| رادیو زمانه > خارج از سیاست > سینما > بی اعتنایی گدار به اسکار افتخاری هالیوود | ||
بی اعتنایی گدار به اسکار افتخاری هالیوود
در حالی که چند روز از اعلام اهدای جایزه افتخاری یک عمر فعالیت سینمایی به ژان لوک گدار، کارگردان مشهور و جنجالی سوئیسی- فرانسوی می‌گذرد، امروز یکی از اعضای آکادمی اسکار اعلام کرد که هنوز موفق به یافتن این کارگردان نشده‌اند. به گزارش رسانه‌ها از هالیوود، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی امسال تصمیم گرفت اسکار افتخاری جایزه یک عمر فعالیت سینمایی را به ژان لوک گدار و فرانسیس فورد کاپولا اهداء کند. این درحالی است که گدار همواره از سینمای هالیوود گریزان بوده و به هجو و نقد آن در فیلم‌هایش پرداخته‌است.
بروس دیویس از اعضای آکادمی اسکار می‌گوید ما از ساعت هفت بامداد روز سه شنبه با انواع وسایل ممکن از قبیل تلفن، فکس، پست الکترونیکی و پست سریع سعی کردیم با وی در سوئیس تماس بگیریم، حتی با دوستان و موسساتی که او با آنها در ارتباط است نیز تماس گرفته‌ایم و تاکنون هیچ پاسخی از گدار دریافت نکرده‌ایم. خبر اهدای این جایزه به گدار پنج شنبه اعلام شد و درصورتی که گدار این جایزه را بپذیرد باید در مراسم اختصاصی در نوامبر در هالیوود حاضر شود. گدار ۸۰ ساله همچنان از استفاده از کامپیوتر برای انجام کارهای نگارشی ش خودداری کرده و با ماشین تحریر کار می‌کند و به گفته خبرنگاران اصولا فردی است که دسترسی به او در شرایط طبیعی هم آسان نیست. این سینماگر چپ گرا و معترض که پایه گذار موج نوی سینمای فرانسه محسوب می‌شود با نقد فیلم کار خود را آغاز کرد و در ضمن با نخستین فیلم ش در سال ۱۹۶۰ «از نفس افتاده» که یکی از مشهورترین فیلمهای تاریخ سینماست، به شهرت رسید. پس از آن با فیلمهای «یک زن یک زن است»، «پیرو خله»، «گذران زندگی»، «زنانه، مردانه»، «آلفاویل» بیانیه‌های سیاسی- فلسفی خود را در قالب سینما منتشر می‌کرد، در این دوران گدار می‌گفت سینما حقیقتی است که در هرثانیه بیست و چهار بار نمایان می‌شود. من برای سینمای فرانسه متاسفم که پولی در بساط ندارد، برای سینمای آمریکا هم متاسفم که اندیشه ای در بر ندارد-- ژان لوک گدار
در سال ۱۹۶۷ با فیلم «زن چینی»، رخدادهای انقلابی مه شصت و هشت فرانسه را پیش بینی کرد و در آن زمان در میانه جشنواره سینمایی کن به اتفاق گروهی دیگر از سینماگران آن را برهم زد و خواستار شرکت سینماگران در جنبش دانشجویان در خیابان‌ها شد. «فیلم سوسیالیسم» آخرین فیلم او اخیرا در جشنواره کن به نمایش درآمد و با تحسین منتقدان روبرو شد. گدار اخیرا ساخت فیلم کوتاهی به نام «تقدیر از اریک رومر»، دیگر کارگردان نامی موج نو را به پایان برده‌است. درحالی که چند روز از اعلام خبر اهدای جایزه اسکار به گدار می‌گذرد و هنوز هیچ واکنشی از جانب وی که رادیکال ترین سینماگر تاریخ سینما خوانده شده منتشر نشده‌است، برخی حدس و گمان‌ها حاکی از بی اعتنایی مجدد گدار به هالیوود است. وی زمانی در باره هالیوود گفته بود: من برای سینمای فرانسه متاسفم که پولی در بساط ندارد، برای سینمای آمریکا هم متاسفم که هیچ اندیشه‌ای در بر ندارد.  |
||
نظرهای خوانندگان
درسته که در چند سال اخیر در هالیوود فیلم معنادار و پرمحتوای عمیق کمتر ساخته شده، ولی نمیشه فیلمهای برجسته هالیوود رو انکار کرد.ولی یه چیزی که هست اینکه در گذشته ای نه چندان دور با اینکه تکنیکها و فناوری سینما به مانند امروز نبود ولی یک حسن و خوبی که داشت بازی و نقش بازیگران به دل مخاطب تا سالهای سال مینشست.زیرا که یک بازیگر در نقشش چنان فرو میرفت و خرد میشد که تماشاگر احساس واقعی و نه خیالی از ان فیلم بهش دست میداد.
