چکیده سرمقاله روزنامه‌های ایران

نقد ناب
روزنامه کیهان در سرمقاله روز شنبه خود با اشاره به داغ شدن بازار انتخابات به مقوله انتقاد گروه ها از یکدیگر پرداخته و می آورد: "در كنار این جنب و جوش رو به اوج گیری، مثل همیشه متأسفانه كسانی نیز به اسم نقد با روی آوردن به حربه تهمت و افتراء و مبالغه گویی و... مسیر بی انصافی را در پیش گرفته اند و قبل از آنكه به فكر اثبات خویش و گروه های متبوعه باشند در پی نفی دیگران هستند و بیرحمانه از امكانات در اختیار به ویژه ابزار كارسازی مثل قلم و سخن، چماقی ساخته اند برای تخریب رقیبان و از میان برداشتن آنها، با اینكه در این باره شاهد و سند كم نیست، ترجیح می دهیم برای جلوگیری از هرگونه شائبه ای از ذكر مثال خودداری كنیم و به این بهانه نكاتی در باب نقد و انتقاد ذكر نمائیم."

محمد سعید مدنی، سرمقاله نویس کیهان در ادامه می افزاید: "بدیهی است كه نقد در حكومت های دیكتاتوری محلی از اعراب ندارد و مثلادر رژیم منحوس پهلوی به هیچ وجه جایز نبود و حداقل پاداش نقادان دلسوز و آزاده، غل و زنجیر و اسارت و زندان بود. خوشبختانه به بركت پیروزی انقلاب اسلامی و برپا شدن نظام جمهوری اسلامی، بازار نقد و انتقاد رواج یافت و در دوره های مختلف حتی زمان جنگ و در زمان دولت هایی با سلائق و شرایط مختلف، این بازار هرگز كساد نشد و از منتقدان دلسوز گرفته تا كسانی كه با به اصطلاح نقدها و طعنه ها و تپش قلم های خود قصد راه انداختن جنگ روانی و متشنج كردن وضعیت جامعه را داشتند، حرف و نظر خود را آزادانه مطرح كرده اند و البته در این باره گاه چنان رویه تساهل در پیش گرفته شد كه حتی بلندگوهای دشمن نیز در داخل مجال راه انداختن روزنامه و در اختیار گرفتن تریبون های رسمی را پیدا كردند. نظام جمهوری اسلامی كه حركتی است در تداوم نهضت پیامبر ختمی مرتبت(ص) با توكل به خدا و پشتوانه مردم، هرگز از نقد و انتقاد باكی به خود راه نداده و آن را پدیده ای مبارك در جهت یكی از اصلی ترین اهداف خود كه آگاه كردن مردم و جامعه است، قلمداد نموده است. در این میان صد البته اگر محدودیتی ایجاد می شود و برخوردهایی صورت می گیرد - صرفنظر از اشتباهاتی كه رخدادی طبیعی و اجتناب ناپذیر است- در جهت بستن راه ارائه آزادانه اندیشه و نظرات نیست، بلكه هدف اصلی بستن راه های رخنه ابتذال و رواج هرهری مسلكی و محدود كردن حیوانیت و شهوات است."

عدم توازن در واردات و حمایت از تولید داخلی
احمد میدری در سرمقاله روزنامه سرمایه با اشاره به نامه انتقاد آمیز وزیر کار به وزیر بازرگانی درباره ورود بی رویه کالاهای وارداتی آورده است که "این یک چالش قدیمی در عرصه بازار کار در ایران است" و می افزاید: "این تقابل تازه و جدید نیست چرا كه به طور سنتی و عرفی وزیر بازرگانی به واردات و حمایت از تجارت تمایل دارد، و وزیر كار به حمایت از تولید داخلی، صنایع و اشتغال. در برخی كشورها مانند ژاپن تمهیدات ویژه و زیركانه ای اندیشیده شده است تا در درون دولت این تقابل صورت نگیرد و یك نفر حامی واردات و نفر دیگر مخالف آن نباشد.به همین جهت وزیر بازرگانی و صنایع در كابینه ژاپن یك نفر است، اما آن چه كه در این بین اهمیتی بیش از نظرات سنتی وزرا دارد، چگونگی رفتار دولت و تمهیدات دولت برای ایجاد توازن بین دو مقوله واردات و اشتغال است."

