مروری بر شماره تازه مجله گرامافون

پژمان اکبرزاده

نشریات موسیقی کلاسیک همچنان نوشتارهای مفصلی را درباره بتهوون منتشر می کنند. در آخرین شماره مجله گرامافون هم مطالب جالبی درباره این آهنگساز بزرگ آلمانی سده هیجدهم و نوزدهم به چاپ رسیده است. تصویر نقاشی شده و تازه ای از بتهوون هم روی جلد هست که کار تیم اُ برین (Tim O’Brien) تصویرگر نامدار آمریکایی است. در این نقاشی، بتهوون با هیئتی امروزی به تصویر کشیده شده است. جیمز اینورنه (James Inverne) سردبیر مجله گرامافون هم در سرمقاله‌اش به همین قضیه اشاره کرده که این کار تعمدی بوده و بلافاصله این حقیقت را روشن می‌سازد که بتهوون آهنگسازی مربوط به دوران کنونی به نظر می‌رسد.

در نخستین صفحات شماره تازه مجله گرامافون، پس از سرمقاله و تعدادی از نامه‌های خوانندگان، نوشتاری درباره آنا راسل(Anna Russell) ، خواننده، نوازنده پیانو و کمدین کانادایی چاپ شده که در چندی پیش در سن 95 سالگی درگذشت. راسل که چهره ای موثر در موسیقی سده گذشته بود در آکادمی سلطنتی موسیقی لندن تحصیل کرد و در آغاز جنگ جهانی اول راهی کانادا شد. در کانادا در نقش های مهم اپرایی ظاهرا شد و در سال ۱۹۸۶ بازنشسته شد.

گزینش سردبیر مجله گرامافون در این ماه، یازده سی.دی است که نخستین سی.دی، دربرگیرنده آثاری است از مالر. دیگر سی.دی ها، در زمینه های موسیقی کریسمسی، کنسرتو پیانو، اپرا، موسیقی مجلسی و بربت نوازی است.

دوران رهبری ارکستر فیلادلفیا توسط کریستف اشنباخ (Christoph Eschenbach) در پایان فصل هنری ۲۰۰۷-۲۰۰۸ به پایان خواهد رسید. اشنباخ رهبری این ارکستر را از سال ۲۰۰۳ در دست داشت که مدت کوتاهی برای این ارکستر به شمار می‌آید؛ چرا که در طول ۱۰۶ سال پیشینه کاری، تنها هشت مدیر موسیقی داشته است. مجله گرامافون در شماره تازه‌اش، مقاله‌ای درباره این موضوع که رهبر آینده این ارکستر چه کسی خواهد بود به چاپ رسانده است.

در ادامه، با سارا کانلی ‌ (Sara Connolly)- خواننده سوپرانوی بریتانیایی - گفتگویی شده و اینکه آیا دارد جا پای جانت بیکر (Janet Baker)، دیگر خواننده نامدار اپرای انگلستان می گذاره یا نه. کانلی اظهار داشته: بیکر بسیار خواننده روحانی‌ای بود ولی من بیشتر، دنیوی هستم.

در بخش تکچهره یا ONE TO WATCH مجله گرامافون با رالف فان رات (Ralph van Raat) پیانیست جوان و پرآوازه هلندی آشنا می شویم که ۲۸ ساله دارد، در کنسروتوار آمستردام تحصیل کرده و جوانترین برنده مسابقات جهانی گوادیموس است.

صحبت از کنسرواتوار آمستردام شد، یادم افتاد چند روز پیش که به این مرکز هنری رفته بودم از دور از روی تابلوی اعلانات، خطوطی به چشمم آشنا آمد. نزدیک شدم و دیدم یک خط‌-‌نقاشی با استفاده از سروده های سهراب سپهری است. در فضای شدیداً اروپایی کنسرواتوار آمستردام که هیچ ایرانی به چشم نمی‌اید، این موضوع بسیار غیر‌منتظره بود. به‌هرحال توضیحات زیر خط‌-‌نقاشی را خواندم و دریافتم که اجرای فارغ التحصیلی است از یک دانشجوی ایرانی به نام آیدا در رشته پیانو کلاسیک.

در دیگر بخش‌های مجله، با شارون بیزلی (Sharon Bazely) فلوت نواز که از کشورهای اسکاندیناوی تا سواحل اسپانیا فعالانه مشغول اجرای برنامه است گفتگویی شده و همچنین با دیتریش فیشر دیسکاو (Dietrich Fischer-Dieskau) خواننده بزرگ آلمانی.

در چند ماه گذشته، قضیه اجرای اپرایی از موتسارت در برلین که در آن فردی در نقش حضرت محمد حضور دارد و همچنین لغو اجرای اپرا، در رسانه‌ها بازتاب گسترده ای داشت. برخی با لغو اجرای اپرا موافق بودند و برخی دیگر هم معتقد بودند که این نوعی خودسانسوری است و نادرست. به هر رو، مجله گرامافون با چاپ تصویری از اجراهای پیشین اپرا در نوشتاری با عنوان "سانسور و آرامش" به بررسی این قضیه پرداخته است.

چندی پیش به کوشش جایزه گرامافون (Gramophone Award) و شبکه بازرگانی موسیقی بریتانیا موسوم به Music Tank جلسه بحث و تبادل اطلاعاتی با عنوان رنسانس دیجیتال برگزار شد که در آن از تاثیرات دانلود و تکنولوژی دیجیتال روی موسیقی کلاسیک سخن گفته شد. متن مسائل مطرح شده در همایش در مجله به چاپ رسیده.

خواننده معروف سوپرانوی استرالیا دیم جان (Dame Joan) هشتاد ساله شده و جیمز مک کارتی (James McCarthy) باهاش به همین بهانه گپی زده است. دیم جان در بخشی از صحبت هایش اظهار داشته: مشکل بزرگ این است که خوانندگان جوان امروزی، پیش از آنکه به سراغ نقش‌های بزرگ بروند آواز خوانی را بطور کامل نمی آموزند و آموزگاران خوب نیز ناچیزند.

بخش مرکز توجه مجله ، یا Focus به سی. دی.‌های کریسمسی اختصاص دارد و بخش بررسی سی.دی.های تازه هم که مانند همیشه دربرگیرنده معرفی ده‌ها سی.دی در رده بندی ارکستری، مجلسی، سازی، آوازی، اپرا و بخش سفر موسیقایی مجله هم به هفتاد ساله شدن ارکستر فیلارمونیک اسراییل اختصاص پیدا کرده است.
پایان بخش مطالب تازه ترین شماره مجله گرامافون هم نوشتاری است درباره مایکل بوید (Michael Boyd)، مدیر هنری کمپانی سلطنتی شکسپیر.