چکیده سرمقاله‌های مطبوعات

پیشنهاد راه‌اندازی دفتر حافظ منافع آمریکا در تهران
روزنامه کیهان در سرمقاله امروز خود با عنوان «لانه شیطان» به گزارش‌ها در مورد امکان راه‌اندازی دفتر حافظ منافع آمریکا در تهران واکنش نشان داده است.

به اعتاد سرمقاله‌نویس این روزنامه «واقعیت آن است که آمریکا دیگر عنوان ابرقدرتی جهان را، به خصوص از زمانی که ایران مانع از جاه طلبی‌ها و زیاده خواهی‌های این کشور در منطقه شده، از دست داده است.»
کیهان می‌نویسد:‌ «اکنون ایران قادر است مهمترین هم پیمان آمریکا در منطقه، یعنی رژیم اشغالگر صهیونیستی را تهدید کند و برنامه‌های آمریکا و خوابی که برای کشورهای خاورمیانه دیده است را نقش برآب نماید. این امر هزینه‌های زیادی را روی دست آمریکا گذاشته است.»

این روزنامه در ادامه می‌آورد: «تلاش دولت فعلی آمریکا را در اواخر دوره خود برای نزدیکی روابط و تماس با ایران خصوصا اگر در قالب دفتر حافظ منافع قرار گیرد، می‌توان وسیله‌ای برای رفع مشکلات آمریکا در خاورمیانه و در عین حال یک کارت برنده در انتخابات آتی برای جمهوری خواهان قلمداد کرد.»

کیهان می‌نویسد که هرچند هنوز از سوی آمریکایی‌ها درخواست رسمی برای افتتاح دفتر حافظ منافع در تهران ارسال نشده و طبعا موضع تعیین کننده‌ای از سوی مقامات رسمی ایران در این‌باره گرفته نشده است «ولی بعضی از اظهارنظرها از سوی برخی از گروه‌های سیاسی و شخصیت‌ها نشان از استقبال ضمنی از این پیشنهاد دارد.»

کیهان در واکنش به این استقبال‌های ضمنی در پایان سرمقاله‌اش می‌آورد که مردم ایران «حکومت آمریکا را شیطان بزرگ و دشمن شماره یک خود می‌دانند و انتظار دارند مسئولان دیپلماسی و امنیتی کشور در وقت خود و بر اساس سه اصل عزت، حکمت و مصلحت نظام، تصمیمی هوشیارانه بگیرند.»

آثار سوء هدفمند کردن یارانه‌ها
روزنامه سرمایه در سرمقاله امروز خود با عنوان «کسری بودجه دولت و منابع حذف یارانه‌ها» به تاثیرات منفی حذف یارانه‌های از سوی دولت پرداخته است.

این روزنامه اقتصادی می‌نویسد که «هدفمند کردن یارانه‌ها با شیوه موجود جای نقد بسیار دارد و از اساس دچار خطاهای فاحش است و از ابتدا مشخص نیست که دولت برای چه مدت زمانی می‌خواهد این طرح را اجرا کند و منابع پرداخت یارانه به گروه‌های کم درآمد و متوسط و چند میلیون خانوار را از کجا می‌خواهد تامین کند.»

در بخش دیگری از سرمقاله روزنامه سرمایه می‌خوانیم که «در حال حاضر دولت با کسری بودجه ۱۲ تا ۳۰ هزار میلیارد تومانی مواجه است و علاوه بر این رقم کسری بودجه آشکار، با رقم کسری بودجه پنهان نیز مواجه است و اگر منابعی برای دولت آزاد شود ابتدا باید کسری بودجه خود را از طریق بالا رفتن نرخ بنزین و برق تامین کند.»

به اعتقاد سرمقاله نویس این روزنامه «از حذف یارانه بنزین و به طور کلی انرژی، به اندازه‌ای پول و منابع آزاد نمی‌شود که صرف هدفمند شدن یارانه‌ها شود زیرا دولت در حال حاضر با کسری بودجه زیادی به صورت پیدا و پنهان مواجه است و اگر پولی وجود داشته باشد، صرف مخارج و تامین کسری دولت می‌شود.»