او در ادامه با ذکر یک آمار می نویسد: "از جانب دیگر، واردات تا سال 81 حدود 18 میلیارد دلار بوده اما اكنون به حدود 42 میلیارد دلار رسیده است. این در حالی است كه به طور حتم مقدار مصرف در این فاصله چند برابر نشده ولی واردات بی رویه چند برابر شده است یعنی به جای تقویت تولید، دولت واردات را تقویت كرده است. اما نكته مهم دیگر این است كه دولت قصد دارد خطای واردات بی رویه و بیكاری را با دادن تسهیلات به بنگاه های زودبازده جبران كند، اما متاسفانه این تسهیلات نه تنها كمكی به اشتغال و تولید نكرده بلكه تنها موجب افزایش ریسك بانك ها و افزایش مطالبات و دیون معوقه آن ها شده است."


همه پرونده ها را باز كنیم

روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله روز شنبه خود با اشاره به تبرئه حسین موسویان و لغو این حکم از سوی قاضی مرتضوی به سخنان روز چهارشنبه احمدی نژاد پرداخته و می آورد: "ایشان ضمن تكرار نظرات پیشین خود مبنی بر زیر فشار قرار داشتن قاضی پرونده، درخواست كردند تا پرونده مذكور به رویت ملت ایران برسد. این اظهارات در كنار طرح مجدد مساله دانشگاه آزاد اسلامی كه به نظر می رسید مصرف تبلیغاتی آن برای جریان دولت به پایان رسیده باشد، در كنار طرح وجود استكبار داخلی حوزه شایعات و گمانه زنی ها را افزایش می دهد."

اعتماد ملی در ادامه می نویسد: "چه بسیار پرونده هایی كه سربسته مانده و هیچگاه به روی ملت بزرگ ایران گشوده نشده است. ایشان می تواند در این رابطه دست به سنت شكنی زده و به چنین تابوهایی نزدیك شوند و آن را به عنوان یك اصل به موارد دیگر نیز تعمیم بدهند. به عنوان مثال بد نیست تا ایشان دستور به انتشار اسناد پرونده مالی شهرداری تهران در دوره مسوولیت خویش نیز بدهند كه مورد سوال است. شاید این اقدام شجاعانه فتح بابی برای بازگشایی دیگر پرونده های بسته به روی ملت ایران باشد."

در حاشیه نامه وزیر کار به رئیس جمهور / خود کرده را تدبیر نیست
روزنامه اعتماد در سرمقاله خود با اشاره به نامه وزیر کار در باره واردات بی رویه می نویسد:"به اصطلاح عامیانه هر کسی به اندازه کوپن خودش می تواند حرف بزند. در سند چشم انداز بیست ساله که به تایید مقام معظم رهبری رسیده قرار است ایران به قدرت اول منطقه تبدیل شود. با این کارهایی که شما می کنید و صدها هزار میلیارد ریال از پس انداز مردم را آن هم در کشوری که به طور میانگین در دو سال اخیر بودجه عمرانی پرداختی آن حدود صد هزار میلیارد ریال بوده است به سوی بنگاه های زودبازده هدایت می کنید آیا واقعاً فکر می کنید به چنین هدفی می شود رسید؟ آیا می دانید که از دو سال پیش که قیمت نفت چهار برابر شد یک تریلیون دلار پروژه اقتصادی در کشورهای حاشیه جنوب خلیج فارس در دست اجرا هستند، سهم ایران تنها 97 میلیارد دلار است که بخش عمده آن حتی مربوط به دوره سازندگی است. در حالی که جمعیت ایران 5/3 برابر این کشورها است و پتانسیل هایی در ایران وجود دارد که این کشورها از آن محرومند و حتی برای تامین آب آشامیدنی و صنعتی خود ناچارند با صرف هزینه های گزاف آب دریا را شیرین کنند زیرا حتی یک رودخانه ندارند.جناب وزیر کار شما در نامه خود به رئیس جمهور گرامی آورده اید که واردات بی رویه صنایع کشور را فلج کرده است، اما آیا می دانید بخش مهمی از این واردات از طریق ارائه تسهیلات به بنگاه های زودبازده تامین اعتبار می شود."

