آب در آمپول و خروج «آدمیت» از انزوا

لیدا حسینی‌نژاد

آب در آمپول؛ خیابان‌های ایران «ناصرخسرو» می‌شوند
این، عنوان پستی در وبلاگ سهیل آصفی است. او می‌گوید:

«با زمزمه‌ی اعمال دور سوم تحریم‌های جامعه جهانی در جریان «پرونده هسته‌ای» جمهوری اسلامی، نگرانی‌های زیادی در مورد اعمال تحریم‌های گسترده ایران از جمله در صنعت داروسازی کشور شنیده می‌شود.

اگر چه تا کنون هیچ آمار رسمی درباره تعداد جان‌باختگان حاصل از تحریم دارو و موارد مشابه آن ارائه نشده است، اما در یک نگاه کلی می‌توان حدس زد این تعداد کم نبوده‌اند. هیچ نهادی مسئولیت جان قربانیان را تا کنون بر عهده نگرفته و نمی‌گیرد. گفته می‌شود که در صورت به کار افتادن اثرات تحریم‌های تازه، بسیاری از خیابان‌های ایران استعداد تبدیل شدن به بازار داروهای قاچاق «ناصرخسرو» را دارند.

کامران باقری لنکرانی، وزیر بهداشت و درمان جمهوری اسلامی با اشاره به متخلفان در این عرصه اخیراً گفته است: «این سودجویان حتی به جای استفاده از آب معمولی در ساخت مواد دارویی از آب جوی و برکه‌ها استفاده کرده‌اند و در این راستا بررسی‌ها نشان داده که این داروها آلودگی میکروبی داشته و پر از ذرات معلق بوده‌اند.»

او همچنین با اشاره به توزیع و فروش داروهای مکمل در بازار ناصرخسرو گفته است: اغلب این مکمل‌ها تقلبی بوده است، به طوری که 90 درصد داروهای مکشوفه روز گذشته، تقلبی بوده که در قالب داروهای مکمل نیروزا در بازار ارایه و به قیمت‌های بالایی به فروش می‌رسیده است...»

فریدون آدمیت بالاخره از گوشه انزوای چند ساله‌اش بیرون آمد
این را سمیه توحیدلو در وبلاگش بر ساحل سلامت می‌گوید:

«انگار گذران یک سال و اضافه شدن یک عدد به سال شمسی عاملی نشد که سایه مرگ از سرمان دور شود. که هنوز مرگ است که می‌چیند و می‌برد. اگر سال 86 خصوصاً نیمه دومش سال اندوهناکی بود، امسال نیز با مرگ یک تاریخ‌دان و مشروطه‌نویس بزرگ آغاز شد. پیرمرد 87 ساله‌ای که مدت‌ها بود گوشه عزلت گزیده بود...

چه قدر کتاب‌های آخوندزاده و میرزا آقا خانش را دوست داشتم. وقتی جملاتش را می‌خواندی و گویی که همین امروز است که فردی بانگ برمی‌دارد و چنین می‌گوید. و یا آن‌جا که حتی روشنفکر آن روز، به مانند امروز از توده فاصله می‌گیرد.

آدمیت مدت‌ها بود که گوشه‌گیر بود. و مدت‌ها بود که دیگر نمی‌شد کتاب‌هایش را خواند. امیدوارم سال آینده کتاب‌های او که یک روز از گوشه کتابخانه‌ها بیرون کشیده شد، تجدید چاپ شود.

روحش شاد و قرین رحمت الهی باد که عمری در راه رشد و توسعه فرهنگی این مرز و بوم قلم زد. خدایش بیامرزد که درد آزادی این مرز و بوم را در قالب تاریخ به گوش ایرانیان پدیدار کرده بود.

سخت از درگذشتش شوکه شدم! احتمالاً از فردا "آدمیت" نیز محبوب خواهد شد!»


اعلامیه‌ای ضعیف و آماتور!
و اما حمیدرضا در وبلاگش کاغذپاره از فیلم «فتنه» ساخته خیرت ویلدرس نماینده پارلمان هلند می‌گوید:

«نمی‌خواستم درباره این جنجال اخیر چیزی بنویسم. منظورم انتشار (ف +ی+ل+م ف+ت+ن+ه) در اینترنت است. چون نمی‌خواستم این ایام خوش نوروزی و جشن را به کام خودم حداقل تلخ کنم. ولی به نظر من در این‌گونه مواقع این رسانه‌های خودمانی هستند که موضوع را داغ می‌کنند. در حالی که در هلند که سازنده فیلم در آن زندگی می‌کند، چندین انجمن مسلمانان این فیلم را بی‌خطر دانستند و آن را مونتا‍ژی از تصاویر تلویزیونی می‌دانند که هر روز در اینترنت پخش می‌شود.

من فیلم را دیدم. به نظر من از نظر هنری که نمره زیر صفر هم برایش زیاد است! فیلم از کنار هم قرار دادن تصاویر و فیلم‌هایی است که در این سالیان در اینترنت و رسانه‌ها پخش شده‌اند. فقط به ابتدا این تصاویر آیاتی از قرآن اضافه شده است که این آیات بیشتر به جنگ با کفار می‌پردازند.

به قول یکی از مسلمانان کشور هلند که گفته بود ترجمه این آیات هم در این فیلم مشکل دارد و حتی به شأن نزول آیات هم توجهی نشده است.

سازنده فیلم اشتباهات فاحشی هم کرده؛ از جمله این‌که بعضی از مراسم مذهبی مثل قمه‌زنی در روز عاشورا در عراق را به تروریسم و جنگ نسبت داده که این کاملاً اشتباه است و این تندروی‌ها ربطی به دین و مذهب ندارد.

در هر فرقه و آیینی بعضی تندروی‌ها به نام دین وارد شده‌اند که نباید به کل تعمیم داده شود. همان‌طوری که جنایات طالبان و القاعده و بسیاری گروه‌های تندرو دیگر از نظر اکثریت نکوهیده است.

سازنده فیلم در اشتباه دیگری قاتل یکی از کارگردانان هلند (تئو فان خوخ) را به اشتباه یک خواننده رپ مسلمان (صلاح الدین) نشان می‌دهد و اشتباهات فاحش دیگر. در صحنه‌ای هم تصاویری از محمود احمدی‌ن‍ژاد که درباره فتح کردن قله‌ها توسط اسلام سخن می‌گوید، نمایش داده می‌شود و یا تصاویری از اعدام‌ها در ایران نشان داده می‌شود.

همان طوری که همگان نیز می‌دانند، در خود ایران هم بر سر این سخنان و اعمال حر ف و حدیث زیادی است؛ چه برسد به فتح قله‌های دنیا! این فیلم به قول بعضی از بلاگرهای غربی اعلامیه‌ای ضعیف و آماتور است که فقط افکار سازنده را منتقل می‌کند و بس!

داغ کردن این موضوع توسط خود مسلمانان می‌تواند ضربه بزرگی را به اسلام وارد کند. چرا که شاید عده‌ای متعصب و تندرو که حتی فرصت دیدن فیلم را به خود نمی‌دهند، دست به کارهایی بزنند که هدف فیلم‌ساز را که همان نشان دادن تندروی‌های مسلمانان و نشان دادن چهره ای خشن از اسلام است، برآورده کنند.»