رادیو زمانه > خارج از سیاست > وبلاگ شناسی > وبلاگنويسی از نوع درآمدزا | ||
وبلاگنويسی از نوع درآمدزامترجم: رضا شوقیقبضهای همیشگی جریمه به خاطر پارک ماشین در محل توقف ممنوع حیاط دانشگاه میشائیل کندلر را سخت عصبانی کرده است. او در وبلاگش مینویسد: "قسم میخورم BSU بیشتر درآمدش را از طریق همین جریمهها به دست میآورد و بعد هم آقایان راحت و بیخیال آن را چپ و راست خرج میکنند و اصلاً هم برایشان فرقی نمیکند که این پول از جیب چه کسانی تأمین شده است."
منظور از BSU دانشگاه بال در شهر ایندیانای امریکاست؛ جایی که میشائیل در آنجا درس میخواند. از این دست انتقادها در وبلاگهای دانشجویان بسیار به چشم میخورد. اما مسؤولان دانشگاه به هیچ وجه با این صراحت لهجهی دانشجویان در بیان نظرهاشان مخالفتی نداشته و از آن ناراحت نمیشوند. بلکه برعکس، مقامات دانشگاه وبلاگ میشائیل و بقیه دانشجویان را تحت دامین سایت دانشگاه قرار دادهاند. نه تنها دانشگاه بال، بلکه بسیاری دیگر از دانشگاهها و مراکز آموزش عالی در امریکا فضایی را برای وبلاگنویسی در اختیار دانشجویان قرار دادهاند تا به این وسیله افرادی که خارج از دانشگاه هستند، بهویژه جوانان علاقهمند به ادامهی تحصیل را تحت تأثیر جلوههای مختلف زندگی و تحصیل در دانشگاه خود قرار دهند و ضمن معرفی امتیازات و ویژگیهاشان، این افراد را به سوی خود جذب کنند. بعضی از دانشگاهها حتی از این هم پیشتر رفته و به دانشجویان در ازای سهمی که در وبلاگنویسی دارند، پول نیز پرداخت میکنند. البته نتیجهی این تشویقها الزاماً مثبت نبوده است. بعضی از وبلاگها خستهکنندهاند در حالی که بعضی دیگر واقعاً جذاب و خواندنیاند. اما در هر صورت هدف یکی است: اکنون دیگر وقت آن است که تمام توجه نسل MySpace را به خود جلب کنیم. سث آلن، مسؤول بخش پذیرش کالج دیکینسون در پنسیلوانیا، دلیل راهاندازی وبلاگها را اینگونه توضیح میدهد: "ما احساس کردیم وبلاگنویسی دانشجویان با سیاست ما که همواره مبتنی بر شفاف عمل کردن است متناسبتر بوده و در ضمن گزارش دانشجویان مشغول به تحصیل از زندگی روزمرهی خود در دانشگاه برای دانشجویان آتی قابل اطمینانتر است." در حالی که کالج دیکینسون پستهای وبلاگها را قبل از انتشار در اینترنت کنترل میکند، دانشگاه بال اصراری بر این کار ندارد. نانسی پراتر، کارمند بخش آنلاین دانشگاه بال، میگوید: "کنترل پستها برخلاف فلسفهی وجودی وبلاگنویسی است. اگر مطلبی خلاف واقع در وبلاگها نوشته شود، خوانندگان خود با مقایسهی آن مطالب با کامنتها یا توضیحاتی که دیگران در شبکههایی مثل MySpace یا Facebook مینویسند، به ناصواب بودن آن پی خواهند برد. برمک نصیریان، عضو اتحادیه کارمندان بخش پذیرش و ثبتنام، نیز میگوید: "وبلاگها گام بعدی در توسعه فرایند جلب دانشجو هستند." او ادامه میدهد: "دانشگاهها برای به دام انداختن دانشجویان