توضیح داد:

« به نظر من این بزرگترین لطف ، محبت و بزرگترین خدمتی خواهد بود که دولت کودتا از سر جهل به جنبش سبز خواهد کرد.

بدون تردید با کنار کامپیوتر نشستن و لینک دادن و دعوت عمومی کردن و گاه شعار دادن و حرفهای این و آن را بازگو کردن ملت ایران به دموکراسی و حق قانونی خود نخواهد رسید.

باید همه ما با هم و در کنار هم (همانگونه که از 22 خرداد گذشته با هم بوده ایم) در روز 16 آذر با خاموش کردن کامپیوترها به خیابان برویم و جنبش سبز و دانشجویان را یاری کنیم.»

نویسنده این وبلاگ ادامه می‌دهد:

«قطع شدن اینترنت و کم شدن سرعت آن در 16 آذر بزرگترین خدمت به ملت سبز ایران است . اگر از آدمهای کم فعال یا غیر فعال باشیم در چنین وضعیتی حوصله مان سر خواهد شد و درنتیجه به خیابان خواهیم رفت و این همان لطفی است که جاهلان دولت کودتا بارها و بارها تکرار کرده اند و نتیجه اش را دیده اند.»

نویسنده وبلاگ حق مسلم ما قطع شدن یا کم شدن سرعت اینترنت در این روز را به فال نیک می‌گیرد و می‌نویسد:

«عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.

در ۱۶ آذر کامپیوترها را خاموش و موبایل‌ها را روشن می‌کنیم تا از تجاوزات کافران حربی نظام اسلامی فیلم تهیه کنیم و چهره مخوف مزدوران اسلامی را به جهانیان بنمایانیم. همه با هم... ما پیروزیم چون حق با ماست.»

همین طور نویسند‌ه‌ی وبلاگ «دلخستگی‌های پسر ایرانی» از پایین آمدن سرعت نت در ایران و فیلترشدن یاهو مسنجر نوشت. او نوشته است که تا آنجایی که یادش هست، در شلوغی‌های روز قدس و یا روزهای دیگر که تجمعاتی برگزار شد، فقط همان روز بود که اینترنت مشکل پیدا کرد و یا در روزهای بعدش سایت یاهو فیلتر بود.

اما این بار دو روز زودتر از روز موعد اینترنت مشکل پیدا کرده و یاهو فیلتر شده و این «نشان از ترس حکومت از مردم و جنبش سبز است که هرچه می‌گذرد، دامنه‌ی سانسور و سرکوب را بیشتر می‌کند.»

در پایان هم می‌نویسد:

«۱۶ آذر سبز می‌شود و ترس حکومت روز به روز بیشتر می‌شود.»

اما در این میان وبلاگهایی هم بودند که برای آن‌هایی که در روز ۱۶ آذر به خیابان‌ها می‌خواستند بروند، پیشنهادهای عملی ارائه می‌کرد تا کمتر دچار دردسر و یا درگیری شوند. ازجمله پیشنهادهایی که در وبلاگ «دیوارنویسی» آمده بود:

-استفاده از CCleaner برای پاک‌کردن historyها، passwordها

-برداشتن فایل‌ها از روی هارد کامپیوتر و ریختن آن روی فلش و البته چال کردن آن بیرون از خانه

-درست کردن ایمیل الکی و تر و تمیز کردن ایمیل سبز و یا بک‌آپ گرفتن از وبلاگ و قالبش و ریختن وبلاگ در همان فلش و یا ایمیل کردن آن به شخص دیگر

در پایان هم می‌خوانیم:

«تمرین با موبایل و دوربین را هم فراموش نکنیم تنظیماتش را چک کنیم. لازمه‌اش هم این است که از روز قبل دیگر چیزی ننویسید.»

او می‌گوید:

«اینترنت که پکیده یا می‌پکه. تو خیابان باشیم، بهتر است.»

«حرف حساب» هم روش‌های مؤثر دیگری را برای روز ۱۶ آذر پیشنهاد داه بود و آن ارتباط گرفتن با نیروهای امنیتی است. او نوشت:

«فراموش نکنید که همه‌ی آن‌ها انسان هستند و می‌شود راه‌هایی را برای همراهی آن‌ها با مردم پیدا کرد.»

