درگذشت فیلمنامه‌نویس «کشتن مرغ مقلد»

هورتون فوت (Horton Foote) فیلمنامه‌نویس آمریکایی و نویسنده فیلمنامه «کشتن مرغ مقلد» در سن ۹۲ سالگی درگذشت.

وی شب گذشته در آپارتمانش در شهر هارتفورد مرکز ایالت کانِتیکِت آمریکا در حال خواب درگذشت. هورتون مدت‌ها بود که بر روی مجموعه‌ای از نمایشنامه‌هایش با عنوان «چرخ خانگی پسر یتیم» کار می‌کرد.

هورتون فوت نویسنده فیلم‌نامه‌ای چون «سفر به باونتی فول»، «فردا» و «بخشش‌های پرمهر» بود. وی در فیلمنامه‌هایش رؤیاهای شکست خورده مردم را تصویر می‌کرد.

فوت دو بار به خاطر نوشتن فیلمنامه‌های «کشتن مرغ مقلد» و «بخشش‌های پرمهر» برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه شد.

فوت از نویسندگانی بود که مهارت زیادی در اقتباس از رمان‌ها و داستان‌های ادبی داشت.

کشتن مرغ مقلد، نوشته هارپر لی، رمانی بود که جایزه پولیتزر ۱۹۶۴ را به دست آورد اما هورتون فوت در سال ۱۹۶۲ فیلمنامه‌ای بر اساس آن نوشت که رابرت مولیگان فیلمی از روی آن ساخت.
این فیلم با شرکت گریگوری پک در یکی از بهترین و فراموش‌نشدنی‌ترین نقش‌هایش (اتیکاس فینچ) که به خاطر آن جایزه اسکار بهترین بازیگر را دریافت کرد ساخته‌شد. علاوه بر این هورتون فوت نیز برنده اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شد.

مؤسسه فیلم آمریکا (American Film Institute) از اتیکاس فینچ به عنوان یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان سینما در قرن بیستم نام برده‌است. در نظرخواهی‌های عمومی نیز همواره از فیلم کشتن مرغ مقلد به عنوان یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های تمام عمر تماشاگران سینما اسم برده میشود.

کشتن مرغ مقلد از زبان دختری به نام اسکات فینچ روایت می‌شود که دختر وکیل سفیدپوستی به نام اتیکاس فینچ است که دفاع از جوان سیاه‌پوستی به نام تام رابینسون را که به اتهام ناروای تجاوز به یک دختر سفیدپوست محاکمه می‌شود، به عهده می‌گیرد آن هم در شهر کوچکی به نام میکوم از ایالت آلاباما با مردمی خودپسند و نژادپرست.

هورتون که خود نویسنده‌ای اهل جنوب بود، روح جنوبی رمان لی هارپر و فضای نژادپرستانه‌ای را که بر آن حاکم بود، به خوبی درک کرد و در اقتباس خود، منعکس کرد.

هارپر لی خود از اقتباس هورتون و مولیگان برای فیلم راضی بود و از این فیلم به عنوان یکی از بهترین آثار اقتباسی در سینما نام برده‌است.

هورتون فوت در سال ۱۹۷۳ فیلمنامه «فردا» را بر اساس رمانی از فاکنر نوشت که رابرت دوال آن را کارگردانی و در آن بازی کرد.

وی در سال ۱۹۹۷ فیلمنامه مجموعه تلویزیونی «پیرمرد» را بر اساس داستانی از ویلیام فاکنر نوشت که برنده جایزه تلویزیونی اِمی به عنوان بهترین فیلمنامه اقتباسی گردید.

هورتون فوت همچنین به خاطر نوشتن فیلمنامه «مرد جوانی از آتلانتا» در سال ۱۹۹۵ برنده جایزه پولیتزر گردید.

شخصیت‌های نمایشنامه‌ها و فیلمنامه‌های فوت، آدم‌هایی با اراده اما جایزالخطا بودند. مایکل ویلسون، مدیر هنری تئاتر هارتفورد و کارگردانی که تعدادی از نمایشنامه‌های هورتون را بر روی صحنه اجرا کرد، بعد از درگذشت او در باره اش گفت:

«هورتون فوت با خلق شخصیت‌هایی فراموش‌نشدنی در تئاتر و سینما، قلب و روح ما را به لرزه درآورد و مفهوم انسان بودن را به ما نشان داد.»

نمایشنامه‌ها و فیلمنامه‌های هورتون فوت، تمی انسانی و نوستالژیک داشت و وی به جای داستان‌هایی در باره موضوع‌هایی عجیب و قهرمانان بزرگ، به روایت داستان‌هایی ساده در باره مردمی معمولی با خاطراتی در باره گذشته علاقمند بود، به داستان‌هایی در باره کودکان بی سرپرست یا خانواده‌های بدون فرزند یا آدم‌هایی که در عشق، حیاتی دوباره می‌دیدند.

وی در سال ۱۹۸۸ در این باره چنین گفته‌است:

«خیلی طول نکشید تا بفهمم که زمان حال همه آن چیزی است که ما در گذشته داشتیم و از بین رفت و ما کاری در این مورد نمی‌توانیم بکنیم.»

هورتون فوت تا آخرین روزهای عمرش در تئاتر فعال بود و برای کارگردان‌های مختلف نمایشنامه می‌نوشت.

نمایشنامه کمدی «تقسیم املاک» او که در باره خانواده‌ای است که بر سر ارث با هم دعوا می‌کنند، فصل گذشته بر صحنه تئاتر برادوی بوده‌است.