به نحو سنتی از بروشورهای قطور و پر زرق و برق و نیز از وبسایتهای مملو از اطلاعات استفاده میکنند. اما اکنون دیگر دوره وبلاگهای سانسورنشده است. این وبلاگها زندگی در دانشگاه را از تمام زوایا به نمایش میگذارند، از غذا خوردن در ناهارخوری دانشگاه گرفته تا صعود از صخره در سالن ورزش." استفانی جییر، از مرکز مشاوره تحصیلی نوئل لویتز، معتقد است: "بهترین این وبلاگها آنهایی هستند که همهچیز را تمام و کمال شرح میدهند. صادقاند، بهراحتی با دیگران ارتباط برقرار میکنند و در پشت نوشتههای آنها میتوان هویت و شخصیتی واقعی را تشخیص داد." برای مؤسسهی تکنولوژی ماساچوست (MIT) اما امکان کامنتنویسی و پاسخگویی در وبلاگها از اهمیت ویژهای برخوردار است. بن جونس، از ادارهی پذیرش MIT در این مورد میگوید: "وقتی خوانندهای سؤالی را در این وبلاگها از دانشجویان میپرسد، حتماً پاسخ سؤالش را دریافت میکند." به این وسیله داوطلبان تحصیل میتوانند سؤالاتی را در مورد دانشگاه مطرح کنند که احتمالاً دیگران از آن غافل بودهاند. در MIT در حال حاضر 15 دانشجو وبلاگ مینویسند. در ابتدای کار از پرداخت خبری نبود. اما اکنون که جونس شخصاً دیده است که دانشجویان چقدر وقت و انرژی صرف میکنند تا نکات منفی و مثبت دانشگاه را به دقت به رشتهی تحریر در بیاورند، ترتیبی داده است تا هفتهای 40 دلار به آنها پرداخت شود. بر اساس تحقیقی که شرکت نوئل لویتز انجام داده است، داوطلبان ورود به دانشگاه علاقهی ویژهای به وبلاگهای مراکز آموزشی دارند. آمارگیرهای وبلاگهای MIT روزانه حدود 5هزار بازدید و 15هزار تا 20هزار نمایش صفحه را ثبت میکنند. نکتهی بسیار مهم و جالب توجه، میزان وسیع اثرگذاری و حوزهی گستردهی نفوذ وبلاگها بر کسانی است که درصدد یافتن دانشگاهی مناسب برای ادامهی تحصیل هستند. دانشجویان جدید اظهار داشتهاند که وبلاگها سومین عامل تعیینکننده در فرایند تصمیمگیری آنها برای ورود به دانشگاه مورد انتخابشان بودهاند. منبع: اشپيگل. |
نظرهای خوانندگان
مطلب خيلي جالبي بود. دستتون درد نكنه. فقط وقتي با ايران مقايسه مي كنم اوضاع روحي ام اشكناك و دپرسمند ميشه. اينجا وبلاگ نويس اگه خيلي كارش درست باشه و حسابي زحمت بكشه اوج پيشرفتش گوشه زندانه درامد زايي كه ديگه پيشكش يه بلايي سر وبلاگ نويس منتقد ميارن كه خودش به زايمان بيفته.
-- محمد رضا ، Jul 25, 2007 در ساعت 12:47 PMحالا كه صحبت از اين چيزا شد از همين اينجا به همون اونجا كه وزير اينترنت دولت رايحه خوشحال خدمت هستند اعلام مي كنم كه مرده شور اين تر نت و اون تر نتتون رو با هم ببرن. از صبح پدرم درومد تا يه مطلب سرچ كنم. همه جا تعطيله. يعني فيل تر زده تو اينترنت اساسي. بقول يكي از همين وبلاگ نويس هاي فلك زده آقاي وزير! جون مادرت پات رو از رو سيم بردار
مخلص بروبكس زمانه
محمد رضا خان بي اعصاب پشت فيلتر مونده