-- سعید ، Aug 29, 2010 در ساعت 11:50 AMاما امروزه اکثر بازیگران سینمای هالیوود به دنبال پول و شهرت هستند و رضایت تماشاگر کمتر اهمیت دارد.
و همچنین در گذشته اینچنین بی بندوباری در فیلمهای امروز هالیوود رواج نداشت.
نقل قول اخر از این آقا هم جالب و قابل تامل است.
هرچند از فیلمایش خوشم می آید
-- امین ، Aug 29, 2010 در ساعت 11:50 AMاما به نظرم این اداها بیتشر برای جلب توجه بیشتر است نه چیزی.
منظورش چیست که سینمای آمریکا اندیشه ندارد؟
در هیمن آمریکا جیم جارموش و رابت آلتمن کار می کنند. اگر منظورش هالیوود است که موضوع فرق می کند اما وقتی می گوید آمریکا دیگر نمی توان از این جمله دفاع کرد
ژان لوک گدار ، بیشتر از یک هنرمند بودن یک مرد مشهور است. او بیشترین اشتهارش را مدیون ادا هایی ست که در می آورد مثل همین جواب ندادن به آکادمی اسکار. اویکی از بنیانگذاران موج نو سینمای فرانسه است ونه بنیانگذار آن.آخرین فیلم او، برخلاف تصور شما نه فقط موردتحسین منتقدان حاضر در جشنواره کن قرار نگرفت که حتی برگذار کنندگان جشنواره هم جایگاه شایسته ای به آن ندادند. او که به نوشته شما برای سینمای فرانسه متاسف است که پولی در بساط ندارد، خوب است توضیح دهد چرا سرزمین مادری و سینمای آن را رها کرد ورفت تبعه سویس شد.
-- بدون نام ، Aug 29, 2010 در ساعت 11:50 AMاگرچه شخصا بعضی از فیلم های گدار را واقعا دوست دارم اما از ته دل خوش حالم که دنیای سینما بر مدار ذوق امثال گدار نمی گردد. اگر روزی سلیقه امثال گدار بر سینمای جهان حاکم شده بود خاطرات مشترکی که همه ما از پدر خوانده، گاو خشمگین، سرپیکو، پرواز بر فراز آشیانه فاخته و بسیاری آثار ماندگار دیگر داریم هیچ وجود خارجی نداشتند. رادیکالیسم چپ هر جایی که وارد شود دنیای یکنواخت و کسل کننده ای می سازد. چه دنیای سیاست چه هنر.
-- عابد ، Aug 29, 2010 در ساعت 11:50 AMآقای عابد از قضا تمام فیلم هایی که مثال زدید طعم چپ گرایانه دارند و یا عوامل تولید آنها اصولا گرایش چپ داشته اند، تاثیر گدار بر سینماگران امروز از آلتمن گرفته تا تارانتینو قابل انکار نیست، طبعا می توان گفت که او رهبر موج نو است
-- منتقد ، Dec 6, 2010 در ساعت 11:50 AM