ازجمله پیشنهادهایی که وبلاگ حرف حساب می‌دهد این است که «مثلاً عکس صحنه‌های شهادت، جراحت و ضرب و شتم هم‌میهن‌ها را به آن‌ها نشان بدهیم و بگذاریم که گفت‌وگوی درونی آن‌ها با وجدانشان کار خودش را بکند.

مگر این که اگر به صورت گروهی ایستادند و صداتان به آن‌ها می‌رسد، با آن‌ها صحبت کنید و از وجدان، رحم و شفقت و وطن‌دوستی و بازیچه‌ی کودتاچیان شدن بگویید» و یا «سردادن شعارها و سرودهای حمایت‌آمیز برای آن‌ها که با سردادن این شعارها و سرودها درجه‌ی خشونت‌گری و یا اراده‌ی خشونت در بخشی از نیروها از بین می‌رود» و همینطور این که «زنان و دختران شجاع سبز با گفت‌وگوی مهربانانه و با یادآوری رنج‌ها و جراحت‌ها و شهادت مردم بیگناه، وجدان و جوانمردی نیروها را به تأمل و نگاه دوباره دعوت کنند.

بگویند که آن‌ها هم مثل اعضای خانواده‌ی خودشان هستند و ضرب و شتم افراد بیگناه از مردانگی نیست.»

وبلاگ «مجمع دیوانگان» هم برای همکلاسی‌های دیروزش مطلبی نوشته است:

«16 آذر امسال دیگر دانشجو نیستم؛ دیگر این روز، روز من نیست؛ اما هنوز با شنیدن نامش چیزی در درونم به لرزش در می‌آید...

این اولین شانزده آذری است که از جنبش دانشجویی می نویسم اما دیگر نمی توانم از «ما» استفاده کنم، هرچه هست از این پس کار «شما» است؛ تصمیمش با شما است و اجرایش از شما و هزینه‌هایش در انتظار شما؛ اما اجازه می خواهم این بار نه عنوان یک هم کلاسی، که دست کم به عنوان یک دوست پیشنهادی دوستانه، یا شاید خواهشی عاجزانه از شما داشته باشم.»

مجمع دیوانگان ادامه می‌دهد:

«دوستان من؛ باور کنید که هیچ چیز ارزش جان و سلامتی شما را ندارد؛ 16 آذر روز بزرگی است؛ روز شما است؛ روزی که چشم های بسیاری به دانشگاه دوخته شده است؛ اما دانشگاه بدون خود شما هیچ مفهومی نخواهد داشت؛ دانشگاه، دانشگاه نیست وقتی که دانشجویانش در بند باشند و یا جانشان را ...

بگذارید به هیچ چیز بدی فکر نکنیم؛ اجازه بدهید تنها به آینده زیبایی فکر کنیم که در انتظار ما است؛ فردای «آزادی» که بی تردید خواهد آمد؛ فردای وطن ما که سایه شوم استبداد از سرش کنار رفته».

نویسنده وبلاگ مجمع دیوانگان بزرگداشت 16 آذر را در پیمودن راه آزادی تاثیرگذار می‌داند اما در عین حال معتقد است که همه چیز در این روز خلاصه نمی شود و می‌نویسد:

« 16آذر نه آغاز مبارزه ما است و نه پایان آن، پس همه چیز را در این روز خلاصه ندانید؛ به مزدوران استبداد بهانه‌ای برای توسل به خشونت ندهید».

این وبلاگ نویس از دانشجویان می خواهد که از دانشگاه خارج نشوند و نگذارند پای نظامیان بار دیگر به دانشگاه باز شود و در پایان می نویسد:

«خود را برای فرا رسیدن صبح آزادی حفظ کنید و ایمان داشته باشید که آن روز نزدیک است.»

اما این روز برگزار شد، باز هم گاز اشک‌آور بود و باتوم؛ باز هم فیلم‌هایی بود که شعارهای مردم را نشان می‌داد، حتی قطعی زودتر از موعد اینترنت هم نتوانست به کمک حکومت بیاید و از ساعت‌های اولیه روز ۱۶ آذر، سیل فیلم‌ها و تصاویر بود که به روی اینترنت می‌آمد. واقعیت این است که مردم هم مانند حاکمیت تجربه بدست آورده‌اند.