طرحی نو برای توجیه مشكلات!
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز شنبه خود با اشاره به ادامه خط تخریب دولت های قبلی از سوی دولت جدید به به دولت توصیه می کند که خط تخریبی جدیدی را در پیش بگیرد و بداند که این شیوه دیگر کاملا از اثر افتاده و می آورد: "همه این مسائل درحالی اتفاق می افتد كه به نظر می رسد بسیاری از وظایف اصلی و حاكمیتی دولت، مورد فراموشی قرار گرفته است. دولت نهم به رغم اختیارات گسترده و تسلط بر منابع بی نظیر مالی، تاكنون در زمینه گرانی و تورم، جز آنكه به دنبال شناسایی دستهای نامرئی دولتمردان گذشته و رانت خواران متصل به یاستمداران مخالف دولت باشد، اقدام موثری انجام نداده است و یا از اقناع اكثریت نمایندگان مـردم نـسبت به كارآمدی اقدامات خود، عاجز بوده است.البته در همین زمینه نیز جز افشاگری های كلی و مبهم، اقدام دیگری صورت نگرفته است. حتی در عرصه خبررسانی نیز به نظر می رسد دولتمردان در شناسایی متوازن نیازمندی های مردم، ناتوان بوده اند. هیچ كس در اهمیت پرونده هسته ای كشور تردید ندارد و بسیاری از مردم نیز هرگاه لازم بوده است پشتیبانی عمومی خود از استراتژی هسته ای - و نه الزاما همه تاكتیك های مورد عمل دولتمردان- را ابراز داشته اند. اما قطعا موضوع هسته ای تنها دغدغه مردم نیست و اقشار گوناگون ملت حق دارند كه در كنار شنیدن خبرهای مربوط به موفقیت های هسته ای یا متهم ساختن دولتمردان قبلی به ضعف و كم كاری، برنامه های دولت برای بهره گیری از درآمد افسانه ای نفت و نیز میزان موفقیت های دولت در رفع كاستی ها را نیز بشنوند.اكنون به نظر می رسد با گذشت 5/2 سال از فعالیت دولت نهم - كه با شرایط ویژه مالی و حمایت های بی سابقه درون نظام همراه بوده است - انتساب همه مشكلات به مدیران قبلی و یا تلاش زایدالوصف برای القای وجود مافیاهای گوناگون و نقش آنها در گرانی مسكن، گوجه فرنگی، حبوبات و... دیگر تاثیر اولیه را ندارد و حتی می تواند به ضد تبلیغ برای دولتمردان نهم تبدیل شود.البته بعید است مردم برخی سیاست های دولت پرنفوذ و ثروتمند نهم را در افزایش مشكلات معیشتی بی تاثیر بدانند، اما اگر رئیس جمهور و همكاران او، هنوز هم مایلند كه تمام گناهان را به گذشتگان نسبت دهند یا مشكلات را ناشی از كم كاری سایر قوا و دستگاهها بدانند، بهتر است برای این كار طرحی نو دراندازند تا در 5/1 سال باقیمانده از فعالیت خود، ناچار به طرح موضوعات تكراری نشوند."