| رادیو زمانه > خارج از سیاست > ایران > درخواست پایان خشونت‌ها علیه فعالان آذربایجان | ||
درخواست پایان خشونت‌ها علیه فعالان آذربایجانگروهی از فعالان مدنی با صدور بیانیه‌ای از مقامات جمهوری اسلامی خواستند که به «خشونت‌ها» علیه روزنامه‌نگاران و فعالان آذربایجان پایان دهند. این بیانیه پس از آن منتشر می‌شود که مقامات امنیتی ایران ۲۰ شهریور ماه امسال، ۱۸ فعال آذربایجان از جمله چند روزنامه‌نگار را در تهران دستگیر کردند. در این بیانیه که به امضای گروهی از فعالان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رسیده و نسخه‌ای از آن به دفتر رادیو زمانه ارسال شده، آمده است که: «متاسفانه هر روز بر دامنه فشارهای مضاعف بر فعالان و روشنفکران فرهنگی - مدنی آذربایجان افزوده می‌شود.» این بیانیه با ابراز تاسف از این‌که در دو سال گذشته دستگیری‌ها و بازداشت فعالان آذربایجانی به صورت «مخفیانه» صورت گرفته، آورده که چنین رفتارهائی «موجب هتک حرمت فعالان و ورود ضربات روحی شدید به خانواده‌هایشان می‌شود.» آنها از مقامات ایران خواسته‌اند که زندانیان سیاسی آذربایجان که «بدون هیچگونه منطق حقوقی» در ۲۰شهریور دستگیر شده‌اند را آزاد کنند. در این روز که جلسه‌ای به پاس حضور خانواده عباس لسانی (از زندانیان سیاسی آذربایجان که در شهر یزد به صورت تبعید زندانی است) برگزار شده بود، فعالانی از جمله حسن راشدی (عضو هیئت تحریریه نشریه وارلیق)، حسن رحیمی بیات (عضوکمیته گزارشگران حقوق بشر)، علیرضا صرافی (مدیر مسئول نشریه توقیف شده دیلماج)، سعید موغانلی (سردبیر نشریه ادبی یاشماق) و چند زن و کودک خردسال بازداشت شدند. در روز‌های بعد اعلام شد که برخی از بازداشت شدگان آزاد شده‌اند. این دستگیری‌ها در حالی صورت می‌گیرد که قوه قضائیه ایران در خرداد ماه امسال نیز ۱۰ فعال سیاسی و حقوق بشر در آذربایجان را به زندان محکوم کرده بود. در اردیبهشت ماه همین سال نیز شش روزنامه‌نگار دراستان اردبیل به اتهام «ترویج قومیت‌گرایی» از سوی نهاد‌های امنیتی این استان دستگیر شده بودند. بنا به گزارش کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان (آسمک) هم اکنون نزدیک به ۴۰ فعال هویت‌طلب ترک در زندان‌های ایران به سر می‌برند. در همین رابطه: • دستگیری ۱۸فعال آذربایجان در تهران • محکومیت ۱۰ فعال سیاسی در آذربایجان |
||
نظرهای خوانندگان
با تشکر از رادیو زمانه که همدرد آذربایجانی هاست و در انعکاس نقض حقوق بشر در ایران گزینشی عمل نمی کند، ما موقعی می توانیم فردای ایرانی آزاد و برابر را تصور کنیم که خود منکر حقوق بشری هیچ گروه یا قومی نشویم. باید قبول داشت که بخشی از ایران را غیرفارس زبانانی تشکیل می دهند که هم از نظر فرهنگی و هم از نظر اقتصادی بیش از ۸۰ سال است که مورد بی مهری و تبیعض قرار گرفته اند. باید قبول داشت که امروز عصری است که نظریه شوونسیتی رضاخانی مبنی بر " زبان واحد و ملت واحد" دیگر قابل قبول نیست. بلی در ثذن ۱۹ و اوایل ۲۰ که نظریه های نژادپرستی رایج بود می توان تصور کرد . اما امروز دیگر نه ! نباید هر حق طلبی و هویت طلبی را با حربه تجزیه طلبی سرکوب کرد. خود از تمام حقوق برخوردار شوی و دیگری را با هزاران اتهام سرکوب کنی که مبادا حق ات را بخواهی !
ما باید با نگاه دموکراسی و حقوق بشری به مسائل ابران مگاه کنیم و در این مورد نیز گزینسی عمل نکنیم. اگر چنین باشد چطور می توانیم بگوییم ما مبخواهبم دموکراسی و برابری را برای ایران بیاوریم !
-- آیخان ، Sep 29, 2008 در ساعت 01:10 PMاگر به اصل انکار ادامه دهیم فردای ایران بدانیم که به خطر خواهد افتاد . آن روز آنهایی مسئول تجزیه ایران شدند که هیچ راهی جز تجزیه برای غیر فارس نگذاشتند. طبیعی است اگر هویت کسی را انکار کنی - اقتصاداش را فلج کنی و استعمار اش کنی. او دیگر با تو زندگی نمی کند.