رادیو زمانه > خارج از سیاست > انتخابات > موسوی: با استخاره نمیتوان جهان را ساخت | ||
موسوی: با استخاره نمیتوان جهان را ساختمیرحسین موسوی نامزد انتخابات ریاست جمهوری میگوید که نمیتوان با «استخاره» جهان را ساخت. آقای موسوی شب گذشته در جمع حامیان انتخاباتی خود گفت که باید تلاش کرد تا ایرانی به دور از «دروغ، خرافه و تحجر بسازیم.» به گزارش خبرگزاری مهر، این نامزد انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشت که آمده است در سیاست خارجی، پایگاه ایرانیان را «ارتقا» دهد و با جهان تعامل کند، «نه آنکه بر جهان، مدیریت» کند. اظهارات میرحسین موسوی پس از آنکه محمود احمدینژاد دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشت که ایران میتواند جهان را اداره کند، ایراد میشود. آقای موسوی در هفتههای اخیر در سخنرانیها و برنامههای رادیو و تلویزیونیاش بارها از سیاستهای کلان دولت محمود احمدینژاد انتقاد کرده است. مهدی کروبی و محسن رضایی از دیگر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری هستند که در سخنرانیهای خود انتقادهایی متوجه عملکرد چهارسال گذشته دولت نهم کردهاند. آقای احمدینژاد این انتقادها را «تخریب» علیه دولت دانسته و تهدید کرده که ممکن است از اظهارات نامزد های ریاست جمهوری «شکایت» کنند. وی اظهار داشته است که نامزدها نمیتوانند حرفهایی را که زدهاند در دادگاه «ثابت» کنند. میرحسین موسوی همچنین گفت که باید با «علم و عقل» با جهان روبرو شد و با «استخاره» نمیتوان آن را اداره کرد. آقای موسوی افزود که آمده است تا رابطهای دوستانه با کشورهای جهان و منطقه برقرار کند. این نامزد ریاست جمهوری، پیش از این گفته بود که ایران در چهار سال گذشته به یکی از منزویترین کشورها در جهان تبدیل شده است و دوستان بسیار کمی دارد. دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ۲۲ خرداد ماه برگزار میشود و با نزدیکتر شدن به این روز، موج انتقادها از عملکرد دولت آقای احمدینژاد افزایش یافته است.
|
نظرهای خوانندگان
باشال سبز چطور؟باعوام فریبی چطور؟آیامرگ فقط برای همسایه خوب است؟
-- بدون نام ، Jun 1, 2009 در ساعت 02:00 PMباید جمشید وار و بر پایه فرهنگ ایران شهر را ساخت! جامعه را ساخت و کشور را ساخت! فرهنگ بنیادین ایران- همان فرهنگی است که بر پایه خرد و دانش استوار بوده است. لیاقت گرایی و خرد گرایی حرف نخست را می زده است.
-- مسعود. اله دینی ، Jun 1, 2009 در ساعت 02:00 PMاما زمانی به این ریشه های فرهنگ مان می رسیم که نخستین شرط آن یعنی آزادی عقیده و بیان و مذهب و مرام ....برسیم!
به اقوام و ملل دیگر جهان به درستی و با احترام و اعتماد و امید به گفتگو بنشیم و ..... کدامین یک از اینها نخستین گامها را توانسته ایم برداریم که بخواهیم جهان را بسازیم؟؟
ظاهرا از نظر برخی هر کاری در ایران انجام شود بد است و عوام فریبی و اگر همان کار در غرب انجام شود میشود اخر نبوغ. دوست عزیز رنگ سبز فقط نمادی یا انتخابی از سوی ستاد یا طرفداران موسوی بود بدون انکه کسی نقش تقدس برای ان قایل شود. ایا شعور مردم ایران را تا این اندازه پایین میدانید که رنگ سبز سیدی انها را پای صندوق بکشد. به نظر من یک شیوه تبلیغاتی جالب بود و نمادی برای ستاد موسوی که دارو دسته احمدی نژاد را هم مثل شما عصبانی کرده است به طوری که یکی از نردیکان احمدی نژاد استفاده از رنگ را مشابع لباس قهوه ای های هیتلر دانست.
-- Ali ، Jun 1, 2009 در ساعت 02:00 PMگمانه زنی را بانجا برسانیم که فرزندان کورش و داریوش توانستند بدتررو شکست داده و بد رو رئیس جمهور کنند. او هم پس از بوسیدن دست ولی /در زبان عربی وقرانی ولی = است با ضاحب برده / و شنیدن داستان مشت محکم به دهان امریکا وو ایادی ان در ایران......و پس از ان راهی شدن بر گور بنیان گذار....میشود رئیس جمهوری که مجلس را دردست ندارد وبرای تائید وزرا باید به پا بوس ولی اله برود که او نیز خواهد گفت وزیر این نباشد تائید خواهد شد .اگر بپذیرد میشود خاتمی اگر نپذرد کفن پوشان وچاقو کشان نمایش نامه بنی صدر دویم را با همکاری شورای نگهبان و باند مافیائی ریشهری - فلاحیان و سنگواره های حوزه و دانشگاه و سربازان امام زمان وراحل بروی صحنه خواهند اورد .اگر ملت همین بد را هم بخواهد چاره ای جز بر پا کردن یک 18 تیر همه روزه ندارد که ناگزیر هزینه ان بالا است .گرفتاری ملت ایران ولایت است چه اخوندی باشد چه پادشاهی
-- بهنام ، Jun 2, 2009 در ساعت 02:00 PMبا اینکه همانند دگر ازادیخواهان یا دگر اندیشان دل خوشی نه از این نظام و نه از مذهب سیاسی دارم ولی انتقاد بی مورد دوستان را بی جا میدانم.
-- Nam ، Jun 2, 2009 در ساعت 02:00 PMبگذارید این دمکراسی نوزاد در ایران عزیز ما پا بگیرد و انتقادی هم باشد بهتر است بطور مثبت باشد و نه به هر کس و هر عملی و هر رنگی انتقاد برای انتقاد کرد.
اقای موسوی یا اقای کروبی نظرهای واقعا دمکراتیک و پایه ای دارند و در این فضای خفقان حاکم جز به تدریج جلو رفتن راه دیگری نیست و اگر هم افرادی به فکر انقلابی دیگر برای از ریشه کندن این نظام هستند هر چند ایده جذاب است ولی عملی نیست. پس بر سر این نوزاد نزنیم و بهر است با حظور خود ادبش کنیم و با انتقادات مثبت راه دمکراسی را با هم و با اتحاد پیش بریم.