رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۲۸ مهر ۱۳۸۹

تشییع جنازه مرضیه برگزار شد

صبح روز دوشنبه، ۲۶ مهر ماه، تشییع جنازه مرضیه در شمال پاریس برگزار شد. این مراسم رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته بود.

صبح روز دوشنبه، ۲۶ مهر ماه تشییع جنازه مرضیه، خواننده شهیر ایرانی از مقابل کلیسای نوتردام «اُور سور اواز» Auvers sur Oise ، از حومه‌های شمال پاریس به سوی گورستان این شهر برگزار شد.


با وجود آن که این مراسم به‌دلیل حضور شمار زیادی از طرفداران سازمان مجاهدین خلق ایران، رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته بود، اما با این‌حال بسیاری از علاقمندان به این هنرمند پرآوازه صرفاً به‌خاطر صدای خاطره‌انگیز او و تجلیل از هنرش در این مراسم شرکت کرده بودند.

جمعیت زیادی از ایرانیان تابوت مرضیه، خواننده محبوب‌شان را از کلیسای نوتردام در شهر «اور سور اواز» تا گورستان این شهر همراهی کردند و در همان حال ترانه‌های خاطره‌انگیز مرضیه از بلندگو پخش می‌شد. بانو مرضیه را در کنار گور دخترش «هنگامه» به خاک سپردند.

بسیاری از علاقمندان به مرضیه، این هنرمند پرآوازه صرفاً به‌خاطر صدای خاطره‌انگیز او و تجلیل از هنرش در این مراسم شرکت کرده بودند.

خبرگزاری فرانسه نیز به مراسم تشییع مرضیه، خواننده ایرانی و به حضور مریم رجوی، از سران سازمان مجاهدین خلق ایران که طرفدارانش از او به‌عنوان «رئیس شورای ملی مقاومت ایران» یاد می‌کنند، اشاره کرده بود.

مرضیه که در واقع اشرف‌السادات مرتضایی نام داشت در سن ۸۶ سالگی به خاطر ابتلاء به سرطان در بیمارستان آمریکایی در پاریس بستری بود و سرانجام همان‌جا هم درگذشت.

بانو مرضیه که در خیابان عین الدوله تهران متولد شده بود به تشویق مادر و نامادری‌اش به خوانندگی روی آورد و نخستین بانوی خواننده‌ای بود که در برنامه گل‌های جاودان خواند.

مرضیه همچنین برای نخستین بار در تاریخ ایران، اذان را با صدای یک زن اجرا کرد و این هم خرق عادتی بود که تاکنون سابقه نداشته است.

ترانه‌های مرضیه برای نسلی از ایرانیان خاطره‌انگیز است. او در سال ۱۹۹۴ایران را ترک کرد و به فرانسه پناهنده شد و پس از مدتی هم به جمع طرفداران سازمان مجاهدین خلق پیوست. آخرین کنسرت مرضیه در سال ۲۰۰۶ برگزار شد.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

از آن روزی که رفت روی تانک های شکسته عراقی با آن هیبت سربازی، برای من مرد و تمام شد باقی همه جسد بود و....خاطره

-- soraya hariri ، Oct 19, 2010 در ساعت 03:40 AM

او هنرمندی بسیار خوب، و خاطره انگیز است، چندین نسل با ترانه‌های او عاشق کردند، اما حیف که نداشتن شم سیاسی و در عین حال وارد شدن او در این وادی و نیز پستی گروهی که او را به دام خود کشیدند، او را از مرتبه محبوبیتش فرو کشید.

-- sharif ، Oct 19, 2010 در ساعت 03:40 AM

ستاره ای که هرگز خاموش نخواهد شد. مرضیه صدای آزادی و عشق و مقاومت بود. مرضیه ستاره بزرگ موسیقی ایران تمامی هستی اش را برای آزادی ایران و نبرد با دیکتاتوری آخوندی بکار برد. یادش گرامی باد و درود به برگزارکنندگان خاکسپاری بانوی هنر و شرف هنرمندان و روشنفکران ایران

-- seda ، Oct 19, 2010 در ساعت 03:40 AM

بعضی از افراد سعی در تخریب شخصیت مرضیه با تمسک جستن به یک اشتباه نه چندان بزرگ که ندامت بی اندازه ای برای او داشت دارند
اما این اندیشه بسیار ساده لوحانه است و قصور بی نهات بر پندار مرضیه
روا نیست که امروز مرضیه را پست بیانگاریم‎ ‎‏ همان گونه که مولانا را به سبب اندیشه اش ملامت نمی گوییم

-- پریبرز ، Oct 19, 2010 در ساعت 03:40 AM

اقاي شريف و خانم ثريا
ببخشيد كه مشرب سياسي مرضيه مطابق ميل شما نبود. خيلي بايست مي بخشيد كه همه مطابق ميل شما زندگي نمي كنن. شرمنده من معذرت مي خوام. بنويسيد چي دوست داريد ما اعلام كنيم همه اونطور رفتار كنن. تشكر

-- آموزگار ، Oct 20, 2010 در ساعت 03:40 AM

خانم یا اقای اموزگار
با احترام بسیار به هنر مرضیه باید عرض کنم که همکاری با ارتش کشوری که در حال جنگ با کشور شماست در هیچ جای دنیا از حقوق دموکراتیک و نوعی شیوه خصوصی زندگی تلقی نمیشود. سازمانی که مرضیه وزیر فرهنگ ان محسوب میشد (لابد پس از فتح کشور با کمک صدام) میخواست با کمک صدام ایران را ازاد کند و لابد بعد از فتح تهران توسط ارتش عراق حکومتی دموکراتیک را برقرار کند.

-- شمس ، Oct 20, 2010 در ساعت 03:40 AM