دوستان غربی از مفهوم کلمه تقیه خبر ندارند.
قول روباه, چه نوشتاری باشد و چه کلامی, قابل اطمینان نیست. به یقین باید گفت که این دسته جماعت چه زمانی به حرفشان وفولشان عمل کرده اند, که الان دفعه دوم باشد.

در آغاز و پایان دروغ است وبس شش ماه پیش هم در ژنو همین داستان را پذیرفتند و بازهم زیرش زدند اکنون نوبت ترکها وبرزیلیان است که دست انداخته شوند .اشغالگران در 8 ماه آن اندازه که برای ساخت یکی دو تا بمب بکار آید در گوشه و کنار کشور جا سازی کرده اند.آنهاجز به اعدام وبمب هسته ای و باجگیری نمی اندیشند .

این پیروزی را باید به قدرتهای بزرگ و جهانخوار تبریک گفت.

این هم سرانجام شعارهای دفاع از منافع ملی

هم چوب را خوردیم و هم پیاز را.

اینا دیگه کین بابا...
یک هفته مهلت خواسته برای ارسال نامه به آژانس. خب اگر یا یک ماه دیگه هم این نامره رو فرستادن یعنی اینکه جمهوری اسلمای ایران همه چیش درسته.
اما نمی فرستن ، نمی فرستن آقا، نمی فرستن.
اینا دنبال اینن که جامعه جهانی با این قال و وعده وعیدها گوش خودش رو در برابر سر‌کوب های قبل از سالگرد اعتراضات مردم ایران "کر" کنن.
بگیرن، بکشن، اعدام کنن، سر کوب کنن...
آخر سرم دمکراسی و حقوق بشر کشک آمریکایی و اروپایی سکوت خواهد کرد...

اینها ۳۱ سال هست دارند دنیا رو سر میدوانند. غرب باید تحریم‌نامه را تصویب کند ولی اجرایش رو بگذارد برای اولین تخلف ایران بعد از این موافقت. در ضمن آقای ترکیه و اقای برزیل تمام مسئولیت تخلفات احتمالی ایران را به عهده بگیرند. انوقت ببینیم آقای ترکیه و اقای برزیل حاظر هستند حتی به جای امضا توف دهان روی اون قرارداد ...بندازند!!! با این کار ایران فقط سعی میکند وقت بخره برای حل مشکلات سیاسی و از همه بزرگتر اجتماعی و اقتصادیش. غرب هم وقت میخرد هم برای جنبش مردمی بلکه بتواند این مشکل را قبل از حمله نظامی برایش کم‌هزینه‌تر حل کند و هم برای پیدا کردن یک راه‌حل اساسی، چیزی که جورج‌بوش پشت گوش انداخت و حتی با جنگ عراق و افغانستان حتی خیلی مشگلتر کرد.

حالا : رقص و شادی ، رقص و شادی ...
یالا یالا رقص و شادی ...

می گویند یک دزدی در هنگام نیمه شب قفل مغازه ای رامی برید البته با اره . یک رهگذری در حال گذر میان بر از بازار بود به این دزد در حال خلاف روبرو میاید می پرسد خیر باشد در این مو قع پاسی از نیمه شب گذشته چه کارها می کنید دزد مکار با زرنگی تمام جواب میدهد که دارم ساز میزنم ان رهگذر هم که ساز را با صدا می شناخت بجای اینکه بپرسد کو سازات می گوید پس صدایش کو دزد کلک با خونسردی جواب میدهد که فردا صدایش در میاید.
حال با توجه به حال وروزگار رژیم که همان دزد حیله گر است صدای کارش فردا قبل ازاینکه مرکب مذاکراتشان خشک شود در میاید.

از : زیر پوشش منافع من کو ؟
عنوان : عوامل روسیه در وب سایت های زنجیره ای روسی با بزرگ کردن نقش ترکیه و پنهان کردن نقش لولا برزیلی سعی در بر هم زدن توافق بین ج ا و غرب را دارند
توده ایها و عوامل مزدور روسیه از اینکه می بینند دست روسیه از غارت ایران و غرب هم زمان قطع شده عصبانی هستند و حتا در رادیو امریکا عوامل نفوذیشان یکدفعه یاد منافع ایران ! افتاده اند . یکی نیست بگوید بلاخره منافع ایران در رویارویی با غرب و جنگ است یا دست شستن از ۱۲۰۰ کیلو اورانیوم بی خاصیت ؟
شما دارد باز تحریک میکنید تا یک رادیکال ابله در ج ا باز یاد مبارزه ضد امپریالیستی ( روس محور ) که ۳۱ سال است شاه کلید تمام گرفتاریهای مملکت است بیفتد و معامله را بر هم زند .
الان عوامل توده ای در حکومت مشغول تحریک هستند .
....

جمهوری اسلامی گفته است 1200 کیلوگرم سوخت 305 درصدی به ترکیه می دهد در مقابل 120 کیلوگرم سوخت 20 دزصدی می گیرد اما باید به این مسئله فکر کرد که اگر جمهوری اسلامی به طور مثال 2400 کیلوگرم سوخت داشته باشد و فقط 1200 کیلوگرم انرا عنوان کرده باشد پس نتیجه به نفع ج اسلامی خواهد بود چون دوباره همه را فریب داده است حالا اگر به جای 2400 کیلوگرم3600کیلوگرم داشته یاشد و این میزان سوخت را رو نکرده باشد پنهان کرده باشد چه می شود ؟
اسرائیل زیر بار چنین توافق نامهی بی نخواهد رفت چون یک فریب کاری جدید از طرف تهران است

پایان جنگ 8 ساله ؟

این ها هم مردم خودشان را با دروغ به بازی گرفته اند هم مردم دنیا را. غرب اگر گول بخورد و به این ها حمله نکند اشتباه محض کرده است.

به هرصورت که باشد، انقلاب مشروطه باید به آخرین
هدفش که فروپاشانیده کردن قوانین الهی - اسلامی
است برسد. یعنی کشورایران دارای مجلس قانونگذاری باید بشود چه ملی وچه اسلامی که باشد مجلس شورا باید برود.باجنگ یا با دیپلماسی

« حق مسلم» ما یادش به خیر.

کجایند «خط قرمز»های ما؟

«دُر غلتان»م کجاست؟

رهبر «فرزانه» مان یادش به خیر.

پيداکنيد رابطه انتخابات انگليس و علامت وی احمدی نژادرا!!

خبر خوش هسته ایی.
جام زهر نوش جان رهبر باد که تا دیروز همه اش به تهدید و خزبلعات گویی دلخوش کرده بود