رادیو زمانه > خارج از سیاست > تازههای نشر > تازههای نشر: «قیام پرشور: انقلاب جنسی در ایران» | ||
تازههای نشر: «قیام پرشور: انقلاب جنسی در ایران»«قیام پرشور» نوشته پردیس مهدوی، کتابی درباره انقلاب جنسی در ایران است که به تازگی از سوی انتشارات دانشگاه استنفورد منتشر شده است. در معرفی این کتاب از سوی دانشگاه استنفورد آمده است: «شاید در هیچ جای دنیا به اندازه ایران امروز، میهمانی و رابطه جنسی وجود نداشته باشد. این در حالی است که در این کشور، نوشیدن مشروب و رقصیدن میتواند به دستگیری از سوی پلیس امنیت اخلاقی و مجازات 70 ضربه شلاق منجر شود. برقراری رابطه جنسی خارج از رابطه زن وشوهری نیز، فرجام بسیار سختتری یعنی بیش از 84 ضربه شلاق و حتی اعدام در ملا عام را بدنبال دارد.»
اما با وجود چنین مجازاتهای سختی، در ایران یک انقلاب جنسی رخ داده است. جوانان ایرانی مدام در حال به خطر انداختن امنیت فردیشان برای دیدن دوستان، قرار ملاقات با جنس مخالف و در نهایت سکس هستند. در غیاب هرگونه شانس برای مباحثات سیاسی، جوانان این کشور به طور آشکاری در وقوع انقلابی که با استفاده از تنهایشان، بیانیههای سیاسی و اجتماعی صادر میکنند سهیم شدهاند. در ایران امروز، سکس کارکرد دوگانه سمبل آزادی و اقدام شورشی سیاسی را به خود گرفته است. همراه با این اتفاق بیسابقه در ایران، خانم پردیس مهدوی در کتاب «قیام پرشور»، نگاه تازهای به زندگی روزانه جوان ایرانی کرده است. روایت وی از نظرات مصاحبه شوندگان درباره آزادی جنسی، اصلاحات اقتصادی و آینده بهتر، ارائه آنها با زبان و عبارات خودشان است. در همین حال، انقلاب جنسی در ایران موجب افزایش سقط جنین، ایدز، انتقال سایر بیماریهای مقاربتی و نگرانی تلویحی در خصوص جوانان ایرانی و به طور کلی جامعه ایران شده است. «قیام پرشور» کتاب جذابی است که نگاهی شخصی به جامعهای را که کمتر از سوی غربیها شناخته شده، روایت می کند. روایت خانم مهدوی نه تنها نگاه فوق العادهای به زندگی واقعی اکثر مردم ایران است، بلکه نشان میدهد که تا چه اندازه سیاست جنسی و فرهنگ جوانان میتواند منجر به بیثباتی رژیم فعلی این کشور و بنیان سیاست در ایران شود. این کتاب که رساله دکترای خانم مهدوی بوده، در واقع محل تلاقی سکس و سیاست در ایران پس از انقلاب اسلامی است. پردیس مهدوی دارای مدرک دکترا در رشته انسانشناسی و جامعهشناسی از دانشگاه کلمبیاست و در حال حاضر در دانشگاه پانوما مشغول به تدریس است. مسائل جنسی، حقوق بشر، فمینیسم فراملیتی و بهداشت عمومی از موضوعات مورد علاقه وی هستند. معرفی کتاب در دانشگاه استنفورد در همین رابطه: • «تازههای نشر: «دیوانهای در شهر • تازههای نشر: «پیکاسو» • تازههای نشر: «بخارا» • تازههای نشر: «ناشناس در شبکه اینترنت» • تازههای نشر: «تاریخ اجتماعی روابط جنسی در ایران» • تازههای نشر: «عرصه سوم» |
نظرهای خوانندگان
maashaalaa beh tarjomeh!"شاید در هیچ جای دنیا به اندازه ایران امروز، میهمانی و رابطه جنسی وجود نداشته باشد" ! avalin jomleh eshtebaah tarjomeh shodeh...beh hamin ellat baaghi-e-maghaaleh ro tajih daadam nakhoonam..baba kamy deghat.
-- ali ، Sep 13, 2008 در ساعت 10:35 AMنوشتار خوبی بود. با این حال که از بعضی کارهای رادیو زمانه ناامید می شوم ولی هنوز محل خوبی است برای یافتن اخبار مرتبط با ایران.
-- rezar@hushmail.com ، Sep 13, 2008 در ساعت 10:35 AMبهتر است به جاي تحريك طبع خوانندگاني كه به متن كتاب هرگز دسترسي ندارند، بخشهاي بيشتري از اين كتاب را در دسترس خوانندگان قرار بدهيد. بيانصافي است كه همهچيز براي پول باشد.
-- خواننده ، Sep 13, 2008 در ساعت 10:35 AMو البته این از یک دیدگاه منفی گرایانه می تونه به معنی کارگر بودن سلاح ممنوعیت سکس هم باشه. در 1984 هم می بینیم که سکس از دیدگاه حزب ممنوع و مذموم هست. یک علت این قضیه که عشق و سکس در خیلی از نظامهای تمامیت گرا نفی می شه، جلوگیری از برقراری روابط شخصی و فردیت یافتن انسانهاست و دیگری اینکه مبارزه با اون نظام، از توی خیابون منتقل بشه به خونه های خلوت و زیر لحاف. در واقع جوان ایرانی الان بخشی از نفرت و اعتراضش رو به وضع موجود توی تختخواب عنوان می کنه!!
-- رضا ، Sep 13, 2008 در ساعت 10:35 AMمن کاملا با نظر ایشان موافقم
-- بدون نام ، Sep 13, 2008 در ساعت 10:35 AMنویسنده ی این کتاب با دید محدودی به کژ کارکرد صرفا جنسی و سکسی جوانان ایران و چگونگی رابطه ی این عامل با بنیان سیاست پرداخته است. امروز "بدن" برای هر نظام دینی و اخلاقی یک ابژه ی سیاسی است. بدن با تمام اجزا و اعضایش. نه فقط سکس. خالکوبی در ایران امروز به همان اندازه ی سکس بنیان های سیاسی این کشور را هدف قرار می دهد. کبد خسرو شکیبایی هم به همان اندازه خطرناک است. توضیح بیشتر در اینجا: http://shaerane8.persianblog.ir/post/42
-- reza shantiya ، Sep 13, 2008 در ساعت 10:35 AMThat's a terribly biased look at Iranian society: Artificial connection between politics, philosophy and sexuality of Iranian teenagers.
Is there any statistics of the number of parties in Iran?
How can she conclude that teenagers in Chaloos, Boroojerd, Zahedan, Sanandaj and Sari take part in parties and sexual activities more than teenagers in Zurich, California and London??!!!!
اي كاش اين كتاب به فارسي ترجمه مي شد تا جامعه ايراني نيز ميتوانست از خواندنآن بهره مند شود.
-- ش.خ ، Dec 28, 2008 در ساعت 10:35 AM