آب آشامیدنی کشنده در بنگلادش

آب آشامیدنی آلوده به ماده سمی آرسنیک، بیش از ٧٧ میلیون نفر را در بنگلادش در معرض یکی از بزرگ‌ترین مسمومیت‌های دسته جمعی تاریخ و مرگ زود هنگام قرار داد.

به گزارش سی ان ان، سازمان جهانی بهداشت این فاجعه را بعد از تصادف بوپال سال ١٩٨٤ در هند و حادثه سال ١٩٨٤چرنوبیل در اوکراین، یکی از بزرگ‌ترین مسمومیت‌های دسته جمعی خوانده‌ است.

گزارشی که در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد، نشان می‌دهد که ٧٧ میلیون نفر از مردم بنگلادش به سطح سمی آرسنیک مسموم شده و چند دهه از زندگی خود را از دست داده‌اند.

یک گروه ١٢ هزار نفری بین المللی، متشکل از تیم‌های پژوهشی از شیکاگو، نیویورک و بنگلادش در دهه گذشته با بررسی میزان آرسنیک آب مصرفی عده‌ای در بنگلادش میزان مرگ و میر حاصل از چاه های آلوده را بررسی کرده‌اند.

در پایان مطالعه مشخص شد که یک پنجم از مرگ و میرها با مصرف سطح سمی آرسنیک ارتباط مستقیم داشته است. این در حالی است که تاثیر دلهره‌آور آب چاه‌ها با ماده مسموم، بر جمعیت، طول می کشد.

این مشکل از دهه‌های پیش مشخص شده بود اما تاثیر کشنده آن در این حد روشن نبوده اشت.

این مسمومیت از جایی ناشی می‌شود که گروه‌های توسعه روستایی در سراسر بنگلادش به جای استفاده از آب رودخانه ها به آب آلوده و کثیف چاه‌ها اکتفا کرده‌اند.

مطالعه نشان می‌دهد که یک چهارم از کسانی که در معرض آرسنیک بالای ٧٠ درصد قرار گرفته‌اند دچار مرگ و میر زودرس خواهند شد.

باوجود تلاش پژوهشگران برای یافتن راه‌هایی برای مقابله با این آسیب، اثر این ماده سمی بر کسانی که تاکنون آن را مصرف کرده‌اند تا ده‌ها سال باقی خواهد ماند.

سایر پژوهش‌ها نشان می‌دهد حتی اگر مصرف آب از چاه های آلوده بلافاصله متوقف شود، از بین بردن عوارض منفی ناشی از مصرف بیش‌ از حد آرسنیک ٢٠ سال طول می‌کشد.

آرسنیک به حدی کشنده است که برای نخستین بار دشمنان ناپلئون بناپارت وقتی در جزیره سنت هلن تبعید بود، تئوری مسموم کردن او را از طریق مصرف مداوم ارسنیک در سر پروراندند.


از مشتقات آرسنیک در صنایع مورد استفاده در ذوب فلز و یا صنایع تولیدی حشره‌کش‌ها نیز استفاده می‌شود.

این ماده به مقدار زیاد در خاک و سنگ بنگلادش یافت می‌شود و از این طریق به آب مصرفی ده‌ها میلیون بنگلادشی راه یافته است.