چند روز پيش از محل كتاب‌فروشی‌های دانشگاه تهران رد می‌شدم، در دستان دست‌فروشان كتاب تائيده شده «دلبركان» ديدم. و برای 5 جلد كتاب خودم كه بيش از يك سال در ارشاد منتظر جواز چاپ است، خنديدم!

ايشان ازچه سخن می گويند از اين‌كه مثلاً عكس يك شهيد در اعلاميه ختمش با عكس آيتالله منتظری چاپ شده و بايد ازكتابم به نام «نامه جنگ» حذف شود. اين ابلاغيه وزارت ارشاد دايره سانسور كتاب بر كتاب يكی از 5 جلد كتاب من به نام «نامه جنگ» است كه تمام نكات اصلی كتاب را گفته، حذف كنيد. اميدوارم رؤيت شود. نگاه كنيد:

متأسفانه عين ابلاغيه اين‌جا كپي نمی‌شود. می‌توانيد آن را در وبلاگم به نام (تو اهل فضلی و دانش همين گناهت بس) ببينيد.

اما برخی سانسورهای كتاب «نامه جنگ» (قابل توجه اصول‌گرايان ومدافعان حرفی شهدا!!):

مطلب «آغاز» كلاً حذف/ مطلب «دقت كنيد» كلاً حذف/ مطلب «جنگ راه حل صلح» كلاً حذف/ مطلب «آشنایی مخاطب نامه ونويسنده نامه‌ها» كلاً حذف/ «عكس شهيد همراه آقای منتظری عكس آقای منتظری» حذف
و ...

اين‌جانب خود نيز به عنوان «ناشر مؤلف» چندين كتاب در نوبت اجازه صدور دارم:

* كتابِ «جُرم سياست» تاريخ تحويل به ارشاد اسلامی: اسفند 1385

* كتابِ «همه حرف خدا/ دوجلد» تاريخ تحويل به وزارت ارشاد: ج1: سال1384، ج2: آبان 1386

* كتابِ «مشابه تاريخی پارلمانی» تاريخ تحويل به وزارت ارشاد: مهرماه 1386

* كتابِ «نامه جنگ» تاريخ تحويل: آذر 1386؛ اعلان مشروط: ابتدای سال1387.

گفتنی است از اين وزارت ارشاد اسلامی اصولگرا «رُمان سكسی» اجازه صدور می‌گيرد، اماكتاب «نامه جنگ» اين‌جانب، به شرط حذف قسمت‌های مهم آن، اجازه چاپ داده می‌شود كه با قبول اين خواست و تن دادن به اين سانسور،
نويسنده خودكُشی سياسی خواهد كرد!

آقای محمد شوری بهتر نبود نظرتان را براي درج بعنوان يك مقاله ی مستقل ارسال مي كرديد؟
در اعلام نظر رعايت اختصار و ايجاز بسيار ضروری است. پيشنهاد می كنم محدوديت حداكثر 700 كاراكتر برای نظرهای ارسالی بشكل خودكار اعمال گردد.

«بنابراين صفحاتی را كه احتمالاً مشكلاتي ايجاد مي‌كنند، حذف كنيد.» آقای هرندی اونور قضیه اینه که مشکل خود شمایید یا بهتر بگم طرز تفکر سانسورگر و هراسان شما!

منظورتان از "وقاحت نگاری" چیست؟ آیا این کلمه از وزیر ارشاد است ؟ پس چرا داخل گیومه نیامده که نشان دهنده نقل قول باشد. اگر کلمه از ایشان نیست و روایت شماست پس بفرمایید ما هم بدانیم منظورتان از این کلمه وقاحت نگاری چیست؟

سلام. آقای شوری لطف کنید نشانی وبلاگتان را اینجا بگذارید. متشکرام

نمردیم و ترویج آزادی بیان به سبک صفار هرندی هم دیدیم، از کسانی که تا دیروز دموکراسی و حقوق بشر را مناسب کشورهای تیتیش مامانی می دانشتند انتظاری بیش از این نمی ورد.

نویسندگان خود را سانسور کنند یعنی خیلی ساده از سکس و سیاست و مذهب چیزی ننویسند، هر چه خواستند بنویسند. در یک جمله ادبیات را کلا حذف کنند. به بیان دیگر (باعرض معذرت) بمیرند. اصلا کی گفته به نویسنده نیاز هست در این مملکت، آن هم در این شرایط؟!
می گوینی ضدیت با خداوند. خدایی آفریده اند(خدایی که مخلوق این هاست) دورش پرده کشیده اند. بعد هم می گویند به حریم مقدسش نزدیک نشوید. داستان آن پادشاه هانس کریستین اندرسن هست ... پادشاه لباس ندارد. بقول ع.شکرچیان حالا حکایت ماست.