۵۰ سالگی «زندگی شيرين» فدريکو فلينی

«زندگی شيرين»، اثر افسانه‌ای فدريکو فلينی که در سال ۱۹۶۰ بر پرده سينماها رفت، ۵۰ سالگی خود را با نمايشگاهی در شهر رم جشن گرفت.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، اين نمايشگاه درباره دنيای فدريکو فلينی است که در آن نسخه تازه تعميرشده‌ای از «زندگی شيرين» نيز به‌نمايش گذاشته می‌شود.

آنيتا اکبرگ در «زندگی شيرين»

«زندگی شيرين» که در سال ۱۹۵۹ ساخته شد، تنها به‌خاطر صحنه معروف آب‌تنی کردن آنيتا اکبرگ، با لباس سياه در چشمه «تروی» در شهر رم، و وسوسه کردن مارچلو ماسترويانی برای پيوستن به او، شهرت نيافت. اين فيلم با خود انقلاب تازه‌ای را به سينما آورد.

مارتين اسکورسيزی، فيلمساز مشهور آمريکايی ـ ايتاليايی، به‌مناسبت نمايش نسخه تعميريافته «زندگی شيرين» که روز شنبه ۳۰ اکتبر در چارچوب جشنواره فيلم رم برگزار شد؛ درباره اين فيلم گفت: «در ذهن من دو دنيا وجود دارد. يکی قبل از "زندگی شيرين" و يکی پس از آن. اين فيلم قوانين سينمايی را شکست.»

اسکورسيزی که «بنياد فيلم» او بخشی از سرمايه تعمير «زندگی شيرين» را بر عهده گرفته است، افزود: «در اين فيلم طرح داستانی‌ای وجود ندارد و با اين حال مدت‌زمان آن سه ساعت است... تا آن زمان در دهه ۵۰ اکثر فيلم‌ها، مثل "بن‌هور" يا "اسپارتاکوس" نمايش سرگرم‌کننده بودند.»

«زندگی شيرين» از چندين اپيزود تشکيل شده که در آن تحول در زندگی مارچلو روبينی (مارچلو ماسترويانی) ستون‌نويس يک مجله «زرد» به تصوير کشيده شده است. فيلم تأملی است بر ازدواج، خانواده، ايمان، و آن‌چه عقل و احساس و لذت حکم می‌کنند.

با وجود ظاهر درهم و بی‌ربط «زندگی شيرين»، اين فيلم در سال ۱۹۶۰ جايزه نخل طلای جشنواره کن را از آن خود کرد.

نمايشگاه شهر رم با نام «هزارتوی فلينی» بر همه پيچيدگی‌های غريب اين فيلمساز صاحب‌سبک تأکيد می‌کند.

عکس‌ها، تکه‌هايی از فيلم‌ها و دکور آن‌ها، طراحی‌ها و مجسمه‌ها و هر آن‌چه که به دنيای خلاقيت فدريکو فلينی مربوط می‌شود در اين نمايشگاه عرضه شده است.

در نمايشگاه «هزارتوی فلينی» افزون بر فيلم «زندگی شيرين»، تماشاگر در فيلم‌های ديگر وی، همچون «کازانووا»، «رم»، «هشت و نيم» و «ساتيريکون» غرق می‌شود.

نمايشگاه «هزارتوی فلينی»

دانته فررتی، طراح صحنه، در فضای سه هزار متر مربعی کشتارگاه‌های قديمی شهر رم، در محله سوبور، اين نمايشگاه را به‌راه انداخته است. در يکی از سالن‌های آن که بر ديوارهايش نقاشی‌های ديواری نقش بسته، گوشه‌هايی از «ساتيريکون» به نمايش گذاشته می‌شود.

حتا روسپی‌خانه‌ها با زنان چاق و آرايش‌های غليظ و حرکات زشت و ناپسند که در فيلم‌های فلينی ديده می‌شدند؛ بازسازی شده‌اند.

کمی دورتر، دو لباس «کازانووا» که دانلد ساترلند در اين فيلم بر تن کرده بود در کنار عکس عظيم عکاسانی که در «زندگی شيرين» در انتظار پايين آمدن ستاره فيلم از پله‌های هواپيما هستند؛ قرار دارد.

همچنين يکی از شخصيت‌های فيلم، پاپارازو عکاس، نيز ديده می‌شود که نام خود را به شغلی داد که تحول بزرگی در دنيای رسانه و سرگرمی ايجاد کرد.

دفترهای طراحی فلينی، پوسترهای آن زمان و عکس‌های صحنه‌های فيلمبرداری، دنيای فيلمسازی را بازسازی می‌کنند که اگر زنده بود امسال ۹۰ سالش می‌شد.

فدريکو فلينی در ۲۰ ژانويه ۱۹۲۰ در ريمينی ايتاليا به دنيا آمد و در ۳۱ اکتبر ۱۹۹۳ در شهر رم ديده از جهان فرو بست.