Hich jayee in honarmande bozorg ra nemigirad

khoda rahmatesh kone ke dar zehne faramooshkare ma iraniha mandegar khahad bood

ravanash shad

yade chenin marde nazanin wa arzandeii gerami baad. hamware ba taranehaye ishan lezat bordeiim wa khahim bord. roohash gharine aramesh baad.

نه، باورکردنی نیست... تورج نگهبان...؟
شرح این عاشقی، ننشیند در سخن / که بهر عشق والای تو، همه جهان نیرزد...
ای ایران ایران...

امشب خيلي دردمند و دل شكسته شدم وقتي اين خبر دردناك را خواندم .

آنان كه كهن شدند و اين ها كه نو اند
هر كس به مراد خويش يك تك بدوند
اين كهنه جهان به كس نماند باقي
رفتند و رويم و ديگر آيند و روند

نه!نه!باورم نمیشه!همایون خرم خیلی تنها شد!خیلی! "خداوندا چه می شد که بی وفا نمی شد" چه می شد آن دلارام جدا از ما نمی شد" "مگر آیا نمی شد که بی وفا نمی شد" متاسفم!

چرا فقط خوبها میمیرند؟!
و چرا در غربت ؟!
چرا بدان زنده میمانند ؟!
و چرا در وطن ؟!
داوید.

marde bozorgi bod vali dar haghash kam lotfi shod.

ممکن است لطف کنيد وعناوين هفتاد تا از ترانه هاي تورج نگهبان را ذکر فرماييد؟ هفتصد تا پيشکشتان!

براستي ايران زمين يكي از بزرگان شعر و ترانه و در يك كلام هنر را از دست داد و اين در حالي بود كه استاد نگهبان همواره در حال فعاليت و هنر آفريني بودند. متاسفم براي افراد كوتاه نظر و بي مايه اي كه يكي از پنج ترانه سراي بزرگ شصت سال اخير را نمي شناسند و اظهار نظر ميكنند.
شايد با رفتنش" در بستر غم هم نتوان خفت و با دل سخنها نتوان گفت و اين عشق سوزان هرگز به پايان نميرسدو جه زيبا سروده بود و دل به دريا زد و دريايي شد" و بدا به حال ما :تو رفتي و دلم غمين شد قرين آه آتشين شد: خدايش رحمت كناد.ين يكي از بزرگان شعر و ترانه و در يك كلام هنر را از دست داد و اين در حالي بود كه استاد نگهبان همواره در حال فعاليت و هنر آفريني بودند. متاسفم براي افراد كوتاه نظر و بي مايه اي كه يكي از پنج ترانه سراي بزرگ شصت سال اخير را نمي شناسند و اظهار نظر ميكنند.
شايد با رفتنش" در بستر غم هم نتوان خفت و با دل سخنها نتوان گفت و اين عشق سوزان هرگز به پايان نميرسدو جه زيبا سروده بود و دل به دريا زد و دريايي شد" و بدا به حال ما :تو رفتي و دلم غمين شد قرين آه آتشين شد: خدايش رحمت كناد.

خدا رحمتش کنه بهترین بود افسانه هستی را برای ستار عزیز گفت

تورج همان گونه که از نامش پیداست پرچم دار نگهبان و نگهدار اصالت شعر وسرود و درود آوا موسیقی هنر ایرانی داشته و خوهد داشت او هرگز نمی میرد یعنی زنده پاینده .
ما ایرانیان درغم فقدانش شکسته دلیم
و در اعماق قلبها یمان همیشه جاودان خواهد بود. تسلیت بر باز ماندگانش وخاندانش.

افسوس هنرمندی چون تورج نگهبان
رخت بر بست از دار این جهان
رفت به دیار جاودان
اما در خاطرات پیرو جوان
نام و اثراتش هست و باز می ماند عیان
سالها و سالها و قرن ها
تا انسان ها هستند برپا
در تصانیف و ترانه ها و گلهای جاودان
خرم همایون و سایر سردمداران
دوستان و یاران هموطنان و همزبانان
اهواز و خوزستان و سیستان
با عطر شکوقه های یاسان
در هر گوشه ای از ین جهان
دشت و کوه های ایران
در خرابه ها و خانه های ویران
در شکوفه های بهاران
می ماند و نمی رود هرگز آسان
پروردگارش بیامزردش همچنان

با کمال تاسف درگذشت امیرقویدل واستاد پایور را بخانواده های محترمشان تسلیت میگویم متآسفانه هر روزبزرگان واساتید ارزنده هنرمندان نادر کشورمان که مادر زمان دیگر همانندشان نخواهد بدنیا اورد دار فانی را بوداع میگویند ومراسمی برپامیشود وسپس از یاد میروندانهم چه زود جای بسیار تآسف است مطلبی خواندم به بهانه 70 سالکی مهرجوئی چرا مهربانان مهر را تا زمانیکه این عزیزان در حیات هستنددلشان را نمی ُجوئیدازانان استمالت نمیکنند سپاس شایسته را نمیدارند که منتظریدسربرزمین بگذارند در فرهنگ چندصد ساله کهن هم چنین مراسمی برای پادشاهان هم نبوده انگار تازه گیها سرگرمی خوبی مد شده باتشیع جنازه انچنانی یکی ازافراد مذکور که بندرت در زمان حیاتش حتی ازنزدیکترین کسانش ویا همسایه اش هم شهری اش چنین استقبالی نشده بودند حال جسدشان مشایعت میشود چه جالب اینها چه کسانی هستند که البته بگفته خودشان باتمام مشگلات روزمره زندگی وکمبودهایشان ترافیک شلوغ وهوای الوده وکثیف به خیابانها سرازیرمیشوندراستی مشغله وکاروزندگی اینان چه میشود این قیامتی که برپا میکنندبراستی برای بازماندگانست یا شادی روح انمرحوم یامرحومه پس ازاجرای این مراسم کسی بکمبودهای ماترک ایشان میاندیشد یاخیر تجمع وازدحام بیش ازحداز جوشش احساسات مردمی مراسم پس از مرگ گرامی داشتن پس ازمرگ تجلیل پس ازمرگ خدابیامرز پس ازمرگ ادم شریفی بود پس از مرگ اما تا زنده بود دشمنی کینه عداوت اختلاف بیزاری همه وهمه دست بدست هم میدهند ایاراهی هست که بخل وکدورت را کناربگذاریدوبیائیدتازنده اند نه برای تدفین دستها بدست یکدیگر دهیم نه برای برهم ریزی ونفاق بلکه برای سازنده گی برای عشق برای محبت برای زندگی برای زنده بودن برای ساختن برای تولیدبرای تشویق برای صداقت و پاکدامنی خدانکند یک فقیر بدبخت نیازمند دستش جلوی این مردمان دراز شودایا به نیازمندان کمک میکنیدبرای باهم یکی بودن نه برای نابودکردن
امیر قویدل رفت وشد ازغم رها
پایور نمود بر عهدو پیمانش وفا
رفتند شدند راحت ازین دوزوکلک های زمان
ساکن شدند نزد خدا منتظر روز جزا
ازمن وتوازماواو گشتند جدا
باز رنج و محنت ماند به جا