| رادیو زمانه > خارج از سیاست > مجله پژوهشهای ایرانی > پشتیبانی ایرانیان واشینگتن از انجمن جهانی پژوهشهای ایرانی | ||
پشتیبانی ایرانیان واشینگتن از انجمن جهانی پژوهشهای ایرانیپژمان اکبرزادهpersia_1980@hotmail.comلینک صوتی در رادیو زمانه چندی پیش به بهانه چهل ساله شدن انجمن جهانی پژوهشهای ایرانی (ISIS)، با دکتر نسرین رحیمیه (مدیر انجمن)، گفتگویی کردم. این انجمن، در پروژه‌های پژوهشی درباره تاریخ، فرهنگ و جامعه ایران فعالیت‌های زیادی داشته است و یکی از مهم‌ترین کارهایش، انتشار مجله Iranian Studies به زبان انگلیسی در آمریکاست. به تازگی به کوشش مونا خادمی، گروهی به نام «دوستداران انجمن جهانی پژوهشهای ایرانی در واشینگتن» تشکیل شده است و هدف آن برگزاری برنامه‌هایی برای پشتیبانی از فعالیت‌های این انجمن است. نخستین برنامهء دوستداران انجمن در واشینگتن در هفتم آوریل در دانشگاه جرج تاون برگزار شد و در آن، ضمن اجرای برنامههای موسیقی، دکتر احمد کریمی حکاک (مدیر بخش پژوهشهای ایرانی در دانشگاه مریلند) درباره «بهار و طبیعت در ادبیات پارسی» سخنرانی کرد. به بهانه تشکیل گروه دوستداران انجمن جهانی پژوهشهای ایرانی در واشینگتن با مونا خادمی (بانی تشکیل این گروه) گفتگویی کردم و از چگونگی تشکیل این گروه پرسیدم: «حدود ۲ سال پیش خانم دکتر ژانت آفاری که رییس این انجمن بودند تصمیم گرفتند در مدت ریاست خودشان بخش‌های مختلف این انجمن را در شهرهای گوناگون تشکیل دهند. نخستین بخش در شهر برکلی در حومه‌ی سانفرانسیسکو تشکیل شد که برنامههای خودشان را داشتند. من هم در صحبت‌هایی که با ایشان کردم قرار شد مسئولیت بخش واشینگتن را به‌عهده بگیرم. البته کار دو بخش متفاوت است. در یکی، تنها افرادی که در دانشگاه تدریس می‌کنند مسئول هستند و بخش واشینگتن از آن نوع نیست. در واشینگتن ما بخش دوستداران این انجمن را تشکیل دادیم. من خودم در بیشتر همایش‌های این انجمن شرکت کرده‌ام و به پژوهشهای ایرانی بسیار علاقه دارم. رشته‌ي کاری من نیست، ولی رشته‌ای‌ست که به آن علاقه دارم و مسئولیت برگزاری این انجمن را در واشینگتن به‌عهده گرفتم؛ عجالتاً خانم دکتر مهوش شاعر با من همکاری دارند و امیدواریم که در آینده افراد دیگری برای خدمت در این راه جلو بیایند.» برنامههای شما چطور از انجمن جهانی پژوهشهای ایرانی پشتیبانی خواهد کرد؟ صرفاً با برگزاری برنامههای گوناگون و به لحاظ مالی خواهد بود ؟ اهداف بخش واشینگتن به این صورت خواهد بود که اولاً افراد بیشتری با فعالیت‌های این انجمن آشنا بشوند. برای اینکه، همانطور که شنوندگان شما آشنایی دارند، این انجمن همایش‌های دوسال یکبار دارد که قبلاً در شهر واشینگتن برگزار می‌شد، ولی در چندسال اخیر و در آینده در شهرها و کشورهای دیگر برگزار می‌شوند. گردانندگان انجمن مایل بودند که افراد مختلفی با اهداف این انجمن آشنا بشوند، در ضمن اعضای تازه‌ای گرفته شود. پس از آشنایی امیدواریم که افراد به عضویت این انجمن درآیند و همچنین امیدواریم در آینده بتوانیم برنامههای جمع‌آوری پول داشته باشیم. هدف از جمع‌آوری پول برای تهیه بورس برای شرکت‌کنندگان مختلفی‌ست که توان مالی ندارند و از افراد این انجمن برای اجرای برنامه و سخنرانی دعوت خواهد شد که در بخش واشینگتن ما شرکت کنند. یکی دیگر از اهداف این بخش این است که سعی کنیم جوانان ایرانی را با فعالیت‌های انجمن آشنا کنیم. به این دلیل نخستین جلسه ما در دانشگاه جورج‌تاون در قلب واشینگتن برگزار شد. از دانشجویانی که در حال مطالعه‌ی زبان فارسی هستند دعوت شده است که با ما همکاری کنند. در این دانشگاه برنامه‌ای است بعنوان برنامه‌ی زبان فارسی که مسئولان این قسمت با ما همکاری دارند و و دانشجویان نیز با ما همکاری خواهند کرد. از استقبال ایرانی‌ها راضی هستید؟ چه به لحاظ مالی برای پشتیبانی از این پروژه‌ها و چه به لحاظ شرکت‌شان در این برنامه‌ها و همایش‌ها؟ خوشبختانه ایرانیانی که در واشینگتن و در اطراف این شهر زندگی می‌کنند اکثرا بسیار تحصیلکرده هستند و از بیشتر برنامه‌ها استقبال زیادی می‌شود. از نظر کمک مالی ما دست نگه خواهیم داشت تا مردم، کمی بیشتر با فعالیت‌های این انجمن به‌ویژه در سطح محلی آشنا بشوند و انشاالله در آینده به دنبال جمع‌آوری کمک مالی خواهیم رفت. ولی خوشبختانه از این نظر هم در شهر واشینگتن برنامه‌هایی بسیاری برای جمع‌آوری پول و برای کمک به مطالعات و فرهنگ ایرانی و همینطور بچه‌های مریض ایرانی است که افراد زیادی استقبال می‌کنند. ما هم امیدواریم که در آینده بتوانیم برنامههای کمک‌های مالی برای انجمن در واشینگتن برگزار کنیم. با توجه به اینکه یک جامعه‌ی، شاید بشود گفت، میلیونی از ایرانی‌ها در آمریکا ساکن هستند، چقدر امید دارید که چنین انجمن‌هایی در دیگر بخش‌های آمریکا گسترش پیدا کنند؟ برای پشتیبانی از پروژه‌هایی که برای فرهنگ ایران فعالیت می‌کنند. مطمئناً در جاهای دیگر هم این کارها گسترش پیدا می‌کند. من فکر می‌کنم نخستین قدم این است که هر فردی که هم علاقمند به این کارهاست و هم وقت‌اش را دارد پا پیش بگذارد. اکنون حدود ۲ سال است که ما برای همین برنامه‌ی کوچکی که داشتیم کار کردیم؛ درباره‌اش صحبت می‌کنیم، در رابطه با اساسنامه با هم مشورت می‌کنیم و تکمیل‌اش می‌کنیم. در نتیجه قدری زمان لازم است و بیشتر از آن علاقه. نشانی ایمیل«دوستداران انجمن جهانی پژوهشهای ایرانی در واشینگتن»  |
||