از حفظ کرامت سربازان آمریکایی تا چند ریال بیشتر

لیدا حسینی‌نژاد

پذیرایی و حفظ کرامت سربازان متجاوز

سردار باقرزاده ، فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح، اعلام کرد: برای حفظ کرامت انسانی اجساد سربازان متجاوز ، حدود ۳۲۰ هزار قبر در استانهای مرزی کشور حفر و آماده می کنیم . فرهاد حیرانی در وبلاگش تقویم تبعید در این رابطه در مطلب طنزی می‌نویسد:

با توجه به اینکه مسئولین جمهوری اسلامی از هم اکنون خود را آماده خیر مقدم‌گوئی به سربازان متجاوز نموده‌اند، بد نیست تا برنامه‌های خود را برای سلامت و نشاط آن دسته از سربازان متجاوز که زنده به پایتخت می‌رسند نیز اعلام کنند، به‌عنوان مثال می‌توان خانه تیمی که سردار زارعی در آن نماز جماعت برگزار می‌کرد را با حفظ خدمه و نمازگزاران جهت تفریحات سالم این عزیزان در نظر گیرند، همچنین لازم است موارد ذیل را در نظربگیرند:

جماران جهت اسکان فرمانده نظامی منصوب از سوی ارتش متجاوز برای ادراه موقت کشور
مسجد! شورای اسلامی ، جهت تشکیل شورای موقت اداره کشور

زندان اوین، برای نگهداری آن دسته از مسئولین که موفق به فرار از کشور نمی‌شوند

فرهنگسراها محلی مناسب خواهد بود برای شب‌نشینی سربازان، امید است در زمان باقی‌مانده، مسئولین امر بتوانند دکور فرهنگسراها را مطابق میل متجاوزین به دانسینگ و کلوپ شبانه تغییر دهند.

میوه فروشی جنب منزل رئیس جمهور فعلی جهت تامین میوه و سبزی‌های تازه ارتش اشغالگر، با حفظ قیمت‌های مناسب فعلی.

چاه جمکران برای اختفای ذوب شدگان در ولایت

راستی این ابلهان با این ترفند‌ها چه کسانی را می‌خواهند بترسانند، ارتش متجاوز یا مردم بی‌دفاع ایران را ؟!

اراده‌ی سبز رسانه‌ای جهان در سکوت کامل همتایان ایرانی!

گویا از دیروز موج سبز دیگری به راه افتاده. خبر آن را در وبلاگ محمد درویش، مهار بیابان‌زایی، می‌خوانم. او می‌نویسد:

شامگاه دیروز ـ ۱۰ تیرماه ۸۷ ـ وقتی که متوجه لوگوی سبزرنگ و متفاوت غول رسانه‌ای جهان CNN شدم، توجهم جلب شد و دریافتم که از ۳۰ ژوئن تا ۶ جولای با انگیزه‌ی هشدار و افزایش حساسیت شهروندان جهان به مخاطرات ناشی از پدیده‌ی جهان‌گرمایی و تغییر اقلیم، موج سبز دیگری کلید خورده است.

موجی که با جستجوی کلید واژه‌ی Going Green در موتور محبوب گوگل، دریافتم که از پیشینه‌‌ای نسبتاً طولانی برخوردار بوده و بیش از ۵۵۶۰۰۰۰ مأخذ اینترنتی وجود دارد که تاکنون با این دغدغه همراه شده است. و دریغ از کوچکترین حرکت یا خبری در رسانه‌ها و یا وبلاگ‌های فارسی‌زبان! چرا؟!

چگونه است که رسانه‌ی ملّی می‌تواند با پخش زنده‌ی گران‌ترین مسابقات ورزشی، به روز بودن خود را به رُخ کشد، امّا در حوزه‌ی محیط زیست تا این حد درجا زده و از غافله عقب مانده نشان می‌دهد؟

چرا از چنین فرصت‌هایی برای نمایش همدلی و همراهی خود با گرایه‌های مشترک همه‌ی مردم در همه‌ی کشورهای همه‌ی قاره‌های جهان بهره نبرده و در یک خاکریز مشترک قرار نمی‌گیریم؟ چرا نشان می‌دهیم که به رغم ژست‌های طبیعت‌دوستانه، عملاً حفظ حرمت هنجارهای زیست‌محیطی در سبد اولویت‌های راهبردی رسانه‌ای ما ـ حتا همپای پخش فلان مسابقه‌ی ورزشی یا خبر ازدواج بلندترین انسان چینی یا بزرگترین کیک جهان قرار ندارد؟

تجربه‌ی تلخ خوزستان و رخداد پرشمار توفان‌های سرخ، نهیب‌مان می‌زند که عقوبت عدم توجه به آموزه‌های محیط زیست تا چه اندازه می‌تواند از کیفیت زندگی بکاهد و روزگاری دشوار برای هموطنان عزیزمان رغم زند.

به خاطر یک مشت ریال و چند ریال بیشتر

ساختمانی هفت طبقه در منطقه سعادت آباد تهران صبح دوشنبه ۱۰ تیر فرو ریخت که متاسفانه در این حادثه عده‌ای کشته شدند.

بهمن کبیری پرویزی در همین رابطه در وبلاگش رکن پنجم دموکراسی می‌نویسد:

ساختمانی هفت طبقه در سعادت‌آباد تهران فرو می‌ریزد. چند نفر کشته می‌شوند. امداد رسانی به بقیه مشکل است، زیرا ساختمان بتونی است. با این حساب احتمال افزایش تلفات بیشتر است.

جسد یک کارگر از زیر آوار خارج شده است. سگ‌های زنده‌یاب به کار گرفته شده‌اند. همه‌ی این‌ها «به خاطر چند ریال بیشتر» است. وقتی «به خاطر یک مشت ریال» اصول انسانی را بعد از اصول ایمنی زیر پا می‌گذاریم حاصل بی‌سرپرست شدن چند خانواده است. وقتی خبر را خواندم از خود پرسیدم آیا کارگر متوفی بیمه بوده است یا به خاطر کمتر شدن هزینه او را بیمه هم نکرده بودند؟

آپارتمان ساخته شده را متری دنیا تومان حساب می‌کنیم ولی کارگرمان را بیمه نمی‌کنیم از آن گذشته اصول ایمنی را هم رعایت نمی‌کنیم. از همه‌ی این‌ها گذشته دستمزد کارگرمان در حد یک نصفه نفر هم نیست چه برسد به این که یک خانواده را با آن اداره کرد.