این روزنامه همچنین در بخش پایانی سرمقاله خود آورده که «حذف یارانه بنزین، هزینه‌های حمل و نقل عمومی و حمل و نقل کالا از جمله کالاهای اساسی و ارزاق را که بخش مهمی از سبد خانوار را تشکیل می‌دهد، به شدت بالا می‌برد و حذف یکباره یارانه انرژی کمک چندانی به اقشار کم درآمد نخواهد کرد. حذف یارانه‌ها شوک اجتماعی و اقتصادی به دنبال دارد و هزینه این شوک اجتماعی به آسانی قابل جبران نیست.»

واکنش به انتقاد حسن روحانی از عملکرد دولت نهم
روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان «هزینه یا فرصت» به انتقاد اخیر حسن روحانی از عملکرد سه ساله دولت محمود احمدی‌نژاد واکنش نشان داده است.

این روزنامه می‌نویسد که «لحن انتقادی آقای روحانی یک لحن مشفقانه نیست. جمع جبری سخنان وی این داوری را القا می‌کند که دولت نهم و شخص احمدی‌نژاد در خانواده اصولگرایان یک هزینه است.»
به اعتقاد سرمقاله‌نویس رسالت آن‌چه‌که آقای روحانی در قبال عملکرد دولت نهم بیان کرده با دید‌گاه‌ها و مواضع آیت‌الله خامنه‌ای یکسان نیست.

این روزنامه برای از میان بردن این فکر که دولت آقای احمدی‌نژاد تنها هزینه‌ای برای جبهه محافظه کاران است، به رهبران سران محافظه‌کار توصیه می‌کند که «اختلافات خود را بویژه در حوزه کارشناسی زیریک سقف حل کنند، به یک قرائت واحد از بیانات رهبری در خصوص موضوعات مختلف از جمله عملکرد دولت و کارنامه رئیس جمهور دست یابند و کارآمدی نظام و دولت را در دستور کار خود قرار دهند.»

توصیه به رهبران اصلاحات برای رسیدن به وحدت
روزنامه کارگزاران در سرمقاله امروز خود با عنوان «حزب واحد اصلاح‌طلبان» به رهبران ۶۰جریان فعال در جبهه اصلاحات توصیه کرده که برای رسیدن به نامزدی واحدی در انتخابات تلاش کنند و جریانی واحد و منسجم در قبال جریان محافظه‌کاران تشکیل دهند.

این روزنامه در مقدمه سرمقاله خود می‌نویسد که «پراکندگی و عدم انسجام این سازمان‌ها طی سه انتخابات گذشته یعنی دوره نهم ریاست‌جمهوری، شوراهای سوم و مجلس هشتم نشان داد که بدون ایجاد تشکیلاتی واحد و فراگیر در قالب یک حزب قدرتمند امکان تاثیرگذاری جدی را بر رفع موانع اصلاحات فراهم نمی‌کند.»

کارگزاران در ادامه می‌آورد که «اگر منصفانه نیز به آرامش جریانات موجود در جبهه اصلاحات نگاه کنیم مشاهده می‌شود که پایه‌های محکمی برای ایجاد و بنای سازمان سیاسی واحد وجود دارد که برخی از آنها را یادآور می‌شویم.»
این روزنامه پایه‌های این انسجام در دورن جریان اصلاحات را «نزدیکی دیدگاه‌ها، سوابق مشترک، شناخت و ارتباطات شخصی» عنوان کرده است.

به اعتقاد سرمقاله‌نویس روزنامه کارگزاران «اگر اصلاح‌طلبان بدون فوت وقت دست به ‌کار شوند و ایجاد حزب واحد را در دستور کار خود قرار دهند می‌توانند امیدوار باشند که برای چهار سال بعد دارای یک سازمان سیاسی قابل قبول و در حد استانداردهای کشورهایی چون پاکستان یا ترکیه باشند.»
این روزنامه در پایان پیشنهاد می‌کند که «روسای احزاب و گروه‌ها به همراه چهره‌های شاخص جبهه اصلاحات، فهرستی از تمامی نیروهایی که دارای تفکرات اصلاح‌طلبی هستند در سراسر کشور تهیه و به‌صورت منطقه‌بندی آنان را سازماندهی